Pochwała życia wiejskiego u Reja i Kochanowskiego

Pochwała zalet życia wiejskiego w twórczości M.Reja i J.Kochanowskiego Oblicze wsi renesansowej to wieś sielska - szczęśliwa, cudowna, rajska kraina. Bliskość z naturą przynosi człowiekowi ukojenie, miłość i wdzięczność do Boga, godnie przeżyte życie i spokojna starość. Symbolizują tę idealną wizję słowa z "Pieśni o sobótce" wizja harmonii, ładu, czasu na prace, która daje radość i rozrywkę, która tez przynosi zadowolenie. Taki obraz prezentuje “Żywot człowieka poczciwego"Reja, “Na dom w Czarnolesie" Kochanowskiego. Pieśń Panny XII “Wsi spokojna, wsi wesoła Któryż głos twej chwale zdoła?" Całość przedstawia obraz nader idylliczny, pozbawiony jakichkolwiek konfliktów społecznych. Cudowna, bogata natura obdarza ludzi swoimi darami, dzięki czemu nie cierpią głodu i chłodu. Zapobiegliwe gospodynie i gospodarze dbają o dobytek, rzetelnie pracują, zapełniają spiżarnie. Po skończonej pracy z czystym sumieniem mogą się bawić, tańczyć i śpiewać, a przygrywają im “faunowie leśni". Piękne, odświętnie ubrane panny flirtują z kawalerami, którzy popisują się odwagą i zręcznością. Przyroda jest dla mieszkańca wsi przyjazna i pożyteczna: może on bowiem upolować w lesie jakąś zwierzynę, łowić w rzece ryby, słuchać z upodobaniem śpiewu ptaków. Pasterz, który pilnuje bydła “siedzi w chłodzie" i pięknie gra na piszczałce “proste pieśni". W tym czasie gospodyni zajmuje się przyżądzaniem wieczerzy, wykorzystując produkty z własnego gospodarstwa. Młodzież zaś uczy się szacunku wobec starszych oraz pielęgnowania cnoty. Oracz pługiem zarznie w ziemię; Stąd i siebie, i swe plemię, Stąd roczną czeladź i wszystek Opatruje swój dobytek. Jemu sady obradzają, Jemu pszczoły miód dawają; Nań przychodzi z owiec wełna I zagroda jagniąt pełna.