Krótka problematyka "Zbrodni i kary"

FIODOR DOSTOJEWSKI ZBRODNIA I KARA (problematyka) Akcja rozgrywa się w lipcu 1865 r. w Petersburgu w rejonie placu Siennego, dzielnicy biedoty. Bohaterami są Rodion Raskolnikow (bohater główny), Sonia, Dunia – sio-stra Rodiona, Marmieładow, Katarzyna Iwanowa, Arkadiusz Swidrygajłow, Porfiry Piotro-wicz, Razumichin. Powieść ta jest powieścią psychologiczną, ukazującą życie wewnętrzne bohate-rów. Dostojewski skupił się na przeżyciach głównego bohatera, analizując motywy jego po-stępowania, snuje refleksje nad powodami czynu Raskolnikowa. Autor ukazuje go jako czło-wieka mordercę i człowieka dobrego, wrażliwego. Znaczną część powieści zajmują opisy jego stanu psychicznego. Dialogi prowadzone przez Raskolnikowa i Sonię, uświadamiają mu błąd, który popełnił. W trakcie tych spotkań w psychice bohatera dokonuje się wewnętrzna przemiana. Raskolnikow dojrzewa moralnie, odczuwa potrzebę przyznania się do winy (morderstwa) i odpokutowania swego czynu. Zostaje zesłany (razem z nim jedzie Sonia). Tam odnajduje spokój sumienia. Zaczyna rozumieć, że nie jest jednostką wybitną, która może pomijać moralne obowiązki. Powieść zawiera uniwersalne przesłanie, że każda zbrodnia jest złem, nie ma wy-tłumaczenia dla popełnienia morderstwa „Zbrodnia i kara” jest powieścią POLIFONICZNĄ – wielogłosową, w której nar-rator nie poddaje jednoznacznej ocenie wypowiedzi i poczynań postaci, ogranicza się do kon-frontacji ich stanowisk. Czytelnik nie może więc identyfikować się z narratorem lub którąś z postaci, ale musi ogarniać informacje różnorodne, często sprzeczne. Narratorstwo jest ograni-czone do minimum. Termin „polifonia” do nauki o literaturze został przyjęty z muzyki.