Teoria integracji i dezintegracji

Organizacja społeczna Trzy różne znaczenia: - grupa ludzi odpowiednio połączonych dla osiągnięcia celów. - kierowanie i zarządzanie zespołami ludzkimi, - celowo zorganizowany zespół ludzi oraz racjonalnie dobrany system metod i środ-ków w celu osiągania przyjętych celów. Struktura to zasady budowy jakiejś całości, natomiast organizacja to zasady funkcjo-nowania całości WIĘŹ SPOŁECZNA - zorganizowany system stosunków. Instytucji, środków kontroli skupiający jednostki, grupy i zbiorowości w całość zdolną do trwania i rozwoju. Teoria integracji i dezintegracji Funkcjonowanie grupy społecznej jest możliwe dzięki więzi jaka występuje pomiędzy członkami danej grupy. integracja -> łączenie się czegoś w całość, -> proces łączenia się elementów (jednoczenia) i części składowych w jedną całość. W procesie integracji będą występowały takie zjawiska, które będą prowadziły do powią-zania, kooperacji, koegzystencji i do dostosowania się. Brak wymienionych czynników oznacza proces dezintegracji, proces przeciwny integracji. Rodzaje integracji: • kulturowa - stan zgodności lub jej brak między wzorami, normami kulturowymi; inte-gracja kulturowa mierzy zgodność lub rozbieżność w dziedzinie wzorów kultury, zwyczaje, stroje...,), • normatywna - zgodność lub brak zgodności z wartościami i normami, którymi kieruje się społeczeństwo lub człon danej grupy (każda grupa przyjmuje określone normy i stara się je przestrzegać,...), • komunikacyjna - stopień intensywności lub jej brak w kontaktach społecznych między członkami danej społeczności, • funkcjonalna - stopień zależności lub jej brak miedzy jednostkami ludzkimi w zakresie wzajemnej wymiany świadczeń i usług wynikających z podziału pracy. Czynniki dezintegrujące: • brak informacji i łączności między członkami instytucji a instytucją władzy. • ruchliwość społeczna członków danej grupy lub całej społeczności. • heterogeniczność grupy - zróżnicowanie grupy. • konflikt ról; rola społeczna - takie zachowanie ludzi, które jest ukierunkowane na spełnienie oczekiwań innych jednostek. Metody integracji grup i społeczeństw: • poprzez proces interioryzacji - oddziaływanie na członków grupy by przyjęli wartości formułowane i uznawane przez grupę jako swoje, • poprzez symbolizację wartości i norm grupowych - formułuje się symbole, znaki, po to żeby zachęcić ludzi do przyjęcia wartości jako własne; oddziaływanie emocjonalne, • poprzez implementację - przedsięwzięcia, które ułatwiają członkom grupy praktyko-wanie wzorów zachowań i stosowanie się do obowiązujących norm, • kontrolę społeczną - ustanowienie norm dla grupy i sprawdzanie czy członkowie grupy je przestrzegają (kary i nagrody). Opinia społeczna nie jest normatywnym wskaźnikiem integracji - jest wskaźnikiem su-biektywnym, jest metodą integrującą lub dezintegrującą o charakterze nieformalnym. opinia społeczna poglądy, nastawienia, oceny i osądy dotyczące określonego przedmiotu, osoby i jej sposobu zachowania (def. Turowski), ujawnione postawy i poglądy jednostek i grup wobec danego osobnika i jego sposobu za-chowania (def. J. Szczepański). Opinia wyrażająca nasz stosunek do czegoś, kogoś i |ego zachowania może przybierać dwojaki charakter: • pozytywny, • negatywny. Źródła opinii: 1. Opinie tworzą ludzie o bardzo wysokich kompetencjach. 2. Opinie tworzą osoby społecznie aktywne, agencje prasowe, politycy. 3. Opinie tworzą osoby o cechach charyzmatycznych (przywódczych). stereotyp - utrwalona niezgodna z rzeczywistością opinia bądź nieuprawnione uogólnienie, które staje się formą postrzegania przedmiotu, osoby, działania jednostki Metody integracji funkcjonalnej. Większość jednostek ludzkich funkcjonuje w instytucjach i poprzez instytucje. • podział kompetencji - powinny być one rozłożone równomiernie na wszystkie szczeble struktury organizacyjnej instytucji, • określone uprawnienia - kto podejmuje decyzje, • zapewnienie funkcjonalnych powiązań miedzy instytucjami.