Bolesław Leśmian Uchodzi za absolutną indywidualność epoki. Jest twórcą o oryginalnej poetyce i filozofii. Ważną rolę pełnie przyroda, wiersze opisują ludzkie przeżycia i uczucia, są filozoficzne i refleksyjne. Twórczość ta przesycona jest baśniowością, poetyką. Symbol, neologizmy, oksymoron, szczegółowość i konkretność obrazowania są jej zasadniczymi cechami. Często pojawiają się motywy baśniowe, ludowe, fantastyczne. Leśmian zajmuje się relacją Bóg - człowiek, w jego twórczości uwidacznia się poczucie godności i odrębności człowieka. Siła i duma człowieka wynika ze świadomości śmierci i podejmowaniu trudu życia. Budując swój własny, niesamowity świat poeta pragnie dotrzeć do wiecznej istoty życia, absolutu. Szuka jej w przyrodzie. Tworzenie, walka, wędrówka są kluczami do jego poezji. Twórczość Leśmiana to rozważania natury egzystencjonalnej, w których autor akcentuje dramatyzm ludzkiego życia. Człowiek skazany jest na świat ciągłych przeobrażeń, zmian, poddany jest pędowi życiowemu. Życie to nieustanne poszukiwanie. Liryka zmysłowa, wizyjna, bogactwo wyobrażeń poety. Jedno z najcenniejszych zjawisk artystycznych. Utwory: „Przygody Sinnbada Żeglarza", „W malinowym chruśniaku", „Dusiołek", „Łąka", „Metafizyki", „Dziewczyna" • „Dusiołek" - fantastyczna istota. Dusiołek uosabia ludzkie lęki i obawy. Bajdała występuje do Boga z pretensjami, bunt ten brzmi humorystycznie, ma jednak głębszy sens - to Bóg staje się odpowiedzialny za zło i ciężar psychiczny człowieka. • „W malinowym chruśniaku" - najsłynniejszy erotyk Leśmiana. Siła ekspresji i erotycznego napięcia została skontrastowana z nieuchronnym cierpieniem przyrody. Utwór subtelny, przepełniony spokojem i ciszą
Bolesław Leśmian - krótki opis twórczości
Bolesław Leśmian Uchodzi za absolutną indywidualność epoki. Jest twórcą o oryginalnej poetyce i filozofii. Ważną rolę pełnie przyroda, wiersze opisują ludzkie przeżycia i uczucia, są filozoficzne i refleksyjne. Twórczość ta przesycona jest baśniowością, poetyką. Symbol, neologizmy, oksymoron, szczegółowość i konkretność obrazowania są jej zasadniczymi cechami. Często pojawiają się motywy baśniowe, ludowe, fantastyczne. Leśmian zajmuje się relacją Bóg - człowiek, w jego twórczości uwidacznia się poczucie godności i odrębności człowieka. Siła i duma człowieka wynika ze świadomości śmierci i podejmowaniu trudu życia. Budując swój własny, niesamowity świat poeta pragnie dotrzeć do wiecznej istoty życia, absolutu. Szuka jej w przyrodzie. Tworzenie, walka, wędrówka są kluczami do jego poezji. Twórczość Leśmiana to rozważania natury egzystencjonalnej, w których autor akcentuje dramatyzm ludzkiego życia. Człowiek skazany jest na świat ciągłych przeobrażeń, zmian, poddany jest pędowi życiowemu. Życie to nieustanne poszukiwanie. Liryka zmysłowa, wizyjna, bogactwo wyobrażeń poety. Jedno z najcenniejszych zjawisk artystycznych. Utwory: „Przygody Sinnbada Żeglarza", „W malinowym chruśniaku", „Dusiołek", „Łąka", „Metafizyki", „Dziewczyna" • „Dusiołek" - fantastyczna istota. Dusiołek uosabia ludzkie lęki i obawy. Bajdała występuje do Boga z pretensjami, bunt ten brzmi humorystycznie, ma jednak głębszy sens - to Bóg staje się odpowiedzialny za zło i ciężar psychiczny człowieka. • „W malinowym chruśniaku" - najsłynniejszy erotyk Leśmiana. Siła ekspresji i erotycznego napięcia została skontrastowana z nieuchronnym cierpieniem przyrody. Utwór subtelny, przepełniony spokojem i ciszą
Materiały
Krytyka rzeczywistości w "Żeńcach" i obraz wsi w "Pieśni świętojańskiej o Sobótce"
11. Elementy krytyki rzeczywistości XVI w. w \"Żeńcach\" Szymona Szymonowica, a wyidealizowany obraz wsi w \"Pieśni świętojańskiej o Sobótce\".
\"Żeńcy\" Szymona Szymonowica to sielanka. Jej treść, z punktu widzenia cech gatunku, jest nietypowa, przedstawia bowiem pracę pańszczyźnianą, buduje obraz niedoli chłopa. O sielankowym charakterze utwo...
Średniowieczne zabytki języka polskiego
Początki dziejów naszego języka wiążą się z kształtowaniem się naszej państwowości i przyjęciem chrześcijaństwa w 966 roku. Państwo Mieszka I scalało wcześniejsze państwa plemienne. Każde z tych plemion posługiwało się swoim dialektem. Dialekty te różniły się między sobą. Nie były to jednak duże różnice, nie uniemożliwiały one porozumiewania się...
Ideologia i literatura średniowiecza
Ideologia epoki
Myśli i dążenia ludzkie wieków średnich zostały zdominowane przez scholastykę, naukę i sposób myślenia przyjmujący za sprawy nadrzędne dogmaty religijne, które starano się uzasadniać i wyjaśniać racjonalnie. Podobnie jak w antyku najważniejszą rolę na mapie politycznej Europy odgrywał Rzym, nie jako stolica cesarstwa, lecz ...
Proces historyczno literacki
Proces historycznoliteracki
Mianem tym określa się ciąg przeobrażeń, jakim podlega literatura w czasie historycznym, zarówno jako odrębna dziedzina aktywności kulturalnej, jak i jako element życia społecznego. Przebiega równocześnie na wielu płaszczyznach, z których zasadnicze to:
ilościowy przyrost dzieł pisarskich
przemiany w sposobach...
"Kartoteka" jako antydramat
Problem dezintegracji osobowości w „Kartotece”; „Kartoteka” jako antydramat.
Osobowość - zespół cech charakterystycznych dla danego człowieka (przeżycia, emocje, uczucia, myślenie, reagowanie);
Dezintegracja - rozpadanie się całości na części składowe.
Istnieje rozdźwięk między życiem wewnętrznym bohatera (jego myśli...
Funkcja bajek w polskim oświeceniu
Typy bajek w literaturze polskiego oświecenia Jaką funkcję spełniał ten gatunek?
Istnieją dwa podstawowe typy bajek: epigramatyczna charakteryzująca się drastycznie skróconą formą, oszczędnością słowa i dobitnością przekazanych prawd, do minimum ograniczone są opisy i prezentacje postaci (zwierzęta), absolutna koncentracja na...
Charakterystyka dramatu romantycznego na podstawie Dziadów
Część III \"Dziadów\" określa się mianem najsłynniejszego dramatu romantycznego. Czym więc charakteryzuje się dramat romantyczny ?
Przede wszystkim zerwaniem trzech jedności: czasu, miejsca i akcji. Akcja nie dzieje się w jednym miejscu, lecz np. w celi więziennej, w domu Senatora, w Wilnie, Warszawie, we Lwowie, itd.. Dowolna kompozycja scen...
Wojna przejściem do literatury współczesnej
Wojna jako przejście z dwudziestolecia międzywojennego do literatury współczesnej:
Literatura wojny i okupacji stanowi przedłużenie dwudziestolecia międzywojennego, ponieważ dojrzali pisarze kontynuowali twórczość w konspiracji i na emigracji. Najnowsze badania życia literackiego w okupowanej Polsce przynoszą bogaty materiał dokumentacyjny, ...