Elementy kontraktu

ELEMENTY KONTRAKTU Elementy kontraktu dzielimy na trzy grupy: • Formalno – porządkowe • Podstawowe • Uzupełniające Elementy formalno – porządkowe: • Data i miejsce zawarcia kontraktu • Nazwa i adresy stron • Numer kontraktu • Podpisy upoważnionych stron Elementy podstawowe: • Przedmiot kontraktu • Opakowanie i oznakowanie • Ilość towaru • Cena towaru • Termin dostawy • Warunki płatności Przedmiot kontraktu – praktyka handlowa wykształciła kilka sposobów opisywania towaru umożliwiających jego identyfikacje w zależności od techniki obrotu danym towarem. Mogą to być: nazwa lub marka handlowa, standard towarowy (np. wg norm towarowych, giełdowych, międzynarodowych), opis uzupełniony dokumentacją rysunkami technicznymi, fotografiami, katalogami. Opakowanie i oznakowanie w przypadku braku opisania opakowania w kontrakcie obowiązuje opakowanie zwyczajowe kraju eksportera. Podstawowe elementy oznakowania to: • Numer kontraktu, • Miejsce i kraj przeznaczenia, • Numer kolejny opakowania i łączna liczba opakowań, • Waga netto i brutto, • Wymiary przesyłki, • Kraj pochodzenia, • Znaki ostrzegawcze (np. góra, dół, ewentualnie „uwaga opakowanie zwrotne”). Przy opakowaniu zwrotnym trzeba wypełnić dodatkowy SAD. Ilość towaru określa się w jednostkach miary i wagi zwyczajowo przyjętych do obrotu danym towarem np. tony, sztuki, baryłki. W przypadku towarów masowych stosowana może być klauzula „circa” określająca granice tolerancji ilościowej, czyli różnice między wagą a ilością ustaloną w kontrakcie a rzeczywiście dostarczoną. Zgodnie z wykładnią zawartą w Jednolitych Zwyczajach i Praktyce Dotyczących Akredytyw Dokumentowych oznacza tolerancję +, - 10%. Cena towaru jest jednym z najważniejszych dokumentów kontraktu. Powiązana jest zawsze z bazą dostawy (formułą handlową), czyli miejscem, do którego sprzedawca ma dostarczyć towar na swój koszt. Rodzaje cen 1. Cena stała stosowana przy produktach gotowych i surowcach 2. Cena zmienna występuje w trzech wariantach: • Cena dnia dostawy - stosowana przy towarach giełdowych • Cena teoretyczna ustalona na podstawie ustalonego w kontrakcie wzoru arytmetycznego np. jako średnia arytmetyczna z wybranego okresu lub kilku rynków • Cena ruchoma stosowana jest w obrocie kompletnymi obiektami, maszynami, urządzeniami takimi, kiedy cykl produkcyjny jest długi. Zawiera ona klauzule rewizji cen, która pozwala na jej zmianę, jeżeli zmienią się koszty robocizny, surowców ewentualnie transportu. Zastosowanie tej klauzuli wymaga ustalenia procentowego udziału poszczególnych kosztów. Kontrakt może przewidywać różnego rodzaju odliczenia od cen, czyli upusty. Mogą to być rabaty, skonta, bonifikaty i refakcje. Rabat jest to procentowy upust od ceny przy zakupie większej ilości towaru. Skonto jest to procentowy upust od ceny udzielany kupującemu ze względu na zapłatę przed terminem umownym np. przy płatności gotówkowej, kiedy kontrakt przewidywał płatność w kredycie. Bonifikaty przyznawane są dla pokrycia strat powstających w sieci hurtowej i detalicznej. Refakcje przyznawane są dla zrekompensowania strat powstających z tytułu ubytków naturalnych np. wyparowania, wyschnięcia, wycieku. Terminy dostawy mogą być ustalone w kontrakcie w sposób ścisły lub przybliżony. Ustalane mogą być kalendarzowo lub zwyczajowo. Strony mogą wprowadzić do kontraktu termin „nieprzekraczalny” oznacza on, że w przypadku nie dotrzymania tego terminu powoduje, że kupujący może odstąpić od kontraktu bez płacenia kar umownych – niedotrzymanie terminów dostaw wiąże się zawsze z płatnościami dodatkowymi tzw. płatność za zwłokę Uwarunkowany termin dostawy dotrzymanie tego terminu wiąże się ze spełnieniem określonego warunku przez odbiorcę np. 20 dni po otrzymaniu zaliczki. Warunki płatności ustalają termin, miejsce i sposób zapłaty. Uzupełniające elementy kontraktu: Klauzula licencyjna, która uzależnia wejście w życie kontraktu od uzyskania pozwolenia przywozu lub wywozu. Klauzula siły wyższej mówi nam o tym, co się stanie w przypadku wystąpienia zjawiska mającego charakter ze nadzwyczajnym, którego nie można przewidzieć a gdy wystąpi nie można mu skutecznie przeciwdziałać. Klauzula nakłada obowiązek zawiadomienia drugiej strony o zaistniałych okolicznościach siły wyższej, musza one być potwierdzone przez kompetentny organ danego kraju. Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie przyjął, że pod pojęciem siły wyższej należy rozumieć zdarzenia: • Zewnętrzne - a więc mające swa przyczynę poza urządzeniem, z którego funkcjonowaniem jest związana • Niemożliwe • Nadzwyczajne tzn. mające bardzo niski stopień prawdopodobieństwa do przewidzenia • Niemożliwe do zapobieżenia nie tyle samemu zjawisku, co jego następstwom. Strony w umowie mogą inaczej szerzej lub węziej określić pojecie siły wyższej i będzie to skuteczne dla danego zobowiązania. Klauzula kar umownych (konwekcyjnych) określa powody płacenia kar, ich wysokość, sposób naliczania oraz górną granicę. Kary dotyczą głównie opóźnień w dostawach, ale mogą także dotyczyć zobowiązań importera. Klauzula postępowania reklamacyjnego ustala powody zgłaszania reklamacji, zakres odpowiedzialności eksportera, terminy wnoszenia udokumentowanych roszczeń oraz sposoby ich załatwiania. Klauzula arbitrażowa stanowi zapis na sad polubowny. Jest to umowa zainteresowanych stron o przekazaniu ewentualnych spraw do rozstrzygnięcia w postępowaniu arbitrażowym z pominięciem sadownictwa powszechnego. W klauzuli tej ustala się miejsce arbitrażu oraz sposób powoływania arbitrów. Klauzula reeksportowa postanawia, ze importer nie ma prawa dalszej odsprzedaży towaru do innego kraju bez zgody eksportera. Klauzula o prawie właściwym dla danego kontraktu. Polega na postanowieniu,że wszystkie sprawy nie uregulowane warunkami kontraktu a mogące wyniknąć ze stosunków umownych są poddawane temu systemowi prawnemu, któremu podlega kontrakt.