Litwa w twórczości Mickiewicza

Obraz Litwy w twórczości A. Mickiewicza. Litwa w twórczości A.Mickiewicz jawi się jako raj na ziemi kraina mlekiem i miodem płynąca, oczywiście przedstawia problemy jakie spotykają cały kraj, ale jest to zawsze jego ukochany kraj lat dziecinnych. Pisze o nim w "Panu Tadeuszu" "Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie Święty i czysty jak pierwsze kochanie" albo w inwokacji: "Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twa w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknie po tobie." Daży ją wielką miłością , nawet podziwiając piękno Stepów Akermańskich tęskni za jej pięknem: "Litwo! Piały mi wdzięczniej twe szumiące lasy Niż słowiki Bajadaru, Salhiry dziewice, I weselszy deptałem twoje trzęsawice Niż rubinowe morwy, złote ananasy." ("Pielgrzym") Obraz Litwy Adam Mickiewicz przedstawił przede wszystkim w "Panu Tadeuszu", ale również akcja tłumaczonego przez niego "Giaura" Byrona, odbywa się na Litwie. Wątki litewskie można również dostrzec w większości utworów mickiewiczowskich