Rozwój sarmatyzmu: Polski sarmatyzm i jego kultura dzieli się na kilka okresów. • okres pierwszy – obejmuje 60 lat tj. dobę która przejąwszy z renesansu wszystkie składniki (rodowód historyczny, ideologię, układ społeczno polityczny) od razu rozbudowała je twórczo, choć w duchu odmiennym, barokowym. Zmiany zaznaczały się w umysłowości literaturze i sztuce, nauce i szkolnictwie. Począwszy od czasów batoriańskich oddzielał się też nurt magnackiego życia i piśmiennictwa, utrwalając przez to podział ideowy społeczeństwa na 'obcy', kosmopolityczny nurt magnacki oraz na swoiście sarmacki nurt szlachecki. • Okres drugi – oznacza rozwój szczytowy sarmatyzmu w Polsce. /oba okresy wiążą tu między sobą takie cechy jak: 1.Zacieśnianie się szlacheckiej 'złotej wolności' przy podziale społeczeństwa na przeciwstawne sobie nurty: szlachecki i magnacki (przy niewoli chłopa i upodrzędnieniu miast), a nadto osłabienie i decentralizacja władzy państwowej. 2.Utwierdzenie w świadomości narodowej mitu sarmackiego, zabarwiającego się mistycznie i mesjanistycznie (W. Kochowski). 3.Urastanie sarmatyzmu do rangi światopoglądu, coraz bardziej tradycyjnego, wyłącznego i niechętnego obczyźnie. 4.Ograniczenie się do ideałów ziemiańsko – prowincjonalnych, do szlacheckiej gościnności i patriarchalizmu, także do retoryczności i wystawności. 5.Poważny wzrost czynników orientalnych w obyczaju, strojach, stylu życia, języku. 6.W sztuce i literaturze pogłębianie się i umacnianie pierwiastków rodzimych (tzw. barok sarmacki). Równocześnie jednak druga poł. XVII w. to okres bohaterski, sarmatyzm hetmański i wojenny, który w osobie Jana III znajduje wyraz i wzorzec zasadniczy./ • okres trzeci – na początku schyłkowy, a później już rozkładowy – czasy saskie + cenzura lat 30. Okres ten znamionuje upadek polityczny, gospodarczy i ustrojowy państwa, zarazem rozkład szlacheckiej kultury sarmackiej. (kształtuje się nurt reformatorski). • okres czwarty – (okres końcowy) doba stanisławowska – rozkwit nurtu reformatorskiego; pogłębienie się granic między obydwoma nurtami.
Rozwój sarmatyzmu w polsce
Rozwój sarmatyzmu: Polski sarmatyzm i jego kultura dzieli się na kilka okresów. • okres pierwszy – obejmuje 60 lat tj. dobę która przejąwszy z renesansu wszystkie składniki (rodowód historyczny, ideologię, układ społeczno polityczny) od razu rozbudowała je twórczo, choć w duchu odmiennym, barokowym. Zmiany zaznaczały się w umysłowości literaturze i sztuce, nauce i szkolnictwie. Począwszy od czasów batoriańskich oddzielał się też nurt magnackiego życia i piśmiennictwa, utrwalając przez to podział ideowy społeczeństwa na 'obcy', kosmopolityczny nurt magnacki oraz na swoiście sarmacki nurt szlachecki. • Okres drugi – oznacza rozwój szczytowy sarmatyzmu w Polsce. /oba okresy wiążą tu między sobą takie cechy jak: 1.Zacieśnianie się szlacheckiej 'złotej wolności' przy podziale społeczeństwa na przeciwstawne sobie nurty: szlachecki i magnacki (przy niewoli chłopa i upodrzędnieniu miast), a nadto osłabienie i decentralizacja władzy państwowej. 2.Utwierdzenie w świadomości narodowej mitu sarmackiego, zabarwiającego się mistycznie i mesjanistycznie (W. Kochowski). 3.Urastanie sarmatyzmu do rangi światopoglądu, coraz bardziej tradycyjnego, wyłącznego i niechętnego obczyźnie. 4.Ograniczenie się do ideałów ziemiańsko – prowincjonalnych, do szlacheckiej gościnności i patriarchalizmu, także do retoryczności i wystawności. 5.Poważny wzrost czynników orientalnych w obyczaju, strojach, stylu życia, języku. 6.W sztuce i literaturze pogłębianie się i umacnianie pierwiastków rodzimych (tzw. barok sarmacki). Równocześnie jednak druga poł. XVII w. to okres bohaterski, sarmatyzm hetmański i wojenny, który w osobie Jana III znajduje wyraz i wzorzec zasadniczy./ • okres trzeci – na początku schyłkowy, a później już rozkładowy – czasy saskie + cenzura lat 30. Okres ten znamionuje upadek polityczny, gospodarczy i ustrojowy państwa, zarazem rozkład szlacheckiej kultury sarmackiej. (kształtuje się nurt reformatorski). • okres czwarty – (okres końcowy) doba stanisławowska – rozkwit nurtu reformatorskiego; pogłębienie się granic między obydwoma nurtami.
Materiały
Sytuacja gospodarcza, społeczna i polityczna w Polsce w czasach oświecenia
SYTUACJA SPOŁECZNA, GOSPODARCZA I POLITYCZNA W POLSCE XXVIII WIEKU
Literatura oświecenia rozwijała się w dramatycznym okresie dziejów narodu polskiego. Osłabienie państwa za panowania dynastii Wettinów (August II i August III) już od początku XVIII wieku stwarzało nieustanna sytuacje zagrożenia. Narastające trudności były przede ws...
Klimat Kordylierów - Ameryka Płn
Klimat. W wyniku dużej rozciągłości południkowej Kordyliery przebiegają przez wszystkie strefy klim., od klimatów okołobiegunowych na pn. do równikowych na południu. Ze względu na znaczne wzniesienie prawie całe Kordyliery mają klimat górski z wyraźną piętrowością, zwł. w Kordylierach Południowych. Ograniczenie przez nadbrzeżne łańcuchy górskie ...
Przywództwo w zarządzaniu
Przywództwo kierownicze to proces kierowania i wpływania na związaną z zadaniami działalność członków grupy. Przywództwo wiąże się z innymi ludźmi, nierównym podziałem władzy, wpływaniem na podwładnych. Źródła władzy kierownika to władza nagradzania, wymuszania, władza z mocy prawa, z odniesienia i władza ekspercka.
Nie odnaleziono żadnych...
"Do obywatela Johna Brown" Cypriana Norwida
Do obywatela Johna Brown
Wiersz ten jest kolejnym przykładem odwoływania się do po¬stawy wybitnego człowieka – tym razem skazanego na śmierć ame¬rykańskiego farmera, który zorganizował powstanie mające na celu zniesienie niewolnictwa. Do obywatela Johna Brown i John Brown to dwa utwory Cypriana Norwida skierowane przeciwko ...
Człowiek w zmaganiu z formą w "Ferdydurke"
Podstawowym pojęciem, jakim operował Gombrowicz w swych wypowiedziach o człowieku i świecie była \"forma\". Jest to zarazem kluczowe znaczenie w poglądach pisarza, wyrażonych w powieściach, dramatach i dziennikach. Forma to dla Gombrowicza wszelkie sposoby wyrażania siebie i słowa, gesty, czyny, decyzje, postawy, styl i sposób bycia. Jest to pos...
"Pierwowzory greckie bierzcie do rąk i czytajcie i w dzień i w nocy" Horacy
„Pierwowzory greckie bierzcie do rąk i czytajcie i w dzień i w nocy” (Horacy). Jak dzisiaj potraktowałbyś polecenie Horacego?
W dziełach literackich znajdują odzwierciedlenie epoki „burzy i naporów”, a także okresy ciszy, milczenia, spokoju. Wszystkie jednak właśnie poprzez literaturę, jej cudotwórczą, fantastyczną, ma...
Metody zdobywania informacji
OBSERWACJA Polega na niezauważalny, ukierunkowanym, zamierzonym i systematycznym postrzeganiu badanych obiektów w ich naturalnych warunkach.
OBSERWACJA SKATEGORYZOWANA Polega na rejestracji wyników za pośrednictwem określonego narzędzia systematyzującego, jak np. kwestionariusz, schemat itp.
OBSERWACJA NIESKATEGORYZOWANA Nie stwarza ogra...
Prawo i władza w "Antygonie"
Problem prawa i w³adzy
W „Antygonie” jest mowa o prawach stanowionych przez w³adcê pañstwa (Kreona)
i obyczajowo-religijnych, a dotycz¹cych obowi¹zków ¿ywych wobec zmar³ych. Decyzja Kreona jest sprzeczna z odwieczn¹ tradycj¹ i powoduje jego konflikt z Antygon¹ oraz jej stronnik...