MIŁOŚĆ W LITERATURZE ŚREDNIOWIECZA I RENESANSU. Definicja miłości jest o tyle skomplikowana, że zależy od obiektu miłości np.: inna jest miłość do Boga, Ojczyzny, kobiety, czy potomstwa. Miłość średniowieczna to przede wszystkim miłość do Boga jako wartości najwyższej. Wszystko składa się na miłość do Boga. Związane jest to z postawami charakterystycznymi dla średniowiecza. ASCETA (legenda o Świętym Aleksym) - człowiek głęboko oddany Bogu. Bezgraniczna miłość do niego powoduje odcięcie się od świata, rezygnację ze wszystkich swoich pragnień. Asceta uzyskać łaskę Boga i dostąpić zbawienia. RYCERZ - tu miłość do ojczyzny na przykładzie bohaterskich czynów Rolanda ("Pieśń o Rolandzie"). Rolanda cechuje także rycerska miłość do Boga, króla, swoich rycerzy, przyjaciół, konia, rogu, miecza. WŁADCA - tu również znajdujemy miłość do ojczyzny ("Kroniki Galla Anonima"), który pisze o twórcach potęgi polskiej (Chrobrym i Krzywoustym). Zarówno rycerze jak i władcy byli ludźmi dla których miłość do ojczyzny była uczuciem nadrzędnym, świadczą o tym ich zasługi i czyny: Roland wykazuje się męstwem, za co zostaje wywyższony. Czyni to aby dostąpić zbawienia i stanąć blisko Boga. Taka postawa prawdziwego chrześcijanina dotyczy również władcy. "Dzieje Tristana i Izoldy"- to piękna, poetycka historia o tragicznych kochankach. Tristan (syn siostry króla Marka, męża Izoldy) i Izolda poddani są niepokonanej mocy namiętności, świadomi są zdrady, żyją w ciągłym napięciu emocjonalnym, poszukują się i rozłączają na przemian. Są oni do dziś żywym symbolem kochanków, symbolem ucieleśniającym szczęście i cierpienia miłości. Ich historia jest dowodem na potęgę uczuć. Miłość przezwycięża śmierć, ale towarzyszy jej ból i cierpienie. Potwierdzeniem powyższych stwierdzeń mogą być dzieje "Don Kichota" Cervantesa. Różnorodnie do tematu miłości podchodził Jan Kochanowski. Zwrócił on uwagę na jej erotyczny aspekt. Nieobce było mu hasło: Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce (Terencjusz). Już więc w młodości wzoruje się na Katullusie, Tibullusie, Propercjuszu i pisze po łacinie elegie miłosne. Niepokoje oczekiwania, gorzkie rozczarowania, smutki i nadzieje zakochanego serca przeplatają się w erotykach z wysoce "dwornymi" zachwytami nad kobietą. Zachwyty te znowuż ujmują akcentami bardzo ludzkiej szczerości i prawdy, czy to gdy podziwiają działanie "złotej strzały" Amora, czy gdy malują szczęście spływające z obecności "pani nadobnej" na zakochanego młodzieńca, czy gdy sławią urodę fizyczną i wdzięk duchowy umiłowanej. Miłość bywa tematem fraszek - wyszukanych stylistycznie i skromnych; lirycznych, filozoficznych, satyrycznych, poważnych, wesołych, przekornych, celnych aluzyjnie. Cechuje je ironia i dystans. O miłości: Próżno uciec, próżno się przed miłością schronić, Bo jako lotny nie ma pieszego dogonić? Do miłości: Chyba w serce, miłości, proszę, nie uderzaj, Ale na każdy członek inszy śmielej zmierzaj! O rozkoszy: Rozkoszy na świat szczerej nie podano, Ale do każdej żółci przymieszano. Do Hanny: Na palcu masz dyjament, w sercu twardy krzemień, Pierścień mi Hanno dajesz, już i serce przemień. Do dziewki: ...Jakoby słońce zaszło, kiedy nie masz ciebie, A z tobą i w pół nocy zda się dzień na niebie. ...Ale to wszystko za jaje, Kiedy Hanny nie dostaję Kochanowski zapożyczał tematy z antyku: z Anakreonta (żartobliwy dystans, konwencjonalna gra miłosna, flirt) Fraszki dotyczą często różnych osób np. : Hanna, Anna, szpetna Kachna. Pieśń znana była już w starożytności. Kochanowski odkrył ten gatunek dla literatury polskiej. Treść pieśni cechowała renesansowa radość życia, niecierpliwość przejawiająca się w łakomym chwytaniu uciekającej chwili. Tematem mogło być wyznanie miłosne, żal, rozstanie. Przykłady: Księgi pierwsze: Pieśń IV: "Złota go strzała i krom wszego jadu była, Którą mię niepochybna Miłość ugodziła" Pieśń XV: "Niedawne czasy gdy mię poczytano w liczbę fortunnych ... Dziś inne wiatry przeciwko mnie wieją (...) Nie wiem co mnie za wiedŹma osypałą, I lichem zdradnych słów oczarowała. Księgi wtóre: Pieśń II "Wezwanie Hanny do Czarnolasu": Przyroda bierze udział w radości młodzieńca; na przyjazd ukochanej czeka nie tylko on sam, ale i drzewa na podwórzu, i ściany dworu. Pieśń XXI: "Srogie łańcuch na swym sercu czuję, (...) Dzień to błogosławiony kiedym ja waszym sidłem upleciony!" Pieśń VI, Trudna rada ...: Pieśń ta jest charakterystycznym przykładem pieśni miłosnej, a jej zasadniczy motyw stanowi smutek wynikający z rozstania. Poeta jednocześnie głosi apoteozę natury i po mistrzowsku łączy te dwa elementy. Kochanowski zazdrości przyrodzie, że ona, sama piękna, będzie mogła podziwiać urodę jego ukochanej, podczas gdy on będzie daleko. W wierszu wyczuwa się, że miłość autora jest nie tylko platoniczne i ma zabarwienie erotyczne (subtelnie wpleciony motyw zgrabnej nogi). Poeta jest przepełniony smutkiem i tęsknotą, ale wierny renesansowemu optymizmowi znajduje pociechę w nadziei na rychłe spotkanie. Wymienione do tej pory utwory opisywały miłość erotyczną. Oprócz tego w twórczości Kochanowskiego znajdujemy: Psałterz Dawidów: miłość do Boga, zmniejsza dystans do Pana, zgodnie z renesansowymi poglądami poety. Treny: miłość do zmarłej córki, żal po jej śmierci, wątpliwości światopoglądowe. Tren X: "...Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest, lituj mej żałości, A nie możesz li w onej dawnej swej całości Pociesz mie, jako możesz, a staw się przede mną, lubo snem, lub cieniem, lub marą nikczemną!..." Przypomnieniem miłości antycznej jest "Odprawa posłów greckich" gdzie Helena porwana przez Aleksandra staje się przyczyną wojny.
Miłość w średniowieczu i renesansie
MIŁOŚĆ W LITERATURZE ŚREDNIOWIECZA I RENESANSU. Definicja miłości jest o tyle skomplikowana, że zależy od obiektu miłości np.: inna jest miłość do Boga, Ojczyzny, kobiety, czy potomstwa. Miłość średniowieczna to przede wszystkim miłość do Boga jako wartości najwyższej. Wszystko składa się na miłość do Boga. Związane jest to z postawami charakterystycznymi dla średniowiecza. ASCETA (legenda o Świętym Aleksym) - człowiek głęboko oddany Bogu. Bezgraniczna miłość do niego powoduje odcięcie się od świata, rezygnację ze wszystkich swoich pragnień. Asceta uzyskać łaskę Boga i dostąpić zbawienia. RYCERZ - tu miłość do ojczyzny na przykładzie bohaterskich czynów Rolanda ("Pieśń o Rolandzie"). Rolanda cechuje także rycerska miłość do Boga, króla, swoich rycerzy, przyjaciół, konia, rogu, miecza. WŁADCA - tu również znajdujemy miłość do ojczyzny ("Kroniki Galla Anonima"), który pisze o twórcach potęgi polskiej (Chrobrym i Krzywoustym). Zarówno rycerze jak i władcy byli ludźmi dla których miłość do ojczyzny była uczuciem nadrzędnym, świadczą o tym ich zasługi i czyny: Roland wykazuje się męstwem, za co zostaje wywyższony. Czyni to aby dostąpić zbawienia i stanąć blisko Boga. Taka postawa prawdziwego chrześcijanina dotyczy również władcy. "Dzieje Tristana i Izoldy"- to piękna, poetycka historia o tragicznych kochankach. Tristan (syn siostry króla Marka, męża Izoldy) i Izolda poddani są niepokonanej mocy namiętności, świadomi są zdrady, żyją w ciągłym napięciu emocjonalnym, poszukują się i rozłączają na przemian. Są oni do dziś żywym symbolem kochanków, symbolem ucieleśniającym szczęście i cierpienia miłości. Ich historia jest dowodem na potęgę uczuć. Miłość przezwycięża śmierć, ale towarzyszy jej ból i cierpienie. Potwierdzeniem powyższych stwierdzeń mogą być dzieje "Don Kichota" Cervantesa. Różnorodnie do tematu miłości podchodził Jan Kochanowski. Zwrócił on uwagę na jej erotyczny aspekt. Nieobce było mu hasło: Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce (Terencjusz). Już więc w młodości wzoruje się na Katullusie, Tibullusie, Propercjuszu i pisze po łacinie elegie miłosne. Niepokoje oczekiwania, gorzkie rozczarowania, smutki i nadzieje zakochanego serca przeplatają się w erotykach z wysoce "dwornymi" zachwytami nad kobietą. Zachwyty te znowuż ujmują akcentami bardzo ludzkiej szczerości i prawdy, czy to gdy podziwiają działanie "złotej strzały" Amora, czy gdy malują szczęście spływające z obecności "pani nadobnej" na zakochanego młodzieńca, czy gdy sławią urodę fizyczną i wdzięk duchowy umiłowanej. Miłość bywa tematem fraszek - wyszukanych stylistycznie i skromnych; lirycznych, filozoficznych, satyrycznych, poważnych, wesołych, przekornych, celnych aluzyjnie. Cechuje je ironia i dystans. O miłości: Próżno uciec, próżno się przed miłością schronić, Bo jako lotny nie ma pieszego dogonić? Do miłości: Chyba w serce, miłości, proszę, nie uderzaj, Ale na każdy członek inszy śmielej zmierzaj! O rozkoszy: Rozkoszy na świat szczerej nie podano, Ale do każdej żółci przymieszano. Do Hanny: Na palcu masz dyjament, w sercu twardy krzemień, Pierścień mi Hanno dajesz, już i serce przemień. Do dziewki: ...Jakoby słońce zaszło, kiedy nie masz ciebie, A z tobą i w pół nocy zda się dzień na niebie. ...Ale to wszystko za jaje, Kiedy Hanny nie dostaję Kochanowski zapożyczał tematy z antyku: z Anakreonta (żartobliwy dystans, konwencjonalna gra miłosna, flirt) Fraszki dotyczą często różnych osób np. : Hanna, Anna, szpetna Kachna. Pieśń znana była już w starożytności. Kochanowski odkrył ten gatunek dla literatury polskiej. Treść pieśni cechowała renesansowa radość życia, niecierpliwość przejawiająca się w łakomym chwytaniu uciekającej chwili. Tematem mogło być wyznanie miłosne, żal, rozstanie. Przykłady: Księgi pierwsze: Pieśń IV: "Złota go strzała i krom wszego jadu była, Którą mię niepochybna Miłość ugodziła" Pieśń XV: "Niedawne czasy gdy mię poczytano w liczbę fortunnych ... Dziś inne wiatry przeciwko mnie wieją (...) Nie wiem co mnie za wiedŹma osypałą, I lichem zdradnych słów oczarowała. Księgi wtóre: Pieśń II "Wezwanie Hanny do Czarnolasu": Przyroda bierze udział w radości młodzieńca; na przyjazd ukochanej czeka nie tylko on sam, ale i drzewa na podwórzu, i ściany dworu. Pieśń XXI: "Srogie łańcuch na swym sercu czuję, (...) Dzień to błogosławiony kiedym ja waszym sidłem upleciony!" Pieśń VI, Trudna rada ...: Pieśń ta jest charakterystycznym przykładem pieśni miłosnej, a jej zasadniczy motyw stanowi smutek wynikający z rozstania. Poeta jednocześnie głosi apoteozę natury i po mistrzowsku łączy te dwa elementy. Kochanowski zazdrości przyrodzie, że ona, sama piękna, będzie mogła podziwiać urodę jego ukochanej, podczas gdy on będzie daleko. W wierszu wyczuwa się, że miłość autora jest nie tylko platoniczne i ma zabarwienie erotyczne (subtelnie wpleciony motyw zgrabnej nogi). Poeta jest przepełniony smutkiem i tęsknotą, ale wierny renesansowemu optymizmowi znajduje pociechę w nadziei na rychłe spotkanie. Wymienione do tej pory utwory opisywały miłość erotyczną. Oprócz tego w twórczości Kochanowskiego znajdujemy: Psałterz Dawidów: miłość do Boga, zmniejsza dystans do Pana, zgodnie z renesansowymi poglądami poety. Treny: miłość do zmarłej córki, żal po jej śmierci, wątpliwości światopoglądowe. Tren X: "...Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest, lituj mej żałości, A nie możesz li w onej dawnej swej całości Pociesz mie, jako możesz, a staw się przede mną, lubo snem, lub cieniem, lub marą nikczemną!..." Przypomnieniem miłości antycznej jest "Odprawa posłów greckich" gdzie Helena porwana przez Aleksandra staje się przyczyną wojny.
Materiały
Jak literatura polska XIX lub XX wieku tworzy i demaskuje mity narodowe?
Jak literatura polska XIX lub XX wieku tworzy i demaskuje mity narodowe?
Literatura, towarzysząc człowiekowi w każdej z następujących po sobie epok, starała się zawsze w pewien sposób kształtować jego światopogląd. Za jej pośrednictwem pisarze i myśliciele wyznaczali drogę rozwoju ludzkiej osobowości. Poeci i twórcy, stając się moralnym autor...
Pochodzenie powieści
XVIII w. to czas bujnego rozwoju powieści. Swoje początki znajduje ona w takich formach wypowiedzi jak pamiętnik, dziennik. Jest podstawowym nowożytnym gatunkiem epickim. Powieść cechuje rozwinięta, wielowątkowa fabuła, narracyjność - świat przedstawiony prezentowany jest przez narratora. Początkowo jest to narracja ostentacyjnie autorska, konwe...
Żeromski wobec romantyzmu i pozytywizmu
Twórczość Stefana Żeromskiego, powstająca w głównej mierze w czasach Młodej Polski, niewiele miała wspólnego z modernistyczną koncepcją sztuki. Żeromski konsekwentnie sięgał wprawdzie po ówczesne techniki artystyczne (symbolizm, impresjonizm, ekspresjonizm), ale daleki był od akceptacji formuły \"sztuki dla sztuki\". Jego utwory z uporem poszuki...
Sens buntu wybranych bohaterów literackich
8. \"Aby istnieć, człowiek musi się buntować\" (Albert Camus). Zastanów się nad źródłami i sensem buntu wybranych bohaterów literackich; oceń ich postawy.
Również Prometeusz przysłużył się ludzkości poprzez bunt przeciw bogom. Tak jak ów młodzieniec sprzed kilkuset tysięcy lat nie zgadzał się z postanowieniem, że człowiek nie może posługiwać...
"Mała apokalipsa" - wyjaśnienie tytułu
Mała apokalipsa – wyjaśnienie tytułu
Tytuł powieści T. Konwickiego odsyła do pojęcia gatunkowego „apokalipsa”. Wyraz ten pochodzi z języka greckiego i oznacza obja¬wienie, odsłanianie; [...] Księga prorocza, bogata w symbole, stanowią¬ce przedmiot licznych egzegez12. Pojęcie to najczęściej kojarzy się z prorocką...
Cechy poezji Tadeusza Różewicza
Tadeusz Różewicz zakwestionował tradycyjne wzorce liryczne, ponieważ uznał, że po Oświęcimiu niemożliwa jest poezja rozumiana jako niezachwiana wiara w człowieka i świat. Słowo straciło swą dawną moc, język okazał się kaleki. Wiersze ukazują stan świadomości i kondycję moralną człowieka doby apokaliptycznej. Poeta w imię prawdy wybiera tonac...
Stosunek do rewolucji w literaturze romantyzmu
W romantyzmie nurt rewolucyjny wiąże się z Powstaniem Listopadowym i romantycznymi ideami niezgody na zastaną rzeczywistość (Polska pod zaborami); na ogół w literaturze polskiej pojawia się krytyka postawy rewolucyjnej, gdyż światli autorzy orientowali się w złu, jakie ona niesie, ale także miało związek z wykazaniem co było złe w powstaniu, że ...
"Powrót posła" - pogląd staroświecki i reformatorski
,, Powrót Posła” Jan Ursyn Niemcewicz napisał w burzliwym okresie 1790 roku. Utwór ten jest pierwszą komedią polityczną w Polsce, opartą na ukazaniu konfliktu miedzy sarmackimi konserwatystami a zwolennikami patriotycznego obozu reform. Komedia ta jest prezentacją dwóch zasadniczo różniących się koncepcji Polski. Jedna z nich to koncepcja ...