Tytuł przedstawienia : DZIADY ALBO MŁODZI CZARODZIEJE Teatr : im. Jana Kochanowskiego w Opolu Data premiery : 20.XII.1997 Realizacja sztuki : wg Adama Mickiewicza - ,, DZIADY " (cz. I , II , IV i III ) Adaptacja , inscenizacja , reżyseria : Adam Sroka Scenografia : Toroniewicz Iza Muzyka : Szwajgier Krzysztof Obsada : Cz. I - Dziewica - Rogowska Grażyna , Starzy: - Rogowska Grazyna , Guślarz - Minkiewicz Grzegorz , Starzec - Lecki Zdzislaw , Kobieta - Wyszomirska Ewa , Dziecię - Cwen Aleksandra(adeptka) , Młodzi: - Cwen Aleksandra(adeptka) , Młodzieniec I(Strzelec) - Malec Leszek , Młodzieniec II(Mysliwy) - Orłowski Maciej , Młodzieniec III - Jakubczyk Andrzej ,Młodzieniec IV - Misiorowska Grażyna , Gustaw - Federowicz Sławomir ; Cz. II - Federowicz Sławomir , Chor: - Federowicz Sławomir , Guślarz - Minkiewicz Grzegorz , Starzec - Lecki Zdzisław , Kobieta - Wyszomirska Ewa , Pasterka w , Żałobie - Rogowska Grażyna , Młodzieniec I - Malec Leszek , Młodzieniec III - Jakubczyk Andrzej , Widma: - Jakubczyk Andrzej , Aniołek I(Rozia) - Cwen Aleksandra(adeptka) , Aniołek II(Józio) - Misiorowska Grażyna , Pan - Switała Michał , Sowa - Paradzińska Judyta , Kruk - Orłowski; Maciej , Zosia - Wnek-Malec Lucyna , Gustaw - Federowicz Slawomir ; Cz. IV - Federowicz Sławomir , Ksiądz - Kotas Waldemar , Gustaw - Federowicz Sławomir , Dziewczyna I - Rogowska Grażyna , Dziewczyna II - Cwen Aleksandra(adeptka) ; Cz. III - Cwen Aleksandra(adeptka) , Konrad - Federowicz Sławomir ,Więźniowie: - Federowicz Sławomir , Jan - Jakubczyk Andrzej , Zegota - Orłowski Maciej , Feliks - Misiorowska Grażyna , Tomasz - Malec Leszek , Ksiądz Piotr - Switała Michał , Ewa - Paradzińska Judyta , Duchy latawce - Paradzińska Judyta , Dobry - Wnek-Malec Beata , Zły - Wyszomirska Ewa , Guślarz - Minkiewicz Grzegorz , Kobieta w Żałobie - Rogowska Grażyna , Asystent reżysera - Rogowska Grażyna , Asystent scenografa - Kulakowska Jola. Przedstawienie Dziady albo młodzi czarodzieje poprzedza inwokacja. Inwokację tę można zresztą uznać jako motto , zaczerpnięte z dramatu pt. "Dziady" Adama Mickiewicza , z którego w bardzo dużym stopniu korzystał autor sztuki Adam Sroka , przy tworzeniu swego przedstawienia . Przedstawienie Dziady albo młodzi czarodzieje to nic innego jak tylko przekomponowanie dramatu Adama Mickiewicza pt. "Dziady" w takim stopniu , że jego autor staje się tylko współautorem omawianego przedstawienia . I chociaż w całym przedstawieniu są prawie wyłącznie słowa , wersy i strofy Adama Mickiewicza , to nie wygląda na to iż , jest on tu ważniejszy od Adama Sroki . Myślę , że reżyser poszedł trochę "na łatwiznę", wplatając do swojej sztuki prawie same słowa Mickiewicza, zamiast wymyślać od podstaw całkiem nową sztukę . Po prostu , podkradł Mickiewiczowi fundament ,,Dziadów", w którym zastosował dekompozycję , dodał trochę retuszu i tak powstał scenariusz do - wydaje mi się bardzo nowoczesnego spektaklu jakim są Dziady albo młodzi czarodzieje . Może przez to Adam Sroka chciał się jakoś utożsamić z Adamem Mickiewiczem i tym samym sprawić , że jego przedstawienie będzie bardziej realistyczne ? . Sam tytuł ,,Dziady" mówi sam za siebie. Natomiast Dziady albo młodzi czarodzieje to już znacznie więcej - to ponadplanowe , nowoczesne "Dziady " , o które zresztą chyba chodziło reżyserowi . Tytuł Dziady albo młodzi czarodzieje może budzić jakieś wątpliwości . Co mają Dziady do młodych czarodziejów? Wydaje mi się , że reżyser chciał tu pokazać kontrast pomiędzy Starymi i Młodymi . Przyszło mi to na myśl ponieważ , zaraz na początku spektaklu , na scenie pojawili się Młodzi i Starzy , którzy jeżdżą na dziwacznych , panoptikalnych wózkach . Młodzi są żywi , ruchliwi, hałasując zabijają krzykiem " Dalej , że dalej że, z tropu w trop " Starzy natomiast mamroczą . Całe przedstawienie składa się z dwóch części , które są oddzielone piętnastominutową przerwą . Pierwsza cześć spektaklu ( złożona z I , II i IV części Dziadów) rozegrana jest na scenie wspólnie z widownią. Natomiast część druga przedstawienia ( oparta na III części Dziadów ) rozgrywa się w nowej scenerii . Cytat : " Wyprowadził Sroka widzów ze sceny , rozbił wspólnotę części pierwszej (tj. I, II i IV ) , i usadowił publiczność w wygodnych fotelach teatralnych , uczynił świadkami rozmowy o Bogu i o podmiotowości człowieka . Część drugą rozpoczyna Gustaw - Konrad, od słów " ja , ja , ja , ja ", które są przedmiotem do odkrytej prawdy przez Konrada - że Ja - zwrócenie się do samego siebie rozwiąże wszystkie problemy . Jednym może się ta sztuka podobać , drugim nie , ale całość zawdzięczamy nie tylko samemu Adamowi Sroce , ale także wszystkim jego współpracownikom których wymieniłem na początku . Teatr opolski im. Jana Kochanowskiego oferuje bogate , możliwości inscenizacyjne i techniczne na każdej z trzech scen. Np. Pierwsza scena na której wystawia się ( część I, II i IV Dziadów ) ma obrotówkę o średnicy 13 m , cztery ruchome zapadnie oraz opuszczany orkiestrion . Nowoczesnym oświetleniem , które szczególnie dodaje przedstawieniu uroku steruje komputerowa Compolite TyP Photon . Jest jeszcze wiele innych rozwiązań które dają odpowiedni klimat wystawianej sztuce Dziady albo młodzi czarodzieje . Do ważniejszych rzeczy przy omawianym spektaklu należy także , specyficzna muzyka doświadczonego kompozytora Krzysztofa Szwajgiera , któremu też musi zawdzięczać Adam Sroka swój wkład . I właśnie przez scenerię , poprzez naświetlenie i szczególnie muzykę , sztuka Adama Sroki mi się podobała. Może w niektórych momentach mniej a w niektórych więcej , ale w sumie ze spektakli , które dotychczas oglądałem na żywo, a nie było ich za dużo w moim życiu , sztuka w reżyserii Adama Sroki była dobra. Mimo , iż przedstawienie Dziady albo młodzi czarodzieje jest wystawiane w ciągu dwóch godzin , jest dosyć dokładne w szczegółach i przejrzyste . Przy całościowej ocenie , myślę , że Adam Sroka jednak minimalnie przesadził traktując wieszcza Adama Mickiewicza i jego ,, Dziady " na pozór mniej elegancko.
Opis przedstawienia - Dziady albo młodzi czarodzieje
Tytuł przedstawienia : DZIADY ALBO MŁODZI CZARODZIEJE Teatr : im. Jana Kochanowskiego w Opolu Data premiery : 20.XII.1997 Realizacja sztuki : wg Adama Mickiewicza - ,, DZIADY " (cz. I , II , IV i III ) Adaptacja , inscenizacja , reżyseria : Adam Sroka Scenografia : Toroniewicz Iza Muzyka : Szwajgier Krzysztof Obsada : Cz. I - Dziewica - Rogowska Grażyna , Starzy: - Rogowska Grazyna , Guślarz - Minkiewicz Grzegorz , Starzec - Lecki Zdzislaw , Kobieta - Wyszomirska Ewa , Dziecię - Cwen Aleksandra(adeptka) , Młodzi: - Cwen Aleksandra(adeptka) , Młodzieniec I(Strzelec) - Malec Leszek , Młodzieniec II(Mysliwy) - Orłowski Maciej , Młodzieniec III - Jakubczyk Andrzej ,Młodzieniec IV - Misiorowska Grażyna , Gustaw - Federowicz Sławomir ; Cz. II - Federowicz Sławomir , Chor: - Federowicz Sławomir , Guślarz - Minkiewicz Grzegorz , Starzec - Lecki Zdzisław , Kobieta - Wyszomirska Ewa , Pasterka w , Żałobie - Rogowska Grażyna , Młodzieniec I - Malec Leszek , Młodzieniec III - Jakubczyk Andrzej , Widma: - Jakubczyk Andrzej , Aniołek I(Rozia) - Cwen Aleksandra(adeptka) , Aniołek II(Józio) - Misiorowska Grażyna , Pan - Switała Michał , Sowa - Paradzińska Judyta , Kruk - Orłowski; Maciej , Zosia - Wnek-Malec Lucyna , Gustaw - Federowicz Slawomir ; Cz. IV - Federowicz Sławomir , Ksiądz - Kotas Waldemar , Gustaw - Federowicz Sławomir , Dziewczyna I - Rogowska Grażyna , Dziewczyna II - Cwen Aleksandra(adeptka) ; Cz. III - Cwen Aleksandra(adeptka) , Konrad - Federowicz Sławomir ,Więźniowie: - Federowicz Sławomir , Jan - Jakubczyk Andrzej , Zegota - Orłowski Maciej , Feliks - Misiorowska Grażyna , Tomasz - Malec Leszek , Ksiądz Piotr - Switała Michał , Ewa - Paradzińska Judyta , Duchy latawce - Paradzińska Judyta , Dobry - Wnek-Malec Beata , Zły - Wyszomirska Ewa , Guślarz - Minkiewicz Grzegorz , Kobieta w Żałobie - Rogowska Grażyna , Asystent reżysera - Rogowska Grażyna , Asystent scenografa - Kulakowska Jola. Przedstawienie Dziady albo młodzi czarodzieje poprzedza inwokacja. Inwokację tę można zresztą uznać jako motto , zaczerpnięte z dramatu pt. "Dziady" Adama Mickiewicza , z którego w bardzo dużym stopniu korzystał autor sztuki Adam Sroka , przy tworzeniu swego przedstawienia . Przedstawienie Dziady albo młodzi czarodzieje to nic innego jak tylko przekomponowanie dramatu Adama Mickiewicza pt. "Dziady" w takim stopniu , że jego autor staje się tylko współautorem omawianego przedstawienia . I chociaż w całym przedstawieniu są prawie wyłącznie słowa , wersy i strofy Adama Mickiewicza , to nie wygląda na to iż , jest on tu ważniejszy od Adama Sroki . Myślę , że reżyser poszedł trochę "na łatwiznę", wplatając do swojej sztuki prawie same słowa Mickiewicza, zamiast wymyślać od podstaw całkiem nową sztukę . Po prostu , podkradł Mickiewiczowi fundament ,,Dziadów", w którym zastosował dekompozycję , dodał trochę retuszu i tak powstał scenariusz do - wydaje mi się bardzo nowoczesnego spektaklu jakim są Dziady albo młodzi czarodzieje . Może przez to Adam Sroka chciał się jakoś utożsamić z Adamem Mickiewiczem i tym samym sprawić , że jego przedstawienie będzie bardziej realistyczne ? . Sam tytuł ,,Dziady" mówi sam za siebie. Natomiast Dziady albo młodzi czarodzieje to już znacznie więcej - to ponadplanowe , nowoczesne "Dziady " , o które zresztą chyba chodziło reżyserowi . Tytuł Dziady albo młodzi czarodzieje może budzić jakieś wątpliwości . Co mają Dziady do młodych czarodziejów? Wydaje mi się , że reżyser chciał tu pokazać kontrast pomiędzy Starymi i Młodymi . Przyszło mi to na myśl ponieważ , zaraz na początku spektaklu , na scenie pojawili się Młodzi i Starzy , którzy jeżdżą na dziwacznych , panoptikalnych wózkach . Młodzi są żywi , ruchliwi, hałasując zabijają krzykiem " Dalej , że dalej że, z tropu w trop " Starzy natomiast mamroczą . Całe przedstawienie składa się z dwóch części , które są oddzielone piętnastominutową przerwą . Pierwsza cześć spektaklu ( złożona z I , II i IV części Dziadów) rozegrana jest na scenie wspólnie z widownią. Natomiast część druga przedstawienia ( oparta na III części Dziadów ) rozgrywa się w nowej scenerii . Cytat : " Wyprowadził Sroka widzów ze sceny , rozbił wspólnotę części pierwszej (tj. I, II i IV ) , i usadowił publiczność w wygodnych fotelach teatralnych , uczynił świadkami rozmowy o Bogu i o podmiotowości człowieka . Część drugą rozpoczyna Gustaw - Konrad, od słów " ja , ja , ja , ja ", które są przedmiotem do odkrytej prawdy przez Konrada - że Ja - zwrócenie się do samego siebie rozwiąże wszystkie problemy . Jednym może się ta sztuka podobać , drugim nie , ale całość zawdzięczamy nie tylko samemu Adamowi Sroce , ale także wszystkim jego współpracownikom których wymieniłem na początku . Teatr opolski im. Jana Kochanowskiego oferuje bogate , możliwości inscenizacyjne i techniczne na każdej z trzech scen. Np. Pierwsza scena na której wystawia się ( część I, II i IV Dziadów ) ma obrotówkę o średnicy 13 m , cztery ruchome zapadnie oraz opuszczany orkiestrion . Nowoczesnym oświetleniem , które szczególnie dodaje przedstawieniu uroku steruje komputerowa Compolite TyP Photon . Jest jeszcze wiele innych rozwiązań które dają odpowiedni klimat wystawianej sztuce Dziady albo młodzi czarodzieje . Do ważniejszych rzeczy przy omawianym spektaklu należy także , specyficzna muzyka doświadczonego kompozytora Krzysztofa Szwajgiera , któremu też musi zawdzięczać Adam Sroka swój wkład . I właśnie przez scenerię , poprzez naświetlenie i szczególnie muzykę , sztuka Adama Sroki mi się podobała. Może w niektórych momentach mniej a w niektórych więcej , ale w sumie ze spektakli , które dotychczas oglądałem na żywo, a nie było ich za dużo w moim życiu , sztuka w reżyserii Adama Sroki była dobra. Mimo , iż przedstawienie Dziady albo młodzi czarodzieje jest wystawiane w ciągu dwóch godzin , jest dosyć dokładne w szczegółach i przejrzyste . Przy całościowej ocenie , myślę , że Adam Sroka jednak minimalnie przesadził traktując wieszcza Adama Mickiewicza i jego ,, Dziady " na pozór mniej elegancko.
Materiały
Wokulski i Rzecki - rola w utworze
Początkowo utwór miał mieć tytuł \"Trzy Pokolenia\", ale ponieważ autorzy nie lubią podawać tematyki utworu wprost, więc przy pierwszej okazji zmienił tytuł; ten oryginalny tytuł miał odnosić się do pokazania trzech kolejnych pokoleń społeczeństwa polskiego: romantyków, pozytywistów i pokolenia przejściowego;
Rzecki jest przedstawicielem najs...
"Dziełami wielkimi i moralnymi są tylko dzieła prawdy"
„Dziełami wielkimi i moralnymi są tylko dzieła prawdy (Emil Zola). Skomentuj tę opinię, odwołując się do wybranych utworów literackich.
Sztuka, tworzona przez człowieka i dla człowieka, jest nieodłącznym elementem naszej egzystencji. Jako stałej towarzyszce ludzkiego życia, zwykliśmy wyznaczać jej funkcję nośnika ponadczasowych prawd i ...
Analiza "Piesek przydrożny" Czesława Miłosza
Zawsze tęskniłem do formy bardziej pojem¬nej...
Ostatnią pozycją pióra Czesława Miłosza na polskim rynku wydawniczym jest Piesek przydrożny, książka do początku zapowiadana jako „wydarzenie” i uznana przez krytyków za jedną z najważniejszych w dorobku naszego noblisty”.21 Jest to zbiór wierszy, mini-ese¬jów, mik...
"Dziady" cz. III A.Mickiewicza - Romantyzm
Bunt wobec zaborcy
Kilka lat później na emigracji powstaje III część \"Dziadów\", gdzie główny bohater Gustaw przemienia się w prologu w Konrada, co jednoznacznie określa świat wartości bohatera romantycznego. Jest to podobnie jak Wallenrod bojownik o wolność swego narodu.
Poeta nie sięga już do czasów średniowiecznych, ale do lat dwudziesty...
Filozofia Jana Kochanowskiego i jej źródła
Problemami filozoficznymi zajmowano się już w Akademii Krakowskiej w XV wieku. Wówczas interpretowano dzieła Platona, Arystotelesa, Seneki, Sokratesa, Cycerona, św. Augustyna i innych. Jeszcze większe zainteresowanie filozofią, zwłaszcza starożytną, nastąpiło w okresie renesansu. Znacznie rozwinął się epikureizm, stoicyzm, platonizm i aryst...
Teoria roli społecznej - psychologia
Teoria roli społecznej to teoria mówiąca, że różnice płciowe pojawiające się w zachowaniu społecznym wynikają ze społecznego podziału pracy pomiędzy płciami; podział ten prowadzi do różnic w oczekiwaniach wobec ról płciowych i umiejętności związanych z płcią, które określają różnice w społecznych zachowaniach kobiet i mężczyzn.
Teoria organizacji produkcji rolnej Thünena
Teoria organizacji produkcji rolnej Thünena (koniec XIX w)
1. Istnieje jednorodny geograficzne obszar (płaski)
2. Na tym obszarze jest jedno miasto leżące w centrum
3. Wokół niego są 4 pierścienie, które charakteryzują się różną produkcją rolną
4. W centrum jest jeden rynek w kategorii tradycyjnej, tzn. miejsce na którym rolnicy sprzedają to...
Analiza wiersza "Rozmowa liryczna" Gałczyńskiego
ANALIZA WIERSZA
ROZMOWA LIRYCZNA
Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
Problem jest odwieczny. Niewierność małżeńska, czy partnerska istnieje od początków ludzkości. W chrześcijańskim dekalogu zasad, czyli wśród dziesięciu przykazań, które Bóg wręczył Mojżeszowi pod postacią kamiennych tablic, aż dwa dotyczą właśnie ...