Interpretacja słów Wysockiego "Nasz naród jak lawa"

Słowa Wysockiego, scena siódma: Nasz naród jak lawa Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi Lawa symbolizuje zniewolone społeczeństwo polskie. Na zewnątrz jest zimną, zastygłą skorupą - są to ludzie w społeczeństwie polskim, którzy postępują zgodnie z oczekiwaniami zaborcy, lecz nie mają oni nic wspólnego z autentycznym życiem narodu, które musi rozwijać się w utajeniu ze względu na politykę zaborcy. I właśnie to utajone życie jest nazwane przez Wysockiego "gorącą lawą". Dramat III część "Dziadów" ma charakter (wymiar): irracjonalny - to np. Widzenie księdza Piotra realistyczny (Mickiewicz dokonał charakterystyki poszczególnych grup społecznych): patriotów kosmopolitów ( pojednanych z władzą cara, a nawet zaprzedanych mu) Uczynił to w scenach: scenie pierwszej - więziennej scenie siódmej - salon warszawski scenie ósmej - pan Senator i bal u Senatora Pod pojęciem "gorąca lawa" należy rozumieć polskich demokratów, młodzież wileńską, która wyrastała w atmosferze filomackiej solidarności, koleżeństwa i przyjaźni. To oni właśnie są środkiem lawy, której i "sto lat nie wyziębi". Młodzież wileńska przedstawiona jest w scenie więziennej. Jest więziona za swoje przekonania i uczucia patriotyczne, władza carska nie oszczędza nawet dziesięcioletnich dzieci (chłopiec widziany przez Jana Sobolewskiego, który nie mógł unieść kajdan, czy młody uczeń gimnazjum Rollison uwięziony i doprowadzony do samobójstwa). Mimo tych wszystkich poniżeń i krzywd solidarność więźniów trwa nadal np. Tomasz Zan chce wziąć całą winę na siebie, a Frejend dałby się powiesić gdyby to pomogło przyjacielowi. Adam Mickiewicz ukazuje męczeństwo młodzieży polskiej, skazywanej na katorgę mimo młodego wieku: Jan Sobolewski; Panie! Ty co sądami Piłata Przelałeś krew niewinną dla zbawienia świata Przyjm tę spod sądów cara ofiarę dziecinną Nie tak świętą, nie wielką, lecz równie niewinną Więzienie Tomasza Zana - morzenie głodem, podawanie niestrawnego jedzenia. Mickiewicz nadaje sens cierpieniu polskiej młodzieży: Żegota opowiada mit o ziarnie. Ziarno symbolizuje młodzież wileńską, a diabeł przeszkadzający Adamowi - cara. Sens tego mitu jest taki, że cierpienie młodzieży zaowocuje, nie ulegną oni presji zaborcy, mimo, iż jest on bardzo okrutny. Żegota: O wy co tylko na świat idziecie z północą Chytrość rozumem, a złość nazywacie mocą Kto z was wiarę i wolność, znajdzie i zagrzebie, Myśli Boga oszukać - oszuka sam siebie Adam Mickiewicz podkreśla też niewinność młodzieży - dziecięcy wiek, odwołania do symboliki biblijnej - niewinna ofiara dzieciątek wymordowanych na rozkaz Heroda. Ks. Piotr - widzenie: Tyran wstał - Herod! Panie, cała Polska młoda Wydana w ręce Heroda. Jan Sobolewski: Tryumf cara północy Więźniowie śpiewają pieśń świadczącą o determinacji i rozpaczy. Najbardziej dramatyczna, przepełniona żądzą zemsty jest pieśń Konrada (Mała Improwizacja) - po każdej zwrotce powtarza złowrogi refren: Tak: zemsta, zemsta na wroga Z Bogiem i choćby mimo Boga W Wielkiej Improwizacji żądając od Boga rządu dusz naraża się na wieczne potępienie. Nie zważa na to - jest symbolem dobrowolnego i całkowitego poświęcenia dla wyzwolenia ojczyzny. Gorąca lawa to także demokraci z Salonu warszawskiego - ludzie stojący przy drzwiach - a wśród nich: A*** G*** (Adam Górowski - uczestnik powstania listopadowego) N*** (Ludwik Nabielak - uczestnik napadu na Belweder) Piotr Wysocki Zastygła skorupa: są to ludzie przedstawieni w Salonie warszawskim; wysocy urzędnicy wielcy literaci damy z towarzystwa generałowie, oficerowie Wszystko to są postacie anonimowe - pokazują pewne zjawisko w społeczeństwie. Rozmawiają o balach, zabawach, nawet lubią Nowosilcowa, ponieważ jest ich organizatorem. Na opowiadanie Adolfa o męczeństwie Cichowskiego Hrabia reaguje: Niech to stary Niemcewicz w pamiętniki wsadzi - On tam, słyszałem, różne szpargały gromadzi Do zastygłej skorupy zaliczają się także jawni zdrajcy ojczyzny, carscy służalcy - ludzie z otoczenia Nowosilcowa: Pelikan - pierwowzór - doktor Wacław Pelikan Doktor - pierwowzór - doktor August Becu Rywalizują między sobą o względy Nowosilcowa, do tego stopnia, że obmyślają metodę zgładzenia młodego Rollisona, są okrutni, podli.