Odrodzenie pojawiło się we Włoszech w XIV wieku i trwało do początku XVI wieku. W innych krajach Europy, w tym w Polsce, II poł XV wieku i cały XVI do lat 30-tych XVII wieku. Głównymi przyczynami rozwoju Renesansu we Włoszech były: osłabienie cesarstwa i papiestwa oraz bogacenie się mieszczaństwa wskutek rozwoju rzemiosła, przemysłu i handlu. Bogaci mieszczanie budowali pałace w nowym stylu, zatrudniali artystów do ich zdobienia i cieszyli się życiem doczesnym. Trzecim czynnikiem rozwojowym było odkrywanie i popularyzowanie dorobku antyku, w tym filozofii starożytnej, a wśród niej poglądów Epikura, który za najważniejsze dobro uważał brak cierpienia oraz przyjemności intelektualne. Głównym nurtem Odrodzenia był humanizm, głoszący wszechstronne zainteresowanie człowiekiem w jego życiu doczesnym. Hasłem humanistów tej epoki stały się słynne słowa starożytnego poety rzymskiego, Terencjusza: "Homo sum, humani nihil, a me alienum asse puto." Drugim obok humanizmu ruchem tej epoki była reformacja - ruch religijno-społeczny, który doprowadził do rozłamu w kościele katolickim i powstania nowych wyznań. Głównymi przedstawicielami Renesansu włoskiego w literaturze są: Franciszek Petrarka (1314 - 1374), autor między innymi "Sonetów miłosnych do Laury", Jan Boccaccio (1314 - 1375), autor "Dekamerona", który zawiera 100 historyjek opowiadanych w ciągu 10 dni przez 10 osób (7 panien i 3 kawalerów) w czasie ucieczki z Florencji. Są tam historie z życia codziennego, a wśród nich wiele o miłości i to często bardzo zmysłowej. Lodovico Ariosto (1494 - 1533), autor eposu pt. "Orland szalony", Niccolo Machiavelli, polityk i pisarz, autor poematu pt. "Książę", zwolennik dochodzenia do celu wszelkimi środkami ("Cel uświęca środki.") Torqato Tasso, autor eposu "Jerozolima wyzwolona". Francja Piotr Ronsard - poeta, twórca grupy poetyckiej zwanej "Plejadą". Franciszek Rabelaise - autor utworu pt. "Gargantu i Pantagruel". Michel de Montaigne - autor utworu pt. "Próby", stanowiącego syntezę wiedzy humanistycznej owych czasów. Hiszpania Miguel de Cervantes Saavedra - autor "Don Kichota". Lope de Vega - dramatopisarz, autor 2 tys. sztuk. Calderone de la Barca - dramatopisarz. Sztuka renesansowa. Styl architektoniczny tego okresu nazywamy renesansem. Nawiązuje on do budowli starożytnych. Jego główne cechy to: pełne łuki, forma koła uważana za ideał, stąd okrągłe świątynie lub z kopułami, okna prostokątne, kolumny, arkady (złożone z łuku i dwóch podpór). Przedstawiciele: Filip Brunelleschi - wybitny architekt renesansu, Leon Batista Alberti - architekt kościoła św. Marii we Florencji, Michał Anioł Buonarotti - zespół zabudowy Placu Kapitolskiego, "Pieta", "David", freski w Kaplicy Sykstyńskiej, Donatello - "David", Massachio - "Grosz czynszowy", Botticelli - "Narodziny Venus", Leonardo da Vinci - "Ostatnia wieczerza", "Monaliza", Rafael Santi - "Zaślubiny Marii", Giorgione - "Śpiąca Venus", Tycjan - "Grosz czynszowy", Veronese - "Gody".
Charakterystyka odrodzenia w Europie i Polsce
Odrodzenie pojawiło się we Włoszech w XIV wieku i trwało do początku XVI wieku. W innych krajach Europy, w tym w Polsce, II poł XV wieku i cały XVI do lat 30-tych XVII wieku. Głównymi przyczynami rozwoju Renesansu we Włoszech były: osłabienie cesarstwa i papiestwa oraz bogacenie się mieszczaństwa wskutek rozwoju rzemiosła, przemysłu i handlu. Bogaci mieszczanie budowali pałace w nowym stylu, zatrudniali artystów do ich zdobienia i cieszyli się życiem doczesnym. Trzecim czynnikiem rozwojowym było odkrywanie i popularyzowanie dorobku antyku, w tym filozofii starożytnej, a wśród niej poglądów Epikura, który za najważniejsze dobro uważał brak cierpienia oraz przyjemności intelektualne. Głównym nurtem Odrodzenia był humanizm, głoszący wszechstronne zainteresowanie człowiekiem w jego życiu doczesnym. Hasłem humanistów tej epoki stały się słynne słowa starożytnego poety rzymskiego, Terencjusza: "Homo sum, humani nihil, a me alienum asse puto." Drugim obok humanizmu ruchem tej epoki była reformacja - ruch religijno-społeczny, który doprowadził do rozłamu w kościele katolickim i powstania nowych wyznań. Głównymi przedstawicielami Renesansu włoskiego w literaturze są: Franciszek Petrarka (1314 - 1374), autor między innymi "Sonetów miłosnych do Laury", Jan Boccaccio (1314 - 1375), autor "Dekamerona", który zawiera 100 historyjek opowiadanych w ciągu 10 dni przez 10 osób (7 panien i 3 kawalerów) w czasie ucieczki z Florencji. Są tam historie z życia codziennego, a wśród nich wiele o miłości i to często bardzo zmysłowej. Lodovico Ariosto (1494 - 1533), autor eposu pt. "Orland szalony", Niccolo Machiavelli, polityk i pisarz, autor poematu pt. "Książę", zwolennik dochodzenia do celu wszelkimi środkami ("Cel uświęca środki.") Torqato Tasso, autor eposu "Jerozolima wyzwolona". Francja Piotr Ronsard - poeta, twórca grupy poetyckiej zwanej "Plejadą". Franciszek Rabelaise - autor utworu pt. "Gargantu i Pantagruel". Michel de Montaigne - autor utworu pt. "Próby", stanowiącego syntezę wiedzy humanistycznej owych czasów. Hiszpania Miguel de Cervantes Saavedra - autor "Don Kichota". Lope de Vega - dramatopisarz, autor 2 tys. sztuk. Calderone de la Barca - dramatopisarz. Sztuka renesansowa. Styl architektoniczny tego okresu nazywamy renesansem. Nawiązuje on do budowli starożytnych. Jego główne cechy to: pełne łuki, forma koła uważana za ideał, stąd okrągłe świątynie lub z kopułami, okna prostokątne, kolumny, arkady (złożone z łuku i dwóch podpór). Przedstawiciele: Filip Brunelleschi - wybitny architekt renesansu, Leon Batista Alberti - architekt kościoła św. Marii we Florencji, Michał Anioł Buonarotti - zespół zabudowy Placu Kapitolskiego, "Pieta", "David", freski w Kaplicy Sykstyńskiej, Donatello - "David", Massachio - "Grosz czynszowy", Botticelli - "Narodziny Venus", Leonardo da Vinci - "Ostatnia wieczerza", "Monaliza", Rafael Santi - "Zaślubiny Marii", Giorgione - "Śpiąca Venus", Tycjan - "Grosz czynszowy", Veronese - "Gody".
Materiały
Heroiczna postawa w walce o zachowanie człowieczeństwa w"Dżumie"
Heroiczna postawa w walce o zachowanie człowieczeństwa
Przedstawiona w powieści epidemia dżumy w Oranie jest okazją do prezentacji różnych postaw wobec zła. Ludzie zazwyczaj buntują się przeciwko jego przejawom, nie chcą cierpieć ani biernie znosić przykrości. Ów bunt może przybierać różne formy: aktywnego przeciwdziałania negatywnym zjawi...
Rola komedii i satyry w polskim oświeceniu
Satyra miała jasno i dobitnie krytykować pewne postawy i zachowania oraz schematy poprzez wyśmianie i wyolbrzymienie; w ten sposób istniała możliwość uświadomienia szlachty i magnaterii, że coś robią nie tak i że należałoby coś zmienić (bo doprowadzi to do upadku Polski)
Natomiast komedia, głownie publicystyczna, również koncentrowała się na ...
Cechy poezji młodopolskiej w wierszach Kasprowicza
42. „Charakterystyczne cechy poezji młodopolskiej na przykładzie wybranych wierszy Kasprowicza”
Pierwszy okres twórczości Jana Kasprowicza, nosi silne piętno naturalistyczne i pozytywistyczne. Kasprowicz był rzecznikiem skrzywdzonych i poniżonych, w szczególności biedoty wiejskiej. W twórczości jego wyraźne są wpływy naturalizmu, ...
Co to jest neoromantyzm?
Neoromantyzm - podkreślał związek epoki z tradycją filozoficzną i literacką romantyzmu. Dwie orientacje Młodej Polski - \"uspołeczniona\" i \"wyzwolona\" odwoływały się odpowiednio do romantyzmu narodowego i uniwersalistycznego. Pierwsza kontynuowała tradycję polskiej irredenty (\"Rozdzióbią nas kruki, wrony...\"), druga kładła nacisk na problem...
Cel działalności przedsiębiorstw
Współczesna teoria przedsiębiorstwa stoi na stanowisku, że celem wszelkich decyzji podejmowanych w przedsiębiorstwie jest maksymalizacja jego wartości rynkowej. Wzrost wartości rynkowej przedsiębiorstwa prowadzi do zwiększenia stanu posiadania jego właścicieli. Zarządzanie finansami firmy jest więc jednym z głównych sposobów realizacji tak roz...
Interpretacja sceny więziennej II cz. Dziadów
Interpretacja sceny więziennej.
Cechuje ją szczególny autentyzm - autor przedstawia autentyczne postacie młodzieży wileńskiej. Akcja dzieje się w Wigilię. Strażnik pozwolił więźniom spotkać się w celi Konrada. Z początku rozmawiają o swojej sytuacji, o prześladowaniach, o tym, że są torturowani i głodzeni. Tomasz Zan uważa, że spowodowane to ...
Mikołaj Boileau - cechy poezji
Mikołaj Boileau
- żył w latach 1636 - 1711
- „Sztuka poetycka” 1674 - stała się kanonem europejskiego klasycyzmu:
- treść poezji jest całkowicie zamknięta w formie
- poezja ma być rozumnym naśladownictwem natury (przede wszystkim człowieka)
- należy usuwać z poezji wszystko to, co jest brzydkie, przypadkowe, dziwaczne
- wzorem ...
Walory artystyczne "Wesela"
\"Wesele\" Stanisława Wyspiańskiego jest dramatem symbolicznym, czyli takim, w którym oprócz realiów i zwykłych wydarzeń, ogromną rolę odgrywa warstwa symboliczna. Koncepcja dramatu to dwie warstwy: realistyczna i wizyjno-symboliczna, które przeplatają się wzajemnie. W swym dramacie autor chce być sprawozdawcą, możemy odnaleźć elementy publicyst...