Literatura barokowa

LITERATURA OKRESU BAROKU Czas trwania i podział na okresy (W Polsce) Ustalenie dokładnej daty początku Baroku jest niemożliwe. Pierwsze symptomy baroku były w latach sześćdziesiątych XVI wieku. Barok trwał przez cały wiek XVII. Schyłek baroku to lata trzydzieste i czterdzieste XVIII wieku. Barok trwał więc prawie dwa wieki. Cechy literatury barokowej w Polsce długowieczność dwunurtowość (nurt dworski i sarmacki) brak programu, ukształtowanych zasad i poetyk rękopiśmienniczy charakter piśmiennictwa (utwory powstawały jako rękopisy i nie ukazywały się w druku bo przestały funkcjonować drukarnie i zanikło zapotrzebowanie na utwory; szlachcic jeśli chciał mieć utwór to przepisywał go do “Silva Rerum”; były w nim przepisy kulinarne, receptury różnych mikstur, przemówienia pana domu, które wygłaszał na sejmikach, przemówienia przyjaciół, dzieła artystyczne - pisał je prawie każdy szlachcic ale tylko do prywatnego użytku) Cechy stylu literatury barokowej bogactwo słownictwa i jego niezwykłość zawiły szyk skomplikowana składnia niezwykłość metafor i epitetów paradoks antytetyczność (przeciwstawność, posługiwanie się kontrastami, sprzecznościami) Marinizm Barok pomimo, że nie miał określonego programu poetyckiego odwoływał się do Włoskiego poety Sianbattisty Mariniego. Od jego nazwiska pochodzi nazwa nurtu poetyckiego - marinizmu (konceptualizmu). Cechy: najważniejsza jest forma, która ma zadziwiać i zaskakiwać odwołania do własnej fantazji i natchnienia stosowanie niezwykłych środków stylistycznych każdy utwór miał opierać się na koncepcie, koncept powinien zawierać elementy niespodzianki utwory powinny mieć charakter sensualny (odbierany poprzez zmysły) odbiorcę należy zaszokować