Teoria literatury i Historia Polski w Młodej Polsce

Teoria literatury Wśród twórców moderny popularnością cieszyła się liryka i dramat. ekspresja- wyrażanie przeżycia, uzewnętrznianie go. ekspresjonizm- kierunek w sztuce , charakteryzuje go dążenie do przeciwstawiania subiektywnych przeżyć, nadawanie dziełu silnego napięcia emocjonalnego. impresja- wrażenie, spostrzeżenie. impresjonizm- kierunek w sztuce dążący do przedstawienia przelotnych, subiektywnych wrażeń artysty z pominięciem wiedzy o rzeczywistości. kubizm- kierunek w sztuce w latach 1908-20 uznający prymat formy dzieła nad treścią, przeciwny ekspresjonizmowi i impresjonizmowi metafora- przenośnia, przeniesienie znaczenia wyrazu lub wyrazów na inne znaczeniowo różne. modernizm- nowatorstwo w sztuce, nazwa wszystkich kierunków, które miały wpływ na literaturę w Młodej Polsce. nastrój- określone zabarwienie uczuciowe nadawane dziełu literackiemu. prąd literacki- wspólny charakter ideowy i artystyczny szeregu wybitnych dzieł powstałych w pewnej bliskości czasowej. pseudonim- nazwa zmyślona, przybrana przez autora. symbol- znak, pojęcie lub układ pojęć użytych dla oznaczenia innego przedmiotu. symbolizm- kierunek w sztuce, technika literacka posługująca się symbolami. Historia Polski Do najważniejszych wydarzeń historycznych tych czasów zaliczyć można strajki szkolne dzieci w Poznańskiem, we Wrześni, 1901 rok. Nasilające się strajki robotnicze powodują wybuch rewolucji w 1905 roku. W 1908 roku Piłsudski założył Związek Walki Czynnej, a dwa lata później Związek Strzelecki będący zalążkiem Legionów Polskich, które wezmą udział w I wojnie światowej. Wybucha ona w 1914 roku i trwa do 1918, kiedy to Polska 11 listopada odzyska oczekiwaną wolność.