Życie jako sen w wierszu "Żywot - sen i cień" Morsztyna

Życie ludzkie jako sen w wierszu Z. Morsztyna "Żywot - sen i cień". Według podmiotu lirycznego życie ludzkie należy utożsamiać ze snem. Nie jest to zwykłe porównanie, ale określenie życia jako snu: "Nie może dniową światłością żywot ten być nazwany – noc jest ten żywot, ciemnością paciepną przyodziany." Wszyscy ludzie, którzy kiedyś żyli, teraz nie istnieją, a jedynie "śpią twardo". Nie pozostało po nich nic materialnego, a wspomnienia zostaną rozwiane jak pył na wietrze: "Śpią sen twardy, skoro z świata te larwy poznikały, tak że więcej nad znikomy cień po nich nie zostało." Twierdzi, że mimo złudzenia realności i bezpośredniego kontaktu z rzeczywistością, życie jest tylko iluzją, kreowaną w naszym śnie: "I ty-ć śpisz nieobudzony, choć ci się, żeś żyw, zdało; żywot ten kształtem żywota ledwie może być zwany, żywot ten śmierci istota, żywot ze snem zrównany."