"Ferdydurke" powieścią groteskową

6. ''FERDYDURKE jako powieść groteskowa'' Groteska w ''Ferdydurke'' polega na ukazaniu form przerażających, osobliwych, wyolbrzymionych, monstrualnych, ekscentrycznych- w scenie ''pojedynku na miny''. Józio jest świadkiem próby wyzwolenia się z formy, jaką jest pojedynek na miny między Miętusem a Syfonem, zaskoczony ''zgwałceniem przez uszy '' Syfona i ogólną bijatyką czyli ''kupą'' symbolizującą katastrofę, bałagan i bezradność. Walka z formą jest z góry skazana na niepowodzenie.---Józio-człowiek dorosły, występuje w kostiumie ucznia, by z powrotem znaleźć się w szkole, odkrywać schematy: formę ucznia, belfra, pensjonarki. W szkole uczniowie popadali w naiwność i niedojrzałość prezentując swój bunt przeciwko schematycznemu nauczaniu. Postaciami groteskowymi jest również rodzina Młodziaków, a przede wszystkim ich córka Zuta. Jest to nowoczesna pensjonarka, a jej nowoczesność przejawia się w sposobie życia, stylu ubierania się, uprawianych sportach. Była osobą chłodną i bezczelną, a przejęła te formy z zachodu. Lekceważyła literaturę, profesora, pewna swoich postanowień. Była dziewicą, lecz u niej niew było to oznaką pruderii, lecz stało się zaletą. Potrafiła zawsze wygrywać i stawiać na swoim.