Wesele Peleusa i Tetydy



Początek tej historii zaczyna się na weselu Peleusa i Tetydy , na której bogini niezgody Eris rzuciła złote jabłko z napisem dla najpiękniejszej. Między boginiami zawrzało. Najgłośniej krzyczały Atena, Hara i Afrodyta . Na sędzie tego sporu Zeus wyznaczył Parysa. Parys był synem Priama , Króla Troi. Wróżbici wyjaśnili małżonce króla , że syn którego urodzi stanie się przyczyną zagłady świata. I oddała go pasterzom aby go porzucili. Każda z bogiń zaoferował propozycję jeżeli to jej przyzna złote jabłko. Parys wybrał ofertę Afrodyty , która zaoferowała mu najpiękniejsza kobietę na ziemi Helenę. Nie długo po tym w Troi odbyły się igrzyska , które ów Parys wygrał . Jednak po kilku dniach odkryto jego pochodzenie. Jednak rodzina królewska zapomniała o klątwie i przyjęli go z powrotem. Teraz mógł wykonać swój plan . Dobrał sobie świtę i popłyną na Spartę . W Troi przyjęto go bardzo mili , a król Agamemnon nie mógł odżałować że wzywają go ważne sprawy. Lecz porosił Parysa żeby ten czuł się jak u siebie w domu . Jednak tej nocy porwał mu żonę Helenę i odjechał z nią do Troi. To porwani było przyczyną wojny między Troją a Spartą. Dowódcami głównymi byli Agamemon ,Król Argos i Myken ,brat Menalosa. Brakowało tylko jednego wojownika Achillesa. Od niego zależało czy Troja zostanie zdobyta . Jednak wystąpiła nowa przeszkoda. Cisza morska . Zagniewana Bogini Artemida domagała się ofiary z córki Agamemnona . Gdy składano ofiarę zeszła z nieba bogini ze swoja łanią . Kazała złożyć ofiarę z łani , a dziewczynę zabrała ze sobą. Wróżbita Kalchas wywróżył ; dziewięć lat wojować będą , a dopiero w dziesiątym roku zwyciężą Trojan. Przybywszy do brzegów Troi , Wodzowie achajscy wysłali Odyseusza i Menalosa , z żądaniem wydania Heleny. Jednak oni odmówili. Działania wojenne postępowały dość szybko. Troja broniła się bardzo dzielnie . Głównym miejscem starcia była równina nad Skamandrem. Każda z armii miała swój dzień chwały. Niekiedy odbywały turnieje rycerzy .Wygrany zabierał zbroję pokonanego i odchodził w triumfie. W pojedynkę najbardziej najstraszliwszy był Achilles którego w dzieciństwie matka kąpała w rzece Styks i uczyniło jego działo odporne na broń. Lecz zanurzają syna trzymała go za piętę i tylko w to miejsce można go było zranić .Bał go się nawet Hektor, najtęższy z trojanów. W dziesiątym roku wojny w obozie greckim wybuchła zaraza . Dusze wojowników tłoczyły się do bram Hadesu. Któregoś dnia Hektor śmiałym atakiem przeszedł rów i wdarł się na ziemię przeciwnika. Przestraszeni Grecy uciekali w popłochu . Najdroższy przyjaciel Achillesa błagał go aby mu pozwolił wyjść z wojskiem na pomoc rodakom . Syn Peleusa pozwolił mu. Dał mu swoją zbroje której nikt na świecie nie posiadał. Tym razem trojanie uciekali w popłochu widząc znajomy rynsztunek . Dopiero Hektor go powalił , go swoim ciężkim mieczem i zdjął z niego zbroję . Lecz w tej chwili wyszedł Achilles. Posypał głowę popiołem, tarzał się po ziemi i płakał. Z głębi morza wyszła doń matka i przyniosła nową zbroję. Rozszalały Achilles ruszył do walki , trupami ścieli pole i gnał ku murom .Lecz na drogę zagrodziła mu rzeka Skamander . Gdy był już w locie złapał go bożek rzeki. Lecz w tym starciu Pomógł mu na rozkaz Hery Hefajstos bóg ognia .Dzięki czemu Achilles mógł przejść na równinę. Jednak na równinie pozostał tylko Hektor , Lecz zadrżał gdy ujrzał Achillesa z bliska. Po krótkim starciu ugodził Achilles przeciwnika tam ,gdzie kość łączy szyje i ramiona. Był to cios śmiertelny. Pod osłoną nocy król Priam przyjechał wykupić ciało syna. Wzruszony Achilles oddał mu je. Achilles niedługo przeżył Hektora. Zabił go Parys który ugodził go w najczulszy punkt. Na znak żałoby żołnierze obcięli sobie włosy. Zbroja Achillesa przypadła Odyseuszowi. W niedługim czasie zginą też Parys. W zamku Trojan stał posąg palladion Posąg bogini Ateny , który miał taką sił , że dopóki znajdował się w Troi miasto było nie do zdobycia. Po drodze natknęli się na Helenę , która przeprowadziła ich tajemniczymi korytarzami. Gdy lud Troi dowiedział się o zniknięciu posągu lud troi poddał się . W kilka dni później Grecy odpłynęli zostawiając na plaży wielkiego konia .Trojanie wprowadzili konia do środka . W brzuchu drewnianego zwierzęcia siedziało dwunastu żołnierzy. Gdy zapadła noc ,Wyszli i otworzyli bramę miasta . Zaczęła się wielka rzeż .Żaden z mieszkańców Troi ni przeżył. A Hellena wróciła do swojego ukochanego . Prawie wszyscy wodzowie w kilka dni po zburzeni Troi wróciło do swoich rodzin. Jednak od kilku lat nie nadchodziły żadne wiadomości Agamemnonie. Powszechnie uważano że poległ w walce. Królowa Klitajmestra żona Agamemnona uważała się za wdowę i ożeniła się z Ajgisotisem . Jednak jakie było ich zdziwienie gdy przybył jej mąż. Agmemnon był zmęczony. Ledwo wszedł do wanny , wpadli Ajgistos i Klitajmestera i siekierami porąbali bezbronnego .Tym czasem na obczyźnie chował się mściciel :syn Agamemnona , Orestes . w pałacu mykeńskim dorastała jego siostra Elektra .Orestes przybył .Elektra wpuściła go do zamku . Znów polała się krew :Orates zabił matkę i Ajgista. Drugi wielkich wodzów Menelaos nie wiedział o tym , co przytrafiło się w Mykenach. Przez siedem lat tułał się po morzu.Gdy wrócił do Sparty , stary zamek przodków przyozdobił że lśnił jak błysk słońca. Szczęśliwy król żył długo u boku Heleny. Jednak po śmierci Menalosa rodzina wypędziła Helenę z zamku. Wygnana królowa schroniła się u swojej dawnej przyjaciółki Polikso na wyspie Rodos. Lecz ta nienawidziła Heleny , ponieważ jej mąż zginą w walce pod Troją .Kiedy Helena się kąpała wysłała swoje służce przebrane za Erynie które powiesiły ją na drzewie. Wiele lat później mieszkańcy Rodos zaczęli oddawać jej cześć boską a drzewo uważali za święte.

Wesele Peleusa i Tetydy

Materiały

Charakterystyka Winrycha w "Rozdziobią nas kruki, wrony..." Charakterystyka i los Winrycha Szymon Winrych to przebrany za chłopa powstaniec, człowiek szlachetnie urodzony, bardzo zaangażowany w walkę narodowowyz¬woleńczą, który jest przekonany o konieczności dalszych działań, mimo wyraźnego załamania się zrywu. Narażając swoje życie, prze¬wozi broń dla jednego z oddziałów. Jest pełen obur...

Bohaterowie "Dżumy" Bohaterowie Pierwszoplanową postacią utworu jest lekarz, doktor Bernard Rieux. Na czas dżumy pozostaje w Oranie z matką, która przybywa, by prowadzić mu dom (żona wyjechała do sanatorium). Nie ma obowiązków rodzinnych, więc całkowicie poświęca czas swoim pacjentom. Przyjmuje on zarazem funkcję kronikarza, jest narratorem opowieści o losach...

Powód skupienia ludności w jednych krajach - czynniki historyczne (rozwój cywilizacji) - czynniki środowiskowe (niziny, obszary niedaleko morza, rejon śródziemnomorski zawsze były chętnie zaludniane). Mało ludzi chce mieszkać w obszarach arktycznych. Obszary wyżynne i góry mają mniej ludności. Do 20 m n.p.m. mieszka około połowa ludności. W rejonach ciepłych, równikowych lepiej się mie...

Motyw karuzeli w utworach literackich 1. Czesław Miłosz \"Campo di Fiori\" Obraz Warszawy w czasie powstania w getcie. Na tle płonących domów i ludzkiej tragedii autor przedstawia obraz zza murów getta, czyli bawiących się na karuzeli Warszawiaków, którzy są obojętni na losy powstańców. Karuzela została ustawiona z inicjatywy Niemców, by odwrócić uwagę od działań w getcie. 2. ...

"Do przyjaciół Moskali" - dokładna interpretacja W wierszu tym poeta wyraża swoją pogardę dla cara i jego współpracowników za śmierć Rylejewa, uwięzienie Bestużewa oraz ujawnienie praktyk szpiegowsko-donosicielskich współpracowników cara. Przejawy sympatii poety do narodu rosyjskiego: ujawnienie ludzkiego zachowania kaprala w stosunku do więźniów (scena I), rozgrzeszenie żołnierza rosyjskie...

Charakterystyka oświecenia w Polsce W Polsce oświecenie zaczęło się około roku 1740, kiedy to założono Collegium Nobilum. Właściwy rozwój przypada na lata 1764-1795. W 1747 roku Załuscy założyli bibliotekę publiczną. W 1749 Stanisław Leszczyński napisał dzieło pt. \"Głos wolny wolność ubezpieczający\", dotyczące liberum veto. Domagał się poprawy bytu ludzi, wzmocnienia administrac...

"Początek" - opis bohaterów Uwikłanie jednostki w los zbiorowy - A. Szczypiorski „Początek”. Urodzony w 1924, uczestnik powstania warszawskiego, po wojnie studia w Akademii Nauk Politycznych w Warszawie, potem praca w radiu Katowice. Debiut publicystyczny w 1946. Powieści: „Czas przeszły”, „Godzina zero”, „Ucieczka Abla”,...

Analiza "Cebula" Wisławy Szymborskiej Cebula Wiersz (z t. Wielka liczba, 1976) jest poetycką wersją traktatu filo¬zoficznego o istocie „cebuliczności”. Doskonałość cebuli została tu skonfrontowana ze złożonością i zagadkowością człowieka. Kolejne warstwy kulistego warzywa są takie same, tylko nieco pomniejszone. W każdym miejscu jest identyczne – Jest so...