Mity o: Edypie, Demeter i Korze, Dedalu i Ikarze, Syzyfie

Mity o: Edypie, Demeter i Korze, Dedalu i Ikarze, Syzyfie. Edyp: Edyp był synem Lajosa i Jokasty - władców Teb. Jako niemowlę został porzucony w górach , ponieważ wyrocznia ostrzegła króla Tebańskiego że zginie z ręki własnego syna, który następnie ożeni się z jego żoną, a swoją matką. Dziecko znaleźli pasterze i zanieśli do władców Koryntu, którzy zostali jego przybranymi rodzicami. Edyp nie czuł się szczęśliwy w Koryncie. Wybrał się do wyroczni delfickiej, gdzie usłyszał, że zabije swego ojca i ożeni się ze swoją matką. Edyp, sądząc że rodzicami jego są władcy Koryntu , postanowił nie wracać do nich i udał na tułaczkę. W czasie wędrówki napotkał Lajosa w otoczeniu kilku dworzan. Doszło do kłótni, ponieważ Edyp nie chciał zejść z drogi. Wynikła walka, w której Edyp zabił Lajosa. Nie wiedział, że wtedy wypełniła się pierwsza część przepowiedni. W Tebach tron objął Kreon szwagier Lajosa. W kilka dni później w górach nieopodal pojawił się Sfinks. Ludzie panicznie się go bali. Aby go przepędzić trzeba było odgadnąć jego zagadkę. Wówczas Kreon ogłosił, że kto odgadnie zagadkę sfinksa dostanie za żonę Jokastę. Próby tej podjął się Edyp i udało mu się. Kreon dotrzymał słowa. Edyp ożenił się z Jokastą i stał się królem Teb. Mieli dwie córki i dwóch synów. Nad królestwem zawisła klątwa bogów. Panował nieurodzaj .Dzieci przychodziły na świat martwe. Wezwano Terezjasza który miał wyjaśnić te zjawiska. Ujawnił on prawdę, iż Edyp jest winien zbrodni kaziroctwa i ojcobójstwa. Na wieść o tym Jokasta powiesiła się , a Edyp wykuł sobie oczy. Demeter i Kora: Demeter, bogini życia i urodzaju, miała córkę Korę, którą porwał i wziął za żonę władca tartaru - Hades. Nieszczęsna matka błąkała się po Ziemi w poszukiwaniu ukochanego dziecka, lecz nie mogła go nigdzie znaleźć. Gdy poznała prawdę poprosiła Zeusa o pomoc w odzyskaniu Kory. Gdy się nie zgodził. Demeter ze złości i smutku zaczęła zsyłać nieurodzaje i klęski żywiołowe na ziemię. Deszcze przestały padać, strumienie powysychały, nie rodziły się nowe plony i głód zaczął zaglądać do ludzkich siedzib. Zmartwiony Zeus postanowił przebłagać Demeter, ale nie poskutkowały namowy wysyłanych do niej muz i charyt. Władca Olimpu ustąpił wreszcie i nakazał Hadesowi, aby oddał Korę. Król podziemi wypełnił to życzenie, ale wręczył żonie owoc granatu, które częściowo zjedzone, na zawsze związało ją z państwem cieni. Wielka radość Demeter spowodowana powrotem córki wywołała na świecie eksplozję zieleni i śpiewu ptaków. Jednak Kora musiała powracać do męża na trzy miesiące w roku, wtedy to przyroda zamierała, by ponownie się obudzić z odrętwienia. W taki właśnie sposób starożytni Grecy tłumaczyli sobie cykliczność zmian pór roku. Dedal i Ikar: Dedal był budowniczym labiryntu dla Minotaura - syna królwej Krety - pół człowieka, pół byka. Robił to na zlecenie na zlecenie króla Krety, Minosa. Budował mu także pałac. Po ukończeniu prac władca nie zezwolił na jego powrót do ojczyzny. Groził obcięciem rąk i wykłuciem oczu, gdyż nie chciał by ktoś inny miał równie piękną siedzibę. Dedal wraz z synem Ikarem postanowili uciec na zbudowanych z drewna, gęsich piór i wosku skrzydłach. Ikara zgubiła pycha; pewność siebie. Nie słuchał się ojca i poleciał zbyt bilsko słońca, które stopiło wosk. Ikar spadł do morza, które nazwano Ikaryjskim, a pobliską wyspę - Ikarią Syzyf: Założyciel i król Koryntu, ulubieniec bogów, często gościł na ich ucztach. Znany był ze swojej przebiegłości, chciwości i gadulstwa. Za zdradzenie tajemnic boskich Zeus postanowił ukarać go przedwczesną śmiercią. Wysłał po niego Tanatosa (bog śmierci), którego Syzyf uwięził, wskutek czego ludzie przestali umierać. Zeus zażądał uwolnienia boga. Syzyf przed śmiercią zabronił żonie wyprawiania pogrzebu, Hadesowi zaś wmówił, że jest to jej wina. Wyprosił wypuszczenie na powierzchnię w celu ukarania małżonki. Do Tartaru nie wrócił z własnej woli. Bogowie musiał wysłać po niego Hermesa. Ukarano go niekończącą się pracą. W głębi Hadesu musiał wtaczać pod górę kamień, który tuż przed szczytem zaczynał się staczać.