Stanisław Wyspiański jako artysta teatru, malarz i poeta

STANISŁAW WYSPIAŃSKI JAKO ARTYSTA TEATRU, MALARZ, POETA artysta teatru ¨zainteresowanie teatrem w każdym calu (autor dramatów; dekoracje; swa tło; dźwięk; kostiumy itp.) ¨specyficzne podejście do teatru (wraz z tekstem dostarczał reżyserowi instrukcję, jak zrealizować sztukę) ¨studium "Hamleta" (który miał być wystawiony na Wawelu ¨koncepcja zagospodarowania Wawelu dla potrzeb teatru ¨nowatorskie sceny - motyw teatru w teatrze ¨ubiegał się o stanowisko dyrektora teatru krakowskiego ¨wykorzystanie symbolizmu nastrojowego i neoromantycznego realizmu, elementy naturalizmu ("Klątwa") i ekspresjonizmu ("Wyzwolenie") ¨artysta w rozumieniu craigowskim, wg Leona Schillera przewyższył nawet postulat Craiga "był poetą-dramaturgiem, malarzem. Rzeźbiarzem i konstruktorem, reżyserem i inscenizatorem, kierownikiem artystycznym teatru i jego ideologiem - w jednej osobie, że zgłębił całą umiejętność teatru i posiadł wszystkie jego rzemiosła" ¨wątki narodowe: "Warszawianka" (1898), "Wyzwolenie" (1903), "Noc listopadowa" (1904) ¨przeszłość Polski: "Legenda I" (1898) ¨wątki antyczne: "Powrót" Odysa" (1907), "Akropolis" (1904) ¨współczesne narodowe "Wesele" (1901) ¨współczesne "Klątwa" (1899) malarz: ¨studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych ¨prace przy polichromii kościoła Mariackiego ¨dekoracyjne malarstwo ścienne ¨nie używał farb olejnych ¨liczne portrety ¨najczęściej wykonywane techniką pastelu - główki dzieci, macierzyństwo (często przedstawiał własną rodzinę), aktorów grających w jego dramatach (L.Solskiego) ¨pejzaże (widoki z okna pracowni): "Chochoły" ¨karykatury postaci historycznych ¨stylizowane motywy roślinne z typową dla tego okresu płynną i dekoracyjną, ¨secesyjną linią ¨dzieła zmienne w nastroju, melancholijne i liryczne ¨twórca układu graficznego krakowskiego "Życia" ¨reformator grafiki stosowanej i propagator sztuki pięknej książki poeta: ¨wiersze pisane w listach do przyjaciół