Zarządzanie naukowe wg Fredericka Taylora

Zarządzanie naukowe (1900-1920) Koncepcję zarządzania naukowego opracował Frederick Taylor, który ustalił cztery zasady: 1. Wyodrębnić podstawowe elementy każdej pracy – podzielić ją na proste jednostki. Określić potrzebne ruchy przy posługiwaniu się narzędziami, czas, narzędzia i standardy pracy. Stworzyć optymalne warunki do jej wykonywania. 2. Wybrać pracowników z właściwymi umiejętnościami i zdolnościami i przeszkolić ich, by byli przygotowani do pracy na danym stanowisku. 3. Współpracować z robotnikami, by każde stanowisko było właściwie wykorzystane. 4. Podzielić pracę wg zasady: menedżer myśli i planuje, pracownicy wykonują. Dzięki doborowi, przeszkoleniu i nadzorowi ludzie pracowali wydajniej, obniżyły się koszty produkcji. Zysk jaki przyświecał tej metodzie to zysk poprzez maksymalne wykorzystanie pracownika –maszyny biologicznej. Wykorzystanie energii ludzkiej jest możliwe przy zastosowaniu właściwego systemu bodźców. Szkoła naukowego kierownictwa zakładała możliwość ograniczenia motywacji ludzkiej do motywacji ekonomicznej. Przyjmowano, że jedynym przedmiotem zainteresowania pracownika jest płaca. Rozwinęły się badania praktyczne dotyczące warunków środowiska pracy, wpływu oświetlenia, temperatury, kolorystyki, muzyki, hałasu, pożywienia.