Sformalizowany sposób planowania strategicznego

Sformalizowany sposób planowania strategicznego: 1. Formułowanie celów - analiza i zrozumienie roli organizacji, zdefiniowanie misji, ustalenie zadań. 2. Identyfikacja obecnych zadań i strategii - co należy robić inaczej niż dotychczas by wykonać ustalone zadania. Nieraz definiowana misja może być podobna do stosowanej obecnie. 3. Analiza otoczenia - rozpoznanie pośrednich wpływów zmian w gospodarczym, technicznym, społecznym, politycznym i prawnym otoczeniu oraz bezpośredniego działania konkurencji, dostawców, odbiorców, agencji rządowych i innych instytucji. 4. Analiza zasobów - opracowanie komparatywnej przewagi: profil zasobów i umiejętności organizacji, warunek powodzenia na rynku, silne strony i słabości do przezwyciężenia, porównanie zasobów organizacji z konkurencją (Charles Hofer). 5. Identyfikacja strategicznych okazji i zagrożeń spowodowanych np. zmianą technologii czy warunków rynkowych. 6. Ustalenie zakresu potrzebnych zmian strategii - decyzja czy należy modyfikować obecną strategię podjęta w oparciu o lukę efektywności - różnicę między zadaniami ustalonymi przy formułowaniu celów a wynikami spodziewanymi przy kontynuacji aktualnej strategii. 7. Podejmowanie strategicznych decyzji na podstawie identyfikacji, oceny i wyboru wariantów strategicznych. Dobry wariant strategiczny ma zgodne cele i zadania, skupia zasoby i wysiłki, uwzględnia rozwiązanie „podproblemów” oraz stwarza nadzieję, że będzie skuteczny. Wybór wariantu zależy również od potencjału organizacji. 8. Wdrożenie strategii - przełożenie jej na plany taktyczne, programy i preliminarze finansowe. 9. Pomiar i kontrola postępu - odpowiedź na pytania czy strategię wdraża się zgodnie z planem i czy przynosi ona zamierzone wyniki.