Ignacy Krasicki to bez wątpienia najwybitniejszy pisarz polskiego oświecenia. Książe biskup warmiński- jest polskim przykładem umysłu oświeconego, twórcy utalentowanego i wykształconego, obdarzonego wyrafinowanym smakiem i talentem. Zwano go "księciem poetów". Cenił śmiech, obdarzony był poczuciem humoru, umiał władać dowcipem. To, co powiedział o kraju, królu, o wadach szlachty było głosem obserwatora, nie czynnego uczestnika, słowem mędrca patrzącego z boku. Jego utwory nie rezygnując z aktualności, wyrażały postawę nieco sceptycznego obserwatora, który nawet angażując się w określone sprawy nie tracił intelektualnej niezależności. Dzieła Krasickiego nie są gorzkie, gorzkie są fakty, jakie w sobie kryją. Śmiech, ironia są wykorzystywane przez Krasickiego dla osiągnięcia celów dydaktycznych, ułatwienia przekazu. Śmiech jest maską, pod którą czytelnik dostrzeże gorzką rzeczywistość, a niekiedy ponadczasowe prawdy. Spośród wielu gatunków literackich, jakie uprawiał Krasicki bajki okazały najbardziej uniwersalne. W utworach tych ukazywał wiele aspektów rzeczywistości ówczesnej Polski. W utworach swych wyśmiewał liczne wady ludzkie a przede wszystkim głupotę, pychę i zarozumiałość, lekkomyślność, naiwność i fałszywą pobożność. Krytykuje w nich ludzkie ułomności, ale także uczy nas właściwego postępowania. W bajce "Szczur i kot" autor w wyraźny sposób krytykuje pychę, przed którą nas przestrzega. W swoim uwielbieniu szczur -uosobienie pychy zapomina o swoim odwiecznym wrogu - kocie, który jest bezwzględny i sprytny w swym działaniu. Natomiast w bajce "Kruk i lis", w której lis wychwala głos kruka, aby zdobyć kawałek sera, który kruk ma w dziobie. Krasicki przestrzega nas przed brakiem samokrytycyzmu, który może zostać wykorzystany przeciwko nam "Bywa często zwiedzionym, kto lubi być chwalonym". Krasicki ukazał w swych bajkach człowieka jako istotę błądzącą i ulegającą na każdym kroku złu, zaś świat, w którym przyszło mu żyć jest przychylny dla osób, które w swym postępowaniu nie liczą się z zasadami moralnymi i prawem. Następnym gatunkiem literackim, którym Ignacy Krasicki posługiwał się do ośmieszania i krytyki was jest satyra. Jednak celem satyry nie było tylko wyszydzenie ludzkich niedoskonałości, ale i zawierały one funkcje dydaktyczno moralizatorskie., W satyrze "pijaństwo" Krasicki wyśmiewa największą wadę narodową - pijaństwo. Poeta stworzył portret nałogowego pijaka który szuka okazji do napicia się wódki. Powody picia są błahe a skutki fatalne. Satyra niesie pesymistyczne przesłanie: człowiek który ma słabą wole bardzo łatwo może stoczyć się na dno. Wyszydza też inną cechę - ducha boju który rodzi się przy kieliszku i tam też ginie nie wychodząc poza drzwi sali biesiadnej. Zwraca również Polakom uwagę na to że nie potrafią przyjąć gościa bez kieliszka mocniejszego trunku. Satyra "Żona modna" - napisana jest w formie dialogu. Jest to skarga pewnego szlachcica dotycząca osoby jego niedawno poślubionej małżonki. Autor krytykuje w tym utworze tendencje współczesnej szlachty do przyjmowania zagranicznych a zwłaszcza francuskich obyczajów, co prowadzi do rozrzutności i nie daje w zamian żadnych korzyści duchowych ani kulturalnych. W konsekwencji prowadzi do ruiny majątkowej. A wszystko to dzieje się, gdy kraj próbował podciągnąć się z kryzysu. Krasicki w swojej "wojnie mnichów" opisuje spór pomiędzy dwoma zakonami, nie przebiera w słowach "nazywa ich wielebnym głupstwem" i "świętymi próżniakami" Krytykuje on ich wady takie jak pijaństwo, głupotę, lenistwo i brak chęci do niesienia pomocy. Pogodzić może ich tylko duży puchar wina. Ignacy Krasicki w swych utworach porusza problemy ponadczasowe. Wszystkie przedstawia w zabawny sposób i nawet, choć był zakonnikiem krytykował również zakon. Widzi wady Polaków i chce je zmienić wytykając je w swoich utworach. Są one jednak tak mocno zakorzenione w narodzie polskim, że widać je do dziś.
Krasicki jako nauczyciel XVIII wiecznego społeczeństwa
Ignacy Krasicki to bez wątpienia najwybitniejszy pisarz polskiego oświecenia. Książe biskup warmiński- jest polskim przykładem umysłu oświeconego, twórcy utalentowanego i wykształconego, obdarzonego wyrafinowanym smakiem i talentem. Zwano go "księciem poetów". Cenił śmiech, obdarzony był poczuciem humoru, umiał władać dowcipem. To, co powiedział o kraju, królu, o wadach szlachty było głosem obserwatora, nie czynnego uczestnika, słowem mędrca patrzącego z boku. Jego utwory nie rezygnując z aktualności, wyrażały postawę nieco sceptycznego obserwatora, który nawet angażując się w określone sprawy nie tracił intelektualnej niezależności. Dzieła Krasickiego nie są gorzkie, gorzkie są fakty, jakie w sobie kryją. Śmiech, ironia są wykorzystywane przez Krasickiego dla osiągnięcia celów dydaktycznych, ułatwienia przekazu. Śmiech jest maską, pod którą czytelnik dostrzeże gorzką rzeczywistość, a niekiedy ponadczasowe prawdy. Spośród wielu gatunków literackich, jakie uprawiał Krasicki bajki okazały najbardziej uniwersalne. W utworach tych ukazywał wiele aspektów rzeczywistości ówczesnej Polski. W utworach swych wyśmiewał liczne wady ludzkie a przede wszystkim głupotę, pychę i zarozumiałość, lekkomyślność, naiwność i fałszywą pobożność. Krytykuje w nich ludzkie ułomności, ale także uczy nas właściwego postępowania. W bajce "Szczur i kot" autor w wyraźny sposób krytykuje pychę, przed którą nas przestrzega. W swoim uwielbieniu szczur -uosobienie pychy zapomina o swoim odwiecznym wrogu - kocie, który jest bezwzględny i sprytny w swym działaniu. Natomiast w bajce "Kruk i lis", w której lis wychwala głos kruka, aby zdobyć kawałek sera, który kruk ma w dziobie. Krasicki przestrzega nas przed brakiem samokrytycyzmu, który może zostać wykorzystany przeciwko nam "Bywa często zwiedzionym, kto lubi być chwalonym". Krasicki ukazał w swych bajkach człowieka jako istotę błądzącą i ulegającą na każdym kroku złu, zaś świat, w którym przyszło mu żyć jest przychylny dla osób, które w swym postępowaniu nie liczą się z zasadami moralnymi i prawem. Następnym gatunkiem literackim, którym Ignacy Krasicki posługiwał się do ośmieszania i krytyki was jest satyra. Jednak celem satyry nie było tylko wyszydzenie ludzkich niedoskonałości, ale i zawierały one funkcje dydaktyczno moralizatorskie., W satyrze "pijaństwo" Krasicki wyśmiewa największą wadę narodową - pijaństwo. Poeta stworzył portret nałogowego pijaka który szuka okazji do napicia się wódki. Powody picia są błahe a skutki fatalne. Satyra niesie pesymistyczne przesłanie: człowiek który ma słabą wole bardzo łatwo może stoczyć się na dno. Wyszydza też inną cechę - ducha boju który rodzi się przy kieliszku i tam też ginie nie wychodząc poza drzwi sali biesiadnej. Zwraca również Polakom uwagę na to że nie potrafią przyjąć gościa bez kieliszka mocniejszego trunku. Satyra "Żona modna" - napisana jest w formie dialogu. Jest to skarga pewnego szlachcica dotycząca osoby jego niedawno poślubionej małżonki. Autor krytykuje w tym utworze tendencje współczesnej szlachty do przyjmowania zagranicznych a zwłaszcza francuskich obyczajów, co prowadzi do rozrzutności i nie daje w zamian żadnych korzyści duchowych ani kulturalnych. W konsekwencji prowadzi do ruiny majątkowej. A wszystko to dzieje się, gdy kraj próbował podciągnąć się z kryzysu. Krasicki w swojej "wojnie mnichów" opisuje spór pomiędzy dwoma zakonami, nie przebiera w słowach "nazywa ich wielebnym głupstwem" i "świętymi próżniakami" Krytykuje on ich wady takie jak pijaństwo, głupotę, lenistwo i brak chęci do niesienia pomocy. Pogodzić może ich tylko duży puchar wina. Ignacy Krasicki w swych utworach porusza problemy ponadczasowe. Wszystkie przedstawia w zabawny sposób i nawet, choć był zakonnikiem krytykował również zakon. Widzi wady Polaków i chce je zmienić wytykając je w swoich utworach. Są one jednak tak mocno zakorzenione w narodzie polskim, że widać je do dziś.
Materiały
Bohaterowie w "Panu Tadeuszu"
Bohaterowie
Jacek Soplica – ks. Robak – to bohater dynamiczny, który ulega zasadniczej przemianie wewnętrznej pod wpływem dokonanego przezeń morderstwa w afekcie. Czytelnik dowiaduje się, że był sławny z gotowości do szabli, miał wielki posłuch wśród szlachty i na jego wezwanie kilka tysięcy osób natychmiast stawało do walki, by...
Losy wysadzonych z siodła w "Nocach i dniach"
TEMAT: Losy „wysadzonych z siodła” w „Nocach i dniach”.
M. Dąbrowska (1889÷1965) ur. we wsi Russowo koło Kalisza z domu Szumska; ojciec był dzierżawcą, matka nauczycielką. Pisarka ukończyła pensję w Kaliszu i Warszawie. W 1907r. podjęła studia w Szwajcarii. W Lozannie - nauki przyrodnicze, filozofia, nauki polityczne....
Współczesny system zarządzania
Współczesny nurt zarządzania
System zarządzania zorientowany na wzrost wartości firmy dla akcjonariu¬szy wywarł w ostatnich piętnastu latach przemożny wpływ na strategie i sposób prowadzenia biznesu. Szczególnie widoczne jest to w korporacjach amerykańskich, które od potowy lat 80 konsekwentnie wdrażają zasady za¬rządzania ukierunkowa...
Charakterystyka głównych postaci "Chłopów"
Charakterystyka postaci
Maciej Boryna
Dwukrotny wdowiec. 58 lat ma. Najmożniejszy pan we wsi. Dobrze prowadził gospodarstwo, znał się na tym. Potrafił to robić. Cieszył się szacunkiem i poważaniem. Miał autorytet, który zdobył jako dobry gospodarz. Przychodzono do niego po rady. Bardziej niż do rodziny przywiązany był do swej ziemi. Z Jagn...
"Konrad Wallenrod" - przebieg zdarzeń
Przebieg zdarzeń
Utwór rozpoczyna krótki poetycki Wstęp, w którym – w ogólnym ujęciu – zarysowane są wzajemne powiązania historyczne i nienawiść pomiędzy Niemcami a Litwinami oraz zapowiedź klęski wrogów ojczyzny (narracja prowadzona jest z pozycji członka lub zwolennika narodu litewskiego):
O Niemnie! wkrótce runą do twych...
Dokładna analiza "Świętoszka" Moliera
Moliere „Świętoszek”
- utwór powstał w 1664 r., ponad 300 lat temu
- wydarzenia dzielące nas od momentu powstania dzieła:
- 4 epoki kulturalne (ujmując ogólnie): oświecenie, romantyzm, naturalizm, wiek XX, a każda stanowi zmianę w kulturze, literaturze, każda związana jest z buntem
- 3 rewolucje przemysłowe: związana z parą, z el...
Organy Cefta
Organy
CEFTA nie ma struktury instytucjonalnej. Tworząc tę organizację starano się o takie rozwiązania, które uniemożliwiłyby powstanie następnej biurokratycznej organizacji, ograniczającej działania jej członków. Koncepcja ta przetrwała, chociaż usiłowano stworzyć sekretariat ugrupowania w Bratysławie. Jedyną jego strukturą formalną jest Wspó...
Globalne ocieplenie - wyjaśnienie, przyczyny, skutki
Globalne ocieplenie.
Globalne ocieplenie jest prawdopodobnie skutkiem rozwoju przemysłu i motoryzacji. Wprawdzie podwyższenie temperatury jest niemal niezauważalne przez człowieka, ale wpływ ocieplenia na planetę może być katastrofalny w skutkach
Rezultatem ocieplania klimatu Ziemi mogą być susze, katastrofalne powodzie, huraganowe wiatry i ...