Żeromski i jego bohaterowie wobec rewolucji

Żeromski był wielkim i zagorzałym przeciwnikiem rewolucji, co okazuje w swojej twórczości; Klasycznym przykładem tego jest "Przedwiośnie", gdzie pokazana jest sama rewolucja, która w sposób okrutny obchodzi się ze swoimi zwolennikami i przeciwnikami, zbiera krwawe żniwo, prowadzi do ogólnego pogorszenia i tak złej sytuacji gospodarczej i życiowej; praktycznie nic nie daje, tylko niszczy, jedyną zmianą jest wyzwolenie się najczarniejszych instynktów z ludzi (jak wojna); To wszystko widział na własne oczy Cezary i dlatego, jak jego twórca jest przeciwnikiem rewolucji; ostatecznie jednak, pod wpływem depresji i braku lepszego sposobu na szybka zmianę sytuacji biedoty polskiej przyłącza się do kończącego książkę marszu rewolucjonistów komunistycznych; to ma być ostrzeżenie, że mimo wszystko, rewolucja ma szansę rozwinąć się i pochłonąć również Polskę, jeżeli nie przeprowadzi się szybszej i skuteczniejszej reformy w Polsce;