Przyrost naturalny i rzeczywisty

PRZYROST NATURALNY – PRZYROST RZECZYWISTY Zmiany liczby ludności tak w regionach jak i krajach są regulatorem dynamiki przyrostu naturalnego oraz ruchów migracyjnych. PRZYROST NATURALNY – w danym okresie czasu (rok) różnica pomiędzy liczbą urodzeń żywych a liczbą zgonów. Podana jest w przeliczeniu na 1 tysiąc mieszkańców (wielkości w promilach, czasami w procentach). PRZYROST RZECZYWISTY – przyrost naturalny powiększony o saldo migracji. Stopa przyrost naturalnego jest ściśle uzależniona od poziomu rozwoju gospodarczego oraz warunków społecznych. Rozwój demograficzny świata odbywał się w dość dynamiczny sposób. Wszystkie kraje przechodziły przez tzw. proces transformacji demograficznej. I FAZA – wskaźnik urodzeń i zgonów utrzymuje się na wysokim poziomie, czyli przyrost naturalny jest mały. Przeciętna długość życia 45 lat (Etiopia). II FAZA – stopa urodzeń wysoka, stopa zgonów spada. Czas trwania życia około 55 lat. W tej fazie obserwuje się początek eksplozji demograficznej (Gwinea, Sierra Leona, Uganda, Afganistan). III FAZA – stopa urodzeń obniża się. Spadek stopy zgonów, stabilizujący się w tej fazie na stosunkowo niskim poziomie. Czas trwania życia 55-65 lat (Brytania, Meksyk, Kolumbia). IV FAZA – stopa urodzeń zmniejsza się, aby z czasem dojść do ustabilizowanego poziomu stopy zgonów. W tej fazie obserwuje się początek starzenia się społeczeństwa (Japonia, Francja, Hiszpania). Długość życia powyżej 70 lat. V FAZA – stopa urodzeń obniża się poniżej stopy zgonów (Niemcy, Polska, Węgry, Bułgaria, Białoruś). UJEMNY PRZYROST NATURALNY Umieralność zostaje ograniczona przez pomoc krajów wysoko rozwiniętych (PRZYCZYNY EKSPLOZJI DEMAGRAFICZNEJ) SKUTKI • nacisk na rynek pracy • zapotrzebowanie na szkoły, przedszkola