Znaczenie poezji Zbigniewa Herberta Dorobek poetycki Zbigniewa Herberta, zamknięty datą śmierci poety w lipcu 1998 r., stanowi istotny, niepodważalny wkład do pol¬skiej poezji współczesnej. Ów „poeta kultury”, sytuujący się w nurcie poezji neoklasycznej, zapewne nie jest ulubieńcem szerokich mas czytelniczych. Twórczość Herberta narzuca odbiorcy pewne wyma¬gania, zmusza do wysiłku intelektualnego i osobistego ponawiania refleksji podjętych przez autora Pana Cogito. Poeta opisuje i analizu¬je współczesną rzeczywistość, odwołując się do znaków przeszłości utrwalonych w mitach i literaturze. Te odniesienia nadają liryce Herberta wymiar uniwersalizujący, wskazują czytelnikowi źródła postaw i zasad moralnych oraz całe dziedzictwo kulturowe, w które wpisane są dzieje myśli, sztuki i przede wszystkim etyki europejskiej. Czerpanie z motywów antycznych, do których poeta ma szczególne upodobanie, nie jest jednak tylko przypominaniem czy od¬wzorowaniem tych przekazów, ale ich reinterpretacją, nowym odczy¬taniem, weryfikacją ustalonych sądów. Dorobek Herberta wymyka się próbom klasyfikacji. Poeta unika liryzmu i romantycznych uniesień, jest zwolennikiem klasyki, ale i tu nie jest to fascynacja bez krytyki czy szczerego ustosunkowania się do utrwalonych wzorców. Sam twórca bronił się przed określaniem go mianem „poety kultury”, a jego dzieła – „poezją intelektualną”. Zwracał uwagę na rangę tworzywa słownego: dopiero w języku ujaw¬nia się człowiek cały – jego niepokoje i radości, wartości, które zaak¬ceptował, i wierzenia.18 Wypowiadał się również na temat talentu: jest rzeczą cenną, ale talent bez charakteru marnieje. Co to znaczy bez charakteru? To znaczy, bez uświadomionej sobie postawy moralnej wobec rzeczywistości, bez upartego, bezkompromisowego wyznacza¬nia granic między tym, co dobre, a tym, co źle. Dlatego obok sprawności warsztatowej, ceni się wysoko u pisarzy ich bezkompromisowość, odwagę, bezinteresowność, a więc walory pozaestetyczne.19 Właśnie taki model postawy wobec literatury sam realizował prakty¬cznie. Badacze literatury zwracali niejednokrotnie uwagę na etyczny wymiar poezji Herberta zakorzeniony w odpowiednio ukształtowanej warstwie słownej. Język Herberta, jeśli jest więc z natury oszczędny, to nie liryczny, ale częściej etyczny. Nie publicystyczny, ale filozoficzny. Nie egzotyczny, a uniwersalny. Zwrócony ku sensom ogólnym już na etapie kreacji, w metaforze, w puencie. Wiersz Herberta jest też z reguły krótki przy sporej zawartości treściowej, skondensowany. Układ graficzny podkreśla układ treściowy.20 Właściwy debiut Herberta nastąpił po przełomie październikowym. W tym sensie można by zaliczać go do „pokolenia'56” lub inaczej pokolenia „Współczesności”. Jego twórczość jednak odbiega od reguł, które zdominowały poezję Białoszewskiego, Harasymowicza i innych autorów zaliczanych do tego grona. Bliższa jest ona raczej liryce Kolumbów – K. K. Baczyńskiego, T. Różewicza – tym bardziej, że pamięć czasu wojny wywarła duży wpływ na niektóre utwory Zbigniewa Herberta. Kojarzono jego dorobek również z liryką Miłosza, którego zalicza się do reprezentantów neoklasycyzmu. Wydaje się jednak, że wkład Herberta w kształtowanie postaw ety¬cznie pięknych a przynajmniej poprawnych jest zdecydowanie większy. [...] świat poezji Herberta jest wyjątkowo wielki, wręcz pozbawiony granic w sensie tematu, idei, źródła inspiracji, stopnia uogólnienia, a więc i bardzo zmienny. Zasadą liryki Herberta nie jest efektowne odbijanie jednego bytu w drugim, jak konstatuje Kornhauser; jest nią całość, chęć wskazania istotnych powiązań, hierarchii struktur, bo tam najpełniej odbija się człowiek. U innych poetów pokolenia odwrot¬nie: to podmiot jest zwierciadłem odwzorowującym (ważne jak!), ale zwłaszcza wybierającym. W tym sensie można mówić –umownie – o romantyzmie „pokolenia'56”, co czyniono, oraz o klasycyzmie Zbigniewa Herberta.21 Twórczość autora Studium przedmiotu sytuuje się również w trady¬cji poezji filozoficznej, analizującej miejsce człowieka w świecie, jego relacje z innymi osobami, stosunek do samego siebie i własnych powinności, odniesienie do narodu i ojczyzny. Najbardziej filo¬zoficzne utwory o wysokim zaangażowaniu etycznym powstały w ramach cyklu, którego wspólnym elementem jest postać Pana Cogito, przyjmująca często rolę podmiotu mówiącego lub oponenta wobec określonej postawy. Z tym ujęciem związane jest silne „zdialogizowanie” poezji Herberta. Wypowiedź jest tu bardzo często skierowana do kogoś lub czegoś, zróżnicowany jest podmiot mówiący, powstają skomplikowane relacje partnerskie, głos pozornie monologowy ujaw¬nia swoją wewnętrzną polemiczność. Sytuacja jest stosunkowo prosta i poniekąd klasyczna, kiedy wyodrębnione są co najmniej dwie osoby, które nawiązują ze sobą kontakt poprzez wypowiedzi bezpośrednie, oratio recta.22 Pan Cogito – człowiek myślący – jest dzięki temu istotą zdolną do refleksji, analizującą swoje wątpliwości i różne aspekty danej sprawy. Jest reprezentantem pokolenia ludzi współczesnych, można powiedzieć: Polaków końca XX wieku, którzy może najbardziej narażeni są na utratę podstawowych wartości, zagubieni w świecie blichtru i pułapek płynących z cywilizacyjnych osiągnięć, poddawani presjom ideologicznym. Tylko powrót do prawdziwych wysokich wartości moralnych może być dla nich źródłem ocalenia. Pan Cogito wskazuje różne drogi i nie unika ocen. W tym przede wszystkim tkwi podstawowa wartość tych utworów. Duże znaczenie mają teksty poddające zabiegom reinterpretacyjnym znane mity i postawy bohaterów literackich. Znajomość mitologii polega na przyswojeniu uproszczonych figur ludzkich i pewnej liczby symboli, a przecież Apollo to nie tylko opiekun muz i wielki artysta, to także bóg-oprawca, niezdolny do uznania wielkości innego twórcy, zazdrosny i bezwzględny w egzekwowaniu swoich boskich praw. Dzięki temu jednak wiemy, że najbardziej głęboka i wartościowa sztu¬ka rodzi się z cierpienia. Zagłada Troi (O Troi) to również znak odwiecznego i wielokrotnie powielanego schematu (jednym z wariantów jest zburzenie Warszawy). W tej historiozoficznej refleksji mieści się również przestroga na przyszłość. Nike która się waha – właśnie wtedy jest najpiękniejsza. Przestaje być na moment wyniosłą boginią zwycięstwa, zdolna jest do emocjonalnego zaangażowania się w los młodego żołnierza i choć nie zmieni to jego przyszłości – bo Nike wraca do właściwej dla niej postawy – to jednak niesie z sobą akcent nadziei, że ludzkie odruchy mogą być udziałem każdego. Dystans wobec tak ukazanej bogini (kultury wysokiej) na moment pryska. W bogatym dorobku poetyckim Z. Herberta można znaleźć pewne istotne dla poetyki jego utworów „chwyty literackie”. Odwołuje się do różnych aluzji kulturowych i dzięki nim pogłębia analizę współczesnej rzeczywistości. Stosuje dialog z czytelnikiem na różnych poziomach semantycznych (struktura paraboli i bajki, wprowadzanie symboli i alegorii). Chętnie posługuje się ironią narzucającą dystans wobec prezentowanych spraw (nie mającą raczej tendencji ośmieszających, ale prowadzącą do ujęcia krytycznego). Poza wierszami poeta upodo¬bał sobie miniaturę ukształtowaną jako proza poetycka. Podobne motywy i postawy twórcy wobec rzeczywistości, jak w poezji, można odnaleźć w eseistyce autora Barbarzyńcy w ogrodzie. Nie sposób w tak krótkim omówieniu odnieść się w pełni do złożonego i bogatego dorobku literackiego Zbigniewa Herberta. Wypada jedynie wskazać Czytelnikom jego twórczość jako godną uwagi przede wszystkim ze względu na mocną etyczną podbudowę (zakorzenioną w tradycji chrześcijańskiej, odwołującą się do kultury śródziemnomorskiej) oraz wielki szacunek do języka, ujawniający się na każdym etapie pisarskich wysiłków autora Pana Cogito.
Znaczenie poezji Zbigniewa Herberta
Znaczenie poezji Zbigniewa Herberta Dorobek poetycki Zbigniewa Herberta, zamknięty datą śmierci poety w lipcu 1998 r., stanowi istotny, niepodważalny wkład do pol¬skiej poezji współczesnej. Ów „poeta kultury”, sytuujący się w nurcie poezji neoklasycznej, zapewne nie jest ulubieńcem szerokich mas czytelniczych. Twórczość Herberta narzuca odbiorcy pewne wyma¬gania, zmusza do wysiłku intelektualnego i osobistego ponawiania refleksji podjętych przez autora Pana Cogito. Poeta opisuje i analizu¬je współczesną rzeczywistość, odwołując się do znaków przeszłości utrwalonych w mitach i literaturze. Te odniesienia nadają liryce Herberta wymiar uniwersalizujący, wskazują czytelnikowi źródła postaw i zasad moralnych oraz całe dziedzictwo kulturowe, w które wpisane są dzieje myśli, sztuki i przede wszystkim etyki europejskiej. Czerpanie z motywów antycznych, do których poeta ma szczególne upodobanie, nie jest jednak tylko przypominaniem czy od¬wzorowaniem tych przekazów, ale ich reinterpretacją, nowym odczy¬taniem, weryfikacją ustalonych sądów. Dorobek Herberta wymyka się próbom klasyfikacji. Poeta unika liryzmu i romantycznych uniesień, jest zwolennikiem klasyki, ale i tu nie jest to fascynacja bez krytyki czy szczerego ustosunkowania się do utrwalonych wzorców. Sam twórca bronił się przed określaniem go mianem „poety kultury”, a jego dzieła – „poezją intelektualną”. Zwracał uwagę na rangę tworzywa słownego: dopiero w języku ujaw¬nia się człowiek cały – jego niepokoje i radości, wartości, które zaak¬ceptował, i wierzenia.18 Wypowiadał się również na temat talentu: jest rzeczą cenną, ale talent bez charakteru marnieje. Co to znaczy bez charakteru? To znaczy, bez uświadomionej sobie postawy moralnej wobec rzeczywistości, bez upartego, bezkompromisowego wyznacza¬nia granic między tym, co dobre, a tym, co źle. Dlatego obok sprawności warsztatowej, ceni się wysoko u pisarzy ich bezkompromisowość, odwagę, bezinteresowność, a więc walory pozaestetyczne.19 Właśnie taki model postawy wobec literatury sam realizował prakty¬cznie. Badacze literatury zwracali niejednokrotnie uwagę na etyczny wymiar poezji Herberta zakorzeniony w odpowiednio ukształtowanej warstwie słownej. Język Herberta, jeśli jest więc z natury oszczędny, to nie liryczny, ale częściej etyczny. Nie publicystyczny, ale filozoficzny. Nie egzotyczny, a uniwersalny. Zwrócony ku sensom ogólnym już na etapie kreacji, w metaforze, w puencie. Wiersz Herberta jest też z reguły krótki przy sporej zawartości treściowej, skondensowany. Układ graficzny podkreśla układ treściowy.20 Właściwy debiut Herberta nastąpił po przełomie październikowym. W tym sensie można by zaliczać go do „pokolenia'56” lub inaczej pokolenia „Współczesności”. Jego twórczość jednak odbiega od reguł, które zdominowały poezję Białoszewskiego, Harasymowicza i innych autorów zaliczanych do tego grona. Bliższa jest ona raczej liryce Kolumbów – K. K. Baczyńskiego, T. Różewicza – tym bardziej, że pamięć czasu wojny wywarła duży wpływ na niektóre utwory Zbigniewa Herberta. Kojarzono jego dorobek również z liryką Miłosza, którego zalicza się do reprezentantów neoklasycyzmu. Wydaje się jednak, że wkład Herberta w kształtowanie postaw ety¬cznie pięknych a przynajmniej poprawnych jest zdecydowanie większy. [...] świat poezji Herberta jest wyjątkowo wielki, wręcz pozbawiony granic w sensie tematu, idei, źródła inspiracji, stopnia uogólnienia, a więc i bardzo zmienny. Zasadą liryki Herberta nie jest efektowne odbijanie jednego bytu w drugim, jak konstatuje Kornhauser; jest nią całość, chęć wskazania istotnych powiązań, hierarchii struktur, bo tam najpełniej odbija się człowiek. U innych poetów pokolenia odwrot¬nie: to podmiot jest zwierciadłem odwzorowującym (ważne jak!), ale zwłaszcza wybierającym. W tym sensie można mówić –umownie – o romantyzmie „pokolenia'56”, co czyniono, oraz o klasycyzmie Zbigniewa Herberta.21 Twórczość autora Studium przedmiotu sytuuje się również w trady¬cji poezji filozoficznej, analizującej miejsce człowieka w świecie, jego relacje z innymi osobami, stosunek do samego siebie i własnych powinności, odniesienie do narodu i ojczyzny. Najbardziej filo¬zoficzne utwory o wysokim zaangażowaniu etycznym powstały w ramach cyklu, którego wspólnym elementem jest postać Pana Cogito, przyjmująca często rolę podmiotu mówiącego lub oponenta wobec określonej postawy. Z tym ujęciem związane jest silne „zdialogizowanie” poezji Herberta. Wypowiedź jest tu bardzo często skierowana do kogoś lub czegoś, zróżnicowany jest podmiot mówiący, powstają skomplikowane relacje partnerskie, głos pozornie monologowy ujaw¬nia swoją wewnętrzną polemiczność. Sytuacja jest stosunkowo prosta i poniekąd klasyczna, kiedy wyodrębnione są co najmniej dwie osoby, które nawiązują ze sobą kontakt poprzez wypowiedzi bezpośrednie, oratio recta.22 Pan Cogito – człowiek myślący – jest dzięki temu istotą zdolną do refleksji, analizującą swoje wątpliwości i różne aspekty danej sprawy. Jest reprezentantem pokolenia ludzi współczesnych, można powiedzieć: Polaków końca XX wieku, którzy może najbardziej narażeni są na utratę podstawowych wartości, zagubieni w świecie blichtru i pułapek płynących z cywilizacyjnych osiągnięć, poddawani presjom ideologicznym. Tylko powrót do prawdziwych wysokich wartości moralnych może być dla nich źródłem ocalenia. Pan Cogito wskazuje różne drogi i nie unika ocen. W tym przede wszystkim tkwi podstawowa wartość tych utworów. Duże znaczenie mają teksty poddające zabiegom reinterpretacyjnym znane mity i postawy bohaterów literackich. Znajomość mitologii polega na przyswojeniu uproszczonych figur ludzkich i pewnej liczby symboli, a przecież Apollo to nie tylko opiekun muz i wielki artysta, to także bóg-oprawca, niezdolny do uznania wielkości innego twórcy, zazdrosny i bezwzględny w egzekwowaniu swoich boskich praw. Dzięki temu jednak wiemy, że najbardziej głęboka i wartościowa sztu¬ka rodzi się z cierpienia. Zagłada Troi (O Troi) to również znak odwiecznego i wielokrotnie powielanego schematu (jednym z wariantów jest zburzenie Warszawy). W tej historiozoficznej refleksji mieści się również przestroga na przyszłość. Nike która się waha – właśnie wtedy jest najpiękniejsza. Przestaje być na moment wyniosłą boginią zwycięstwa, zdolna jest do emocjonalnego zaangażowania się w los młodego żołnierza i choć nie zmieni to jego przyszłości – bo Nike wraca do właściwej dla niej postawy – to jednak niesie z sobą akcent nadziei, że ludzkie odruchy mogą być udziałem każdego. Dystans wobec tak ukazanej bogini (kultury wysokiej) na moment pryska. W bogatym dorobku poetyckim Z. Herberta można znaleźć pewne istotne dla poetyki jego utworów „chwyty literackie”. Odwołuje się do różnych aluzji kulturowych i dzięki nim pogłębia analizę współczesnej rzeczywistości. Stosuje dialog z czytelnikiem na różnych poziomach semantycznych (struktura paraboli i bajki, wprowadzanie symboli i alegorii). Chętnie posługuje się ironią narzucającą dystans wobec prezentowanych spraw (nie mającą raczej tendencji ośmieszających, ale prowadzącą do ujęcia krytycznego). Poza wierszami poeta upodo¬bał sobie miniaturę ukształtowaną jako proza poetycka. Podobne motywy i postawy twórcy wobec rzeczywistości, jak w poezji, można odnaleźć w eseistyce autora Barbarzyńcy w ogrodzie. Nie sposób w tak krótkim omówieniu odnieść się w pełni do złożonego i bogatego dorobku literackiego Zbigniewa Herberta. Wypada jedynie wskazać Czytelnikom jego twórczość jako godną uwagi przede wszystkim ze względu na mocną etyczną podbudowę (zakorzenioną w tradycji chrześcijańskiej, odwołującą się do kultury śródziemnomorskiej) oraz wielki szacunek do języka, ujawniający się na każdym etapie pisarskich wysiłków autora Pana Cogito.
Materiały
Elementy satyry i komizmu w twórczości polskich pisarzy oświecenia
Sytuacja w państwie, w wieku XVII i XIX była przyczyną powstania literatury parenetycznej. Polska była krajem, w którym szlachta miała ogromny wpływ na losy państwa. Król był od niej całkowicie zależny i nie mógł sam podejmować decyzji. Takie prawa jak np. liberum veto osłabiały wewnętrznie Polskę i były późniejszą przyczyną szybkich rozbiorów P...
Krajobraz jako motyw literacki
Temat: Krajobraz jako motyw literacki - przedstaw jego funkcjonowanie w twórczości pisarzy różnych epok.
Siądź z książką na fontanny krawędzi kamiennej Gdzie ogród się odbija i błękit czysty Połóż przy sobie uschły kwiat, pożółkłe listy Wstążkę i mandolinę - instrument piosenny. To słowa Leopolda Staffa z wiersza Jak czytać wiersze, w których ...
Analiza kapitału własnego spółki
ANALIZA KAPITAŁU WŁASNEGO
Kapitał własny dzielony jest na dodatkowe, szczegółowe części składowe.
W jego skład wchodzi kapitał akcyjny, który upoważnia akcjonariuszy do pierszeństwa w roszczeniach zarówno w stosunku do wygospodarowanych zysków (dywidendy od akcji wypłacane są w pierwszej kolejności) jak
i w stosunku do majątku firmy w mom...
Rodzaje cen
CENA ZWYCZAJOWA To cena ustalona na długi okres czasu.
CENA JEDNOLITA Zakłada jednakową cenę dla wszystkich nabywców dokonujących zakupu w podobnych warunkach, tj. zbliżonej wielkości zakupu, tego samego czasu zakupu, podobnego zakresu usług.
CENA ELASTYCZNA Zakłada dostosowywanie poziomu cen do zdolności negocjowania i siły nabywczej pa...
Symbolika domu w literaturze
12. Dom
W nieco szerszej perspektywie dom można interpretować jako miejsce związane z dzieciństwem. Dom to także pewne poczucie tożsamości, korzeni – interpretowany w taki sposób niemal narzuca motyw ojczyzny jako domu. Dom to azyl, miejsce niemal święte, pozwalające na chwile wytchnienia i oderwania się od rzeczywistości. Może też mieć d...
"Makbet" - akcja dramatu
Akcja dramatu.
Powrót Makbeta i Banka z wojny (spotkanie na wrzosowisku).
Makbet tanem Kawdoru.
Zapowiedź złożenia wizyty przez króla.
Rozważania Lady Makbet.
Wizyta Dunkana w zamku Makbeta.
Okrutne morderstwo dokonane na Banku i ucieczka jego syna.
Wieść o zdradzie Makdufa.
Zagłada rodziny uciekiniera.
Choroba Lady Ma...
Pozostałe organy działające w NATO
Komitet Planowania Obrony
Komitet Planowania Obrony (DPC) składa się zwyczajowo ze Stałych Przedstawicieli, ale obraduje na szczeblu ministrów obrony co najmniej dwa razy w roku. Zajmuje się większością kwestii dotyczących obrony oraz tematami odnoszącymi się do wspólnego planowania obronnego. Wszystkie państwa członkowskie NATO, z wyjątk...
Spółdzielnia - wyjaśnienie
Spółdzielnie: są to dobrowolne zrzeszenia osób fizycznych lub prawnych w celu prowadzenia działalności gospodarczej we wspólnym interesie wspólników. Opierz się na kapitale wniesionym przez członków. Spółdzielnia nabywa osobowość prawną przez przyjęcie do rejestru. Działa w oparciu o statut. Członek ma jeden głos na zgromadzeniu walnym. Członkow...