Koncepcja rodzaju społecznego - na czym polega

Istotą tej koncepcji jest płeć, do której przynależność jest kwestią konwencji społecznej, a nie płci biologicznej. Ważne są układy ról przypisane kobietom i mężczyznom i relacje między płciami. Może pojawiać się nierówność praw, a nawet dyskryminacja. W społeczeństwach przedkapitalistycznych istniało rozróżnienie między strukturami społecznymi złożonymi z kobiet i mężczyzn. Zachowały się pewne interakcje międzyludzkie zarezerwowane tylko dla jednej płci. Mężczyźni są bardziej konformistyczni względem norm męskości niż kobiety wobec norm kobiecości (np.: spodnie). Teoria funkcjonalna stwierdza że rozdział ról męskich i kobiecych jest niezbędny, aby społeczeństwa zachowały trwałość, a rodzina mogła pełnić swoje funkcje. Teoria konfliktowa traktuje różnice między 2 płciami jako oparte na dominacji , ekplatacji, dyskryminacji. W kulturze dominującej wyższy status mają wartości męskie, a to stawia kobiety w gorszej pozycji. Feminizm to ruch dążący do zrównania praw kobiet i mężczyzn. Swoje wielki okres przeżywał w latach 80-ych. Był ważną formą nowego ruchu społecznego. Walczy m.in. z seksizmem i jego przejawami (ideologią sankcjonującą wższość jednej płci), brakiem kobiet na stanowiskach decyzyjnych, używa mediów do nagłośnienia swojej walki, tworzy alternatywne instytucje wspierające cele feminizmu. Dwa odłamy feminizmu: lata 60-70 to feminizm równości – kobiety niczym nie różnią się od mężczyzn, a nierówność wynika nie z natury, ale z czynników społecznych. Od lat 70 feminizm różnicy – nacisk na unikalność kobiet jako rezultat porażki pierwszego rodzaju feminizmu.