Streszczenia Sonetów Jana Morsztyna



Do trupa Sonet Do trupa oparty jest na pomyśle, czyli koncepcie polegającym na zestawieniu sytuacji, w jakiej znajduje się człowiek żyjący, z sytuacją trupa. Wiersz jest monologiem wygłaszanym przez człowieka zakochanego do zmarłego, czyli tytułowego trupa. Wiersz, zgodnie z istotą sonetu, daje się podzielić na dwie części. W części pierwszej, obejmującej dwie pierwsze zwrotki (czterowersowe) podmiot liryczny mówi o podobieństwach, jakie wynikają z konfrontacji sytuacji zakochanego z sytuacją, w jakiej znajduje się trup. Przede wszystkim obaj nie żyją: "Leżysz zabity i jam też zabity, Ty - strzałą śmierci, ja - strzałą miłości" oprócz tego obaj są bladzi, pozbawieni rumieńców: "Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości", bezrozumni, skrępowani i wtrąceni w ciemność: "Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty, Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności". Druga część sonetu (dwie ostatnie tercyny) to już wyliczenie różnic. Okazuje się bowiem, że trup milczy, a podmiot liryczny może się skarżyć ("a mój język kwili"), trup niczego już nie czuje, podmiot liryczny "cierpi ból srodze", trup jest zimny, podmiot liryczny płonie wewnętrznym ogniem. W końcu trup stanie się kiedyś prochem, żyjący zaś i cierpiący młodzieniec stanie się żywiołem "wiecznych mych ogniów". Długie wyliczanie potrzebne jest Morsztynowi do stopniowania napięcia. Od pozbawionego życia, martwego ciała dochodzi do żywiołu, rozpalonego żądzami i namiętnościami ognia. Paradoksy i kontrasty zawarte w tym wierszu mają dowieść zdumionemu czytelnikowi, że trup znajduje się w o wiele korzystniejszej sytuacji niż człowiek żyjący, a nieszczęśliwie zakochany. Cuda miłości Sonet Cuda miłości porusza problem cierpienia miłosnego i związanych z tym uczuciem paradoksów. Miłość jest uczuciem bardzo skomplikowanym, co ukazuje podmiot liryczny poprzez szereg pytań retorycznych, często paradoksalnych: "Jak żyję, serca już nie mając? Nie żyjąc, jako ogień w sobie czuję?". Jan Andrzej Morsztyn opiera się w tym utworze na koncepcie, polegającym na wykorzystaniu wieloznaczności interpretacji i skojarzeń ze słowem "ogień" (ogień jako żywioł, ogień jako miłość ogień jako cierpienie). Koncept pozwala poecie na sformułowanie puenty: źródłem wszelkich cierpień są piękne oczy dziewczyny, przed urokiem których nie sposób się wybronić: "Ponieważ wszystkie w oczach u dziewczyny/ Pociechy...". Przed miłością nie broni nawet rozum. Zdrowy rozsądek jest bowiem bezbronny, gdy w grę wchodzą uczucia: "Którym kto by chciał rozumem się bronić, Tym prędzej w sidło z rozumem swym wskoczy". Niestatek Niestatek jest utworem, w którym mamy do czynienia z anaforą, czyli wielokrotnym powtórzeniem tego samego początku wersu. Kolejne linijki tekstu rozpoczynają się od słowa "prędzej". Morsztyn wylicza szereg paradoksów, na przykład: "Prędzej kto wiatr w wór zamknie (...) Prędzej morze burzliwe groźbą uspokoi (...) Prędzej słońce na nocleg skryje się w jaskini, W więzieniu będzie pokój, ludzie na pustyni", aby ostatecznie zaskoczyć czytelnika piorunującą puentą: "Prędzej nam zginie rozum i ustaną słowa, Niźli będzie stateczna która białogłowa". Takie nagromadzenie, wyliczenie anafor nazywane jest ikonem, zaś wiersz tak skonstruowany określa się mianem wiersza ikonicznego. Niestatek jest perełką artystyczną, wierszem błyskotliwym, choć nie pozbawionym sporej dawki złośliwości.

Streszczenia Sonetów Jana Morsztyna

Materiały

Typowa umowa leasingu Typowa umowa leasingu operacyjnego składa się z :  części określającej leasingodawcę, leasingobiorcę, dostawcę i przedmiot leasingu;  załączenia określającego warunki finansowe ( wartość ofertową sprzętu , wpłatę początkową, stawki czynszów leasingowych wysokość depozytu gwarancyjnego przeznaczonego na pokrycie ewentualnych ko...

Charakterystyka Raskolnikowa Charakterystyka Rodiona Raskolnikowa. Główną postacią w powieści psychologicznej Fiodora Dostojewskiego pod tytułem „Zbrodnia i kara\" był Rodion Romanowicz Raskolnikow - syn Pulcherii Aleksandrowny i brat Awdotii Romanowej - ubogi dwudziestotrzyletni były student prawa petersburskiego uniwersytetu. Młodzieniec, który był na utrzy...

Literatura i jej założenia programowe w epoce pozytywizmu PLAN: Wstęp: Literatura i jej założenia programowe w epoce pozytywizmu. Poruszane problemy: 1. Manifesty programowe Młodej Polski w obliczu trwającej epoki pozytywizmu. Pierwsze programy nowej koncepcji sztuki. Koncepcja sztuki i artysty. Sprzeciw wobec utylitaryzmu literatury. rozważane teksty: \"Confiteor\...

"Mistrz i Małgorzata" - czas i miejsce akcji Czas i miejsce akcji Powieść Michała Bułhakowa nie poddaje się jednoznacznym interpretacjom. Jej ideowa wymowa pozostaje w związku ze złożonością formalną. Narracja prowadzona jest z pozycji świadka obserwującego zdarzenia rozgrywające się w Moskwie w ciągu kilku dni, innym razem nadawcą jest ktoś wtajemniczony w szczegóły procesu Jeszui, ...

"Inny Świat" - G.H. Grudziński jako autor - bohater - narrator Autor – bohater – narrator Narratorem opowieści o losach więźniów sowieckiego systemu jest sam autor – Gustaw Herling-Grudziński, który wypowiada się w pierwszej osobie, w oparciu o osobiste doświadczenia z okresu II wojny światowej. Czas ten wypełnił mu przede wszystkim pobyt w różnych więzieniach i obozie pracy w Jercew...

Idee w "Zbrodni i karze" Fiodor Dostojewski (1821-1881) był jednym z najbardziej interesujących pisarzy rosyjskich XIX w. Życie miał ciekawe i burzliwe - był skazany na karę śmierci, popadał w długi (hazard), kontaktował się z rosyjskimi rewolucjonistami. Pozostawił po sobie \"Zbrodnię i karę\" (1866), \"Idiotę\" (1868), \"Biesy\" (1871) oraz \"Braci Karamazow\" (1880)....

Metakartografia - definicja Metakartografia meta- oznacza poza, ponad kartografię. Poza kartografia metody prezentowania zjawisk na mapach., są to zdjęcia lotnicze i satelitarne , wzory matematyczne, opisy szczegółowe, dołączone programy z CD lub dyskietki. Zmiana funkcji mapy – są narzędziem w sterowaniu w gospodarce. Mapa służy badaniom – przekaz informa...

Mit Wojny Trojańskiej Początek tej historii zaczyna się na weselu Peleusa i Tetydy , na której bogini niezgody Eris rzuciła złote jabłko z napisem dla najpiękniejszej. Między boginiami zawrzało. Najgłośniej krzyczały Atena, Hara i Afrodyta . Na sędzie tego sporu Zeus wyznaczył Parysa. Parys był synem Priama , Króla Troi. Wróżbici wyjaśnili małżonce króla , że syn ...