Teocentryzm - światopogląd uznający Boga za centrum zainteresowań i uwagi człowieka. Przeniknął on do twórczości, która powstaje w języku łacińskim, zawiera pierwiastki religijne i służy Kościołowi. Pogląd cechuje uniwersalizm - był charakterystyczny dla ówczesnej Euro-py. Dominują dwa style: romański i gotycki. Scholastyka - „szkolna wiedza" - filozofia, która z góry określała niepodważalność do-gmatów wiary uznanych przez Kościół i objawionych w Biblii. Reguły wnioskowania czer-pała z „Logiki" Arystotelesa. Sytuację człowieka w świecie zakreślonym horyzontem wiary widziano jako dramatyczną (augustynizm) albo harmonijną (tomizm). Augustynizm - poglądy św. Augustyna zawarte w utworze „Wyznania" ujmują człowieka jako istotę, która rozważa obecność w świecie i czasie oraz umiejscowienie na granicy bytów między aniołami a zwierzętami. Umiejscowienie to powoduje konflikt między duchowością a cielesnością; pożądaniem dobra i zła. Św. Augustyn analizując psychikę ludzką, odkrył ko-nieczność prowadzenia refleksji nad swoją osobą. Miarą wielkości człowieka są jego wartości wewnętrzne. Tomizm - św. Tomasz z Akwinu, rozważając miejsce człowieka na „drabinie bytów", uznał, że szczebel hierarchii jest celowo przewidziany i naturalny. Głosił konieczność hamo-wania pożądań. Człowiek cnotliwy był wartościową jednostką społeczną. Tomizm odzwier-ciedlał się w feudalnym układzie społeczeństwa; stanów - od najwyższego do najniższego - harmonijnie zespolonych i zapewniających ład na świecie. Niedopełnianie własnych obowiąz-ków, a więc naruszenie porządku społecznego, uznawano za grzech. Franciszkanizm - idea wiary radosnej, prostej, płynącej z miłości do świata, poddanej ewangelicznym nakazom miłosierdzia, ubóstwa i braterstwa. Panteizm, czyli utożsamianie Boga z przyrodą przewija się w zbiorze legend „Kwiatki św. Franciszka z Asyżu". Hagiografia - żywotopisarstwo świętych, ukształtowało się na Wschodzie, gdzie spisywano dzieje pustelników egipskich i syryjskich. W utworach opisujących męczenników podkreślano praktykowane przez nich cnoty; umartwianie, kreując wzór osobowy. Hagiografia wg Ko-ścioła musiała być ściśle związana z materiałami biograficznymi. Z czasem jednak zaczęły dominować elementy fantastyczne. (Piotr Skarga „Żywoty świętych") Pareneza - zadaniem literatury średniowiecznej było potępienie zła, poszerzenie wiedzy, pouczanie, propagowanie wzorców ideowych. Symbolami ideału średniowiecznego człowieka stały się krzyż i miecz. Literatura stosuje egzemplum, moralizatorstwo. Ukazuje bohaterów w tonie pochwalnym, godnych naśladowania. Dzieła posiadają praktyczne wskazówki (Słota „O zachowaniu się przy stole"), rady dotyczące sztuki umierania. Misterium - sztuki dramatyczne prezentujące fragment historii biblijnej. Zwykle były to ob-razy męki Chrystusa. Sceny misteriów odgrywali wyłącznie mężczyźni. Wszystkie elementy dekoracji do sztuki były umieszczane jednocześnie obok siebie. Taka inscenizacja wynikała z wiary, iż boski czas nie wyróżnia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Wszystko było unieruchomione w wieczności. („Pieśń o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim"). Obok misteriów tworzono mirakle związane z katedrą Notre Dame, poświęcone NMP. Moralitet - dramat, w którym bohaterem był człowiek usytuowany między niebem, a pie-kłem. Dokonywał on wyboru drogi życiowej, walcząc wewnętrznie między dobrem a złem. Walkę wyobrażano za pomocą alegorii cnót i grzechów. W zależności od dokonanego wyboru - zakończenie było wieńczone nagrodą lub karą. („Komedia o Justynie i Konstancji")
Znaczenie pojęć średniowiecza
Teocentryzm - światopogląd uznający Boga za centrum zainteresowań i uwagi człowieka. Przeniknął on do twórczości, która powstaje w języku łacińskim, zawiera pierwiastki religijne i służy Kościołowi. Pogląd cechuje uniwersalizm - był charakterystyczny dla ówczesnej Euro-py. Dominują dwa style: romański i gotycki. Scholastyka - „szkolna wiedza" - filozofia, która z góry określała niepodważalność do-gmatów wiary uznanych przez Kościół i objawionych w Biblii. Reguły wnioskowania czer-pała z „Logiki" Arystotelesa. Sytuację człowieka w świecie zakreślonym horyzontem wiary widziano jako dramatyczną (augustynizm) albo harmonijną (tomizm). Augustynizm - poglądy św. Augustyna zawarte w utworze „Wyznania" ujmują człowieka jako istotę, która rozważa obecność w świecie i czasie oraz umiejscowienie na granicy bytów między aniołami a zwierzętami. Umiejscowienie to powoduje konflikt między duchowością a cielesnością; pożądaniem dobra i zła. Św. Augustyn analizując psychikę ludzką, odkrył ko-nieczność prowadzenia refleksji nad swoją osobą. Miarą wielkości człowieka są jego wartości wewnętrzne. Tomizm - św. Tomasz z Akwinu, rozważając miejsce człowieka na „drabinie bytów", uznał, że szczebel hierarchii jest celowo przewidziany i naturalny. Głosił konieczność hamo-wania pożądań. Człowiek cnotliwy był wartościową jednostką społeczną. Tomizm odzwier-ciedlał się w feudalnym układzie społeczeństwa; stanów - od najwyższego do najniższego - harmonijnie zespolonych i zapewniających ład na świecie. Niedopełnianie własnych obowiąz-ków, a więc naruszenie porządku społecznego, uznawano za grzech. Franciszkanizm - idea wiary radosnej, prostej, płynącej z miłości do świata, poddanej ewangelicznym nakazom miłosierdzia, ubóstwa i braterstwa. Panteizm, czyli utożsamianie Boga z przyrodą przewija się w zbiorze legend „Kwiatki św. Franciszka z Asyżu". Hagiografia - żywotopisarstwo świętych, ukształtowało się na Wschodzie, gdzie spisywano dzieje pustelników egipskich i syryjskich. W utworach opisujących męczenników podkreślano praktykowane przez nich cnoty; umartwianie, kreując wzór osobowy. Hagiografia wg Ko-ścioła musiała być ściśle związana z materiałami biograficznymi. Z czasem jednak zaczęły dominować elementy fantastyczne. (Piotr Skarga „Żywoty świętych") Pareneza - zadaniem literatury średniowiecznej było potępienie zła, poszerzenie wiedzy, pouczanie, propagowanie wzorców ideowych. Symbolami ideału średniowiecznego człowieka stały się krzyż i miecz. Literatura stosuje egzemplum, moralizatorstwo. Ukazuje bohaterów w tonie pochwalnym, godnych naśladowania. Dzieła posiadają praktyczne wskazówki (Słota „O zachowaniu się przy stole"), rady dotyczące sztuki umierania. Misterium - sztuki dramatyczne prezentujące fragment historii biblijnej. Zwykle były to ob-razy męki Chrystusa. Sceny misteriów odgrywali wyłącznie mężczyźni. Wszystkie elementy dekoracji do sztuki były umieszczane jednocześnie obok siebie. Taka inscenizacja wynikała z wiary, iż boski czas nie wyróżnia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Wszystko było unieruchomione w wieczności. („Pieśń o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim"). Obok misteriów tworzono mirakle związane z katedrą Notre Dame, poświęcone NMP. Moralitet - dramat, w którym bohaterem był człowiek usytuowany między niebem, a pie-kłem. Dokonywał on wyboru drogi życiowej, walcząc wewnętrznie między dobrem a złem. Walkę wyobrażano za pomocą alegorii cnót i grzechów. W zależności od dokonanego wyboru - zakończenie było wieńczone nagrodą lub karą. („Komedia o Justynie i Konstancji")
Materiały
Pojęcie geografii ekonomicznej
Nazwa geografia powstała od greckich słów geo () - ziemia i graphos () – piszę, opisuję. W przeszłości nauka ta jako jedyna zajmowała się opisywaniem powierzchni Ziemi. Za twórcę terminu „geografia” uważa się Eratostenesa z Cyreny, greckiego uczon...
Kredyt w rachunku bieżącym
Kredyt w rachunku bieżącym.
Kredyt w rachunku bieżącym (overdraft) - jest coraz bardziej popularna formą kredytowania. Kredyt ten wiąże się z posiadaniem rachunku bieżącego na którym na dobro zapisuje się wpływy ze sprzedaży w jego wydatki, natomiast jego wydatki w jego ciężar.
Saldo debetowe na rachunku bankowym oznacza niedobór środków ...
Wojna i miłość jako motywy w "Panu Wołodyjowskim"
Wojna i miłość – główne motywy tematyczne
Fabuła Pana Wołodyjowskiego, podobnie jak dwu pierwszych części Trylogii, umiejscowiona jest głównie na wschodnich kresach Rzeczypospolitej w „czasach wojennych”, w środowisku szlachecko-żołnierskim. Bohaterowie intrygi miłosnej, są jednocześnie uczestnikami wojennych przygód.
...
Wydarzenia historyczne w starożytnej Grecji
1 epoka minojska
0k. 1450 r. p.n.e. następuje koniec panowania Krety na morzu, gdyż najechali ich Grecy z lądu.
Najważniejszym ośrodkiem kultury tej epoki było Knossos, ale ok.1380 r. p.n.e. pałac w Knossos ulega zniszczeniu. Brak zabytków z tego okresu.
2. epoka mykeńska 1700 - 1200 r. p.n.e.
Głównym ośrodkiem kultury były ...
Akcje - wyjaśnienie, podział
Akcja jest papierem wartościowym potwierdzającym własność do części majątku firmy, która je wyemitowała. Przynosi ona dochód zmienny składający się z dwóch elementów:
1. bieżącego kursu waloru,
2. wysokości wypłaconej dywidendy.
W zależności od oznaczenia akcjonariusza, wyróżnia się akcje:
imienne (zbywalność ograniczona),
...
Forma i treść w życiu człowieka w "Ferdydurke"
\"Ferdydurke\" jest specyficzną, nowatorską powieścią, która wywołała w roku 1938 - roku swojego wydania - nieco hałasu. Dyskusje i atmosfera skandalu towarzyszyły jej narodzinom. Dziwaczna i niespójna wydaje się fabuła już we wstępie. Oto bohater - Józio - człowiek trzydziestoletni, pisarz, zostaje \"przeniesiony\" do szkoły i umieszczony w kla...
Biblia - wstęp, dzieje, budowa
Biblia (dosł. \"księgi\" [gr.] l.poj. biblion) chrześcijańska składa się ze Starego i Nowego Testamentu (Przymierza). Stary Testament obejmuje 45-47 ksiąg spisanych głównie po hebrajsku, lecz również po aramejsku (b. mało) i grecku (2 księgi). Nowe Przymierze to 27 ksiąg w języku greckim.
Podział na księgi:
- historyczne - poemat epicki, s...
Motyw retrospekcji w literaturze
Retrospekcja
Retrospekcja (łac. retrospicio, retro-spectum = spoglądam w tył) - 1) od¬woływanie się do faktów lub stadiów wcześniejszych jakiegoś zjawiska; 2) w utworze epickim jest to przywoływa¬nie wydarzeń wcześniejszych z punktu widzenia bohatera.
Homer „Odyseja\" - Dzieje wędrówki Odyseusza poznajemy z jego własnej relacji...