Polska poezja świecka

POLSKA POEZJA ŚWIECKA pojawia się szereg utworów nie mających charakteru religijnego, utwory te spełniały funkcję dydaktyczną i pouczającą Tematyka obyczajowa “O zachowaniu się przy stole” Podmiot liryczny wskazuje dobre zasady zachowania się przy stole ® funkcja wychowawcza i dydaktyczna. Utwór rozpoczyna wezwanie pomocy Bożej - apostrofa. Następnie autor opowiada o tym co rośnie na polu i niedługo zostanie zebrane i znajdzie się na biesiadnym stole. Udziela rad kobietom i mężczyznom. Pod koniec zachęca do przyswajania sobie dobrych obyczajów. Prosi też Boga o odpuszczenie grzechów i zasłanie radości na wszystkich ludzi. satyryczna “Rozmowa mistrza Polikarpa że śmiercią” Śmierć ukazana jest jako rozkładający się trup kobiety z kosą ® obraz szkaradny, odrażający. W czasach średniowiecza ludzie interesowali się śmiercią. Jej istotą i cechami. Obraz pojawia się w tekstach, obrazach. Wszyscy ludzie podlegają śmierci. Śmierć podlega Bogu. “Satyra na leniwych chłopów” Jest to utwór ganiący chłopów, którzy nie spełniają obowiązków jak by tego chciał podmiot liryczny. Chłopi wykręcają się i unikają pracy. Wiersz ten ukazuje rozbieżność interesów chłopów i właścicieli ziemskich. chłopi pracują tylko pod okiem pana, gdy odejdzie leniwią się odpoczywają zbyt często obłudnie udają pracę kradną własność pana świadomie psują narzędzia Archaizmy: leksykalne fonetyczne fleksyjne semantyczne historyczna “Śmierć o zamordowaniu Jędrzeja Tęczyńskiego” Zamożny szlachcic niezadowolony z naprawy zbroi pobił płatnerza. Wzburzony tłum wystąpił przeciwko okrutnemu szlachcicowi. Ten ukrył się w kościele lecz został tam zabity.