Reakcja twórców na sytuację odzyskania niepodległości

Reakcja twórców na fakt odzyskania niepodległości W większości społeczeństwa polskiego zapanowała radość, ze względu na odzyskaną niepodległość po ponad 120 latach zaborów. Cieszono się i radowano. Sytuacja nie przedstawiała się jednak tak klarownie i pięknie. Nie wszyscy jednak zdawali sobie z tego sprawę. Znaczne różnice w rozwoju gospodarczym poszczególnych zaborów utrudniały ujednolicenie ekonomiczne. Również zamach na prezydenta Gabriela Narutowicza świadczył o niestabilności państwa polskiego. Niepokoje nasiliły się w dobie Wielkiego Kryzysu Ekonomicznego. Z tych właśnie względów twórczość pierwszej dekady cechuje optymizm, wielka radość po odzyskaniu niepodległości. Natomiast gdy do ludzi dotarł fakt, iż niepodległość to nie wszystko, ją jeszcze trzeba utrzymać, odbudować i ujednolicić kraj, wtedy zaczęły w literaturze dominować motywy bezsilności, załamania i katastrofizmu (wynikające również z obawy przed potęgami Niemiec i ZSRR). według klasycznych reguł budowy wiersza. Zatem twórczość Skamandra gromadziła środki formalne i elementy treściowe różnych kierunków literackich i artystycznych oraz łączyła, różne często sprzeczne p Stosunek do tradycji i kultury oraz odrzucenie tradycji romantycznej w wierszu “Herostrates" “Herostrates" - jest to wiersz, w którym poeta podejmuje polemikę z tradycją romantyczną, pragnie dokonać przewartościowania mitów narodowych w związku z odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Autor wyraża swój niepokój, lęk o ojczyznę, czy będzie umiała wyzwolić się ze swej martyrologicznej przeszłości, czy sprosta przywróconej wolności. W początkowej części utworu autor przypomina losy Polski, jej mesjaniczne cierpienie pod zaborami, wspomina żołnierzy-tułaczy walczących w różnych powstaniach z nadzieją na lepsze jutro. Autor pragnie aby ta nowa forma egzystencji kraju (po odzyskaniu niepodległości) była inna. Autor chciałby Polski zwyczajnej, wolnej od obciążeń historycznych. Chciałby również przełamać stereotyp pisania o Polsce umęczonej, cierpiącej. Postawa artysty okazuje się zatem ambiwalentna: z jednej strony poeta jest silnie związany z tradycją kultury i literatury polskiej, z drugiej zaś pragnie - przez ironię i drwinę z narodowej mitologii - odejść od przeszłości, która nie pozwala budować przyszłości.