Cechy gatunku poematu heroikomicznego na podstawie "Monachomachii"

Poemat heroikomiczny jest parodią poematu heroicznego; jest oparty na wzorcu we wszystkich swoich aspektach poza jednym - tematyką (tu: walka w ręcz między zakonami); śmieszność utworu polega na połączeniu podniosłego języka z banalną wręcz tematyką; jest oparty na antycznej parodii "Iliady" - "Batrahomachii"; śmieszność jest również uzyskiwana poprzez kontrast między pozycją bohaterów (duchowieństwo) a ich zachowaniem (pijatyki); Jest to ostra satyra wymierzona przeciwko ciemnocie, zacofaniu i zachowaniu mnichów; pokazuje upadek moralny, obżarstwo i pijaństwo; Krasicki stosuje niewybredne słownictwo: święty próżniaka, wielebne głupstwo; Ksiądz przeor postanawia, że odbędzie się dysputa między zwaśnionymi zakonami; jednak z braku innych argumentów, mnisi sięgają po ciężkie księgi i rozpoczynają niezłą bijatykę; wszystkie zmagania cały czas opisane są podniosłym stylem; Rozwiązanie walki następuje, gdy wniesiony zostaje dzban pełen wina, który dawał pewność wielkiej pijatyki, co mnisi stawiali ponad bijatykę; Idealnie pokazane zostają wszystkie przywary kleru, które Krasicki jako duchowny dobrze znał; oczywiście dla poprawienia efektu tu i ówdzie co nieco po wyolbrzymiał;