Czasy saskie w Polsce w okresie baroku

1. CZASY SASKIE W KULTURZE POLSKIEJ 1. Dwa nurty kultury • szlachecki - rodzinność • magnacki - wzorowany na dworach zachodniej Europy 1. Cechy kultury dworskiej (magnackiej) • umowność, konwenans życia towarzyskiego • hedonizm pod przykrywką etykiety dworskiej 1. Sytuacja kościoła • triumf kontrreformacji • instytucja coraz bardziej sprymityzowana, zgnuśniała • gromadzenie ogromnej liczby ludzi w klasztorach 1. Sytuacja polityczna w Polsce • przywileje dla szlachty • elementy państwa policyjnego, niewygodni i zbuntowani byli usuwani z tego świata • chęć wzbogacenia się Sasów kosztem Polaków • dwór był bardzo rozpolitykowany W czasach saskich w Polsce panowali Wettini - August II Mocny, August III. Byli oni związani z Saksonią (byli tam władcami). Polska była dla nich tylko spichlerzem i armią potrzebną w czasie zagrożenia Saksonii. Elekcyjni królowie Polski nie byli Polakami. Władcy ci władali Polską despotycznie, utrzymywali społeczeństwo w ryzach pozornego spokoju. 1. Sytuacja kultury w Polsce Żaden wzór nie pojawia się wśród kultury obyczajowej, szlacheckiej, dworskiej lub kościelnej. Kultura literacka i piśmiennicza nie miała możliwości rozwoju. (Władcy woleli teatry i opery niemieckie oraz inne rozrywki.) Wartością stał się przepych, luksus, zbytek bez wartości artystycznej (nagromadzenie ozdób tworzyło zwykły kicz). Nastąpił upadek gospodarczy kraju (poza dworem) a to spowodowało kiepskie warunki do rozwoju kultury artystycznej. Nie było środowiska, które mogłoby zająć się mecenatem artystów. 2. Oblicze sarmatyzmu W czasach saskich zmieniło się oblicze sarmatyzmu. Na początku był on pozytywny, potem jednak stał się synonimem prymitywizmu i skrajnego zacofania. Szlachta obdarowywana nowymi przywilejami traciła patriotyzm, stawała się zadufana w sobie.