Do Justyny. Tęskność na wiosnę jest wyznaniem miłości poety oraz jednym z wyrazów hołdu, jakie Karpiński wielokrotnie składał swej ukochanej z lat młodości. Utwór ten należy niewątpliwie do liryków miłosnych, choć w zasadzie o miłości nie ma w nim ani słowa. Przez cały wiersz podmiot liryczny porównuje świat natury do swego wewnętrznego, psychicznego. Cały zewnętrzny świat zdominowany jest przez rozkwitającą, wszechogarniającą wiosnę, cała przyroda budzi się do życia: - pierwsza zwrotka: "Już tyle razy słońce wracało (...); - druga zwrotka: Już się i zboże do góry wzbiło (...); - trzecia zwrotka: Już słowik w sadzie zaczął swe pieśni (...); - czwarta zwrotka: Tyle już kwiatów ziemia wydała...". Jedynie w sercu podmiotu lirycznego dominują uczucia wprost przeciwne, żal, tęsknota i poczucie smutku. Pojawiają się niezwykle ważne dla koncepcji wiersza kontrasty, przeciwstawienia: - pierwsza zwrotka: "A memu światłu cóż się to stało, Że mi dotychczas nie świeci? (...) - druga zwrotka: Mojej pszenicy nie widać! (...) - trzecia zwrotka: A mój mi ptaszek nie śpiewa! (...) - czwarta zwrotka: A mój mi kwiatek nie schodzi!" Nietrudno się domyślić, że te nastroje smutku i pesymistycznego rozrzewnienia są wywołane jakimś zawodem miłosnym oraz tęsknotą za byłą ukochaną, być może za straconą nadzieją, zniszczoną miłością...
Streszczenie "Do Justyny. Tęskoność na wiosnę" Franciszka Karpińskiego
Do Justyny. Tęskność na wiosnę jest wyznaniem miłości poety oraz jednym z wyrazów hołdu, jakie Karpiński wielokrotnie składał swej ukochanej z lat młodości. Utwór ten należy niewątpliwie do liryków miłosnych, choć w zasadzie o miłości nie ma w nim ani słowa. Przez cały wiersz podmiot liryczny porównuje świat natury do swego wewnętrznego, psychicznego. Cały zewnętrzny świat zdominowany jest przez rozkwitającą, wszechogarniającą wiosnę, cała przyroda budzi się do życia: - pierwsza zwrotka: "Już tyle razy słońce wracało (...); - druga zwrotka: Już się i zboże do góry wzbiło (...); - trzecia zwrotka: Już słowik w sadzie zaczął swe pieśni (...); - czwarta zwrotka: Tyle już kwiatów ziemia wydała...". Jedynie w sercu podmiotu lirycznego dominują uczucia wprost przeciwne, żal, tęsknota i poczucie smutku. Pojawiają się niezwykle ważne dla koncepcji wiersza kontrasty, przeciwstawienia: - pierwsza zwrotka: "A memu światłu cóż się to stało, Że mi dotychczas nie świeci? (...) - druga zwrotka: Mojej pszenicy nie widać! (...) - trzecia zwrotka: A mój mi ptaszek nie śpiewa! (...) - czwarta zwrotka: A mój mi kwiatek nie schodzi!" Nietrudno się domyślić, że te nastroje smutku i pesymistycznego rozrzewnienia są wywołane jakimś zawodem miłosnym oraz tęsknotą za byłą ukochaną, być może za straconą nadzieją, zniszczoną miłością...
Materiały
Wallenrodyzm - znaczenie pojęcia
Wallenrodyzm - postawa człowieka, który aby osiągnąć wyższy cel, sięga po środki nie-etyczne - zdradę i podstęp. Przeżywa konflikt - musi wybierać między nakazami honoru, chrześcijańską moralnością a obowiązkiem walki. Poświęca życie, własne szczęście dla dobra narodu. Bohater osiąga cel, jednak ponosi klęskę jako człowiek. Kreator bohatera użył...
Platon - antyk
2.1.2 PLATON
427-347 r.p.n.e. (Arystokles)
był uczniem i przyjacielem Sokratesa
stworzył pierwszy system idealizmu obiektywnego (platonizmu)
dualizm świata:
1. świat idei (idealny) - niedostępny zmysłom
2. świat materialny
jego pisma filozoficzne to „Uczta”, „Państwo”, „Pra...
Język w "Chłopach"
Język
Reymont uchodził za mistrza słowa. Artyzm ten w pełni zademonstrował w \"Chłopach\".
Ok. 40% języka powieści to gwara dominująca w dialogach. Jest ona zbliżona do gwary używanej w okolicach Łowicza i Skierniewic (nieopodal leżą Lipce).
Generalnie jednak w dziele Reymonta mamy do czynienia ze stylizacją:
gwarową (obecną na wszystkich po...
Symbolika domu w literaturze
12. Dom
W nieco szerszej perspektywie dom można interpretować jako miejsce związane z dzieciństwem. Dom to także pewne poczucie tożsamości, korzeni – interpretowany w taki sposób niemal narzuca motyw ojczyzny jako domu. Dom to azyl, miejsce niemal święte, pozwalające na chwile wytchnienia i oderwania się od rzeczywistości. Może też mieć d...
Sylwetki satyryczne w polskim oświeceniu
Karykaturalne, satyryczne sylwetki prezentowane są w utworach oświeceniowych głównie w celach dydaktycznych, mają ośmieszyć i wytknąć wszelkie wady pewnych postaw, które uważano za staroświeckie, sarmackie, szkodliwe dla narodu i integralności Rzeczypospolitej;
Typowym przykładem jest Starosta Gadulski z \"Powrotu posła\" Niemcewicza; jest to...
Lumpenproletariat - definicja
Lumpenproletariat a marginalność społeczna
Lumpenproletariat – najniższa zdeklasowana warstwa społeczeństwa kapitalistycznego, składająca się z ludzi żyjących w nędzy, bez zawodu, bezrobotnych lub pracujących jedynie dorywczo, często zdemoralizowanych i wykolejonych.
Wg Marksa lumpenproletariat ze względu na swoją niestabilność i podatno...
Filozofia życiowa w "Pieśniach" Kochanowskiego
13. Filozofia życiowa zaprezentowana w \"Pieśniach\" J. Kochanowskiego.
\"Pieśni\" Kochanowskiego stanowią arcydzieło polskiej poezji. Powstawały one - jak \"Fraszki\" - w różnych chwilach życia poety. Zaledwie kilka z nich ogłosił autor drukiem, całość ukazała się po jego śmierci. Zebrane zostały w zbiorze \"Pieśni ( ...) ksiąg dwoje\" (50...
Konflikt racji osobistych i społecznych w sumieniu bohatera literackiego
6. Konflikt racji osobistych i społecznych w sumieniu bohatera literackiego na podstawie wybranych utworów.
Tworząc literaturę pisarze mają przede wszystkim na uwadze czytelników, odbiorców swojej twórczości. Przemawiają do współczesnych im, do rodaków, do ludzi żyjących w tej samej epoce i zbiorowości, ale również tworzą z myślą o następnyc...