Powstanie dramatu greckiego

Dramat grecki powstał z dyktyrambu (pieśni na cześć Dionizosa). Dyktyramby pierwotnie śpiewali ludzie przebrani w kozie skóry (chór kozłów, byli to satyrzy). Rozkwit tragedii datuje się na V w. p.n.e. w Atenach. Tytułami były imiona sławnych bohaterów. a) Pizystrat - zmienia Dionizje wielkie w święto narodowe. Z pieśni kozłów powstaje tragedia, wyodrębnia się z chóru pierwszy aktor, który prowadzi dialog (Koryfeusz), zaczyna kształtować się dialog, do chóru kozłów stopniowo wprowadza się osoby związane z tematyką utworu. W czasie tych świąt dionizyjskich zaczęto rozgrywać konkursy, gdzie walczyło o nagrody 3 ludzi (najlepszą sztukę wybierało 5 jurorów). Ci 3 ludzie wystawiali tetralogię (trylogię - 3 tragedie i dramat satyrowy). b) Tespis - uważano go za pierwszego twórcę tragedii, on wprowadził koryfeusza, wprowadzane zostają maski, role kobiece grane przez mężczyzn, różne tematyki (także historyczne). c) Ajschyllos - wprowadza drugiego aktora (ogranicza chór i na pierwszy plan wprowadza dialog), wprowadził dekorację i tetralogię; jego utwory to: „Błagalnice", „Persowie", „Siedmiu przeciw Tebom", „Trylogia Oresteja" - losy Orestesa: „Agamemnon", „Ofiarnice", „Eumenidy". d) Sofokles - wprowadza 3 aktora (mówiącego), zwiększa skład chóru i wprowadza innowację, zrezygnował z trylogii (3 tragedii nie związanych ze sobą), nie był aktorem, napisał ok. 120 sztuk (połowa przyniosła mu sukces i nie dostał nigdy mniejszej nagrody niż 2 miejsce), 7 tragedii przetrwało do dzisiaj: „Ajas", „Antygona", Król Edyp", „Trachimki", „Filoktet", „Edyp w kolonos", Elektra". e) Eurypides - na 90 sztuk uzyskał 5 zwycięstw, rozwinął akcję i jeszcze bardziej ograniczył rolę chóru, wprowadził rozwiązanie „Deus ex machina" (Bóg z maszyny - sztuczne rozwiązanie), jego utwory to: „Błyskawice", „Medea", „Orestes", „Trojanki", „Elektra".