NATO- zadania sojuszu

Głównymi środkami, za pomocą których Sojusz realizuje swoją politykę bezpieczeństwa, są: utrzymanie zdolności wojskowej wystarczającej dla zagwarantowania skutecznej obrony i niedopuszczenia do wybuchu wojny; pełna zdolność reagowania w sytuacjach kryzysowych wpływających na bezpieczeństwo jego członków; aktywne rozwijanie dialogu z innymi państwami oraz współpracy w zakresie bezpieczeństwa europejskiego, w tym środków umożliwiających dalszy postęp w dziedzinie kontroli zbrojeń i rozbrojenia. Dla osiągnięcia swego zasadniczego celu NATO wykonuje następujące podstawowe zadania w sferze bezpieczeństwa: • Jest niezastąpionym gwarantem trwałego bezpieczeństwa w Europie opartego na rozwoju instytucji demokratycznych i pokojowego rozwiązywania sporów. Dąży do stworzenia takiego środowiska, w którym jedno państwo nie będzie zdolne do zastraszania lub zniewolenia drugiego państwa europejskiego albo narzucenia hegemonii za pomocą groźby lub siły. • Zgodnie z artykułem 4 Traktatu Północnoatlantyckiego stanowi transatlantyckie forum sojuszniczych konsultacji w dowolnej sprawie, mającej wpływ na życiowe interesy jego członków, w tym wydarzeń mogących stanowić zagrożenie dla ich bezpieczeństwa. Koordynuje wysiłki swoich członków w dziedzinach będących przedmiotem wspólnych zainteresowań. • Zapewnia środki odstraszania i obronę przed jakąkolwiek formą ataku na terytorium dowolnego państwa członkowskiego NATO • Zachowuje strategiczną równowagę w Europie. Struktury utworzone w ramach NATO umożliwiają państwom członkowskim kontynuowanie swojej polityki w celu wykonania tych zadań.. Zapewniają one możliwości prowadzenia konsultacji i współpracy w dziedzinie politycznej, gospodarczej i innych sferach pozawojskowych, jak również formułowania planów wspólnej obrony; tworzenia infrastruktury niezbędnej dla działalności sił zbrojnych; realizacji planów wspólnych ćwiczeń i programów szkoleniowych. Działanie te umożliwia struktura cywilna i wojskowa obejmująca personel administracyjny, finansowy i planistyczny oraz agendy, które ustanowiły państwa członkowskie Sojuszu. Mają one za zadanie koordynować działalność w wyspecjalizowanych dziedzinach, na przykład w łączności niezbędnej do ułatwienia konsultacji politycznych, dowodzenia i kontroli sił zbrojnych oraz wsparcia logistycznego koniecznego do ich utrzymania.