Dobro i zło - pochodzenie i miejsce w mitologii greckiej i Piśmie Św.

Pojęcie dobra i zła w Biblii wiąże się z upadkiem pierwszych ludzi : Adama i Ewy, i grzechem pierworodnym. Zerwanie jabłka z drzewa to właśnie zdobycie wiedzy o tym, co dobre i złe. Od tego momentu człowiek jest zmuszony do odróżniania i dokonywania świadomych wyborów. Staje się również za te wybory odpowiedzialny. Ponieważ jednak ludzka natura skażona jest słabością, człowiek - wiedząc co dobre - wybiera zło. Pierwszym takim wyborem w Biblii jest zabicie Abla przez Kaina. Określenie tego, co dobre i złe odnajdujemy w Dekalogu Starego Testamentu. Ma on stałą i niewzruszoną postać. W Starym Testamencie przekazana została ograniczona zasada odwetu (oko za oko, ząb za ząb). Kara jest współmierna do winy. Nowy Testament osadzony jest w innej rzeczywistości. Przekazuje, że zło ma swój wymiar i przyczynę duchową, zaś głosi miłość i miłosierdzie. Podobnych rozważań nad istotą zła i dobra, czy też pojęcia grzechu nie odnajdziemy w Mitologii. Przede wszystkim sami greccy bogowie nie są doskonali, mają wiele cech ludzkich i często postępują źle. Bywają okrutni, niewierni, zawistni (np. kara, która spotkała Prometeusza, zdrady Dzeusa). Podobnie postępują ludzie : Tantal zabija swego syna, aby sprawdzić wszechwiedzę bogów. Pojęcie zła nie jest w Mitologii jednoznacznie określone, a dobro nie zawsze odpowiada temu w pojęciu biblijnym. Życiem człowieka według mitologii kieruje bowiem Fatum a więc przeznaczenie, dobro i zło jest więc wpisane w jego życie niezależnie od niego. W Biblii człowiek, popełniając grzech pierworodny uczynił się odpowiedzialnym za swoje wybory.