Zarządzanie komunikowaniem się w organizacji

ZARZĄDZANIE KOMUNIKOWANIEM SIĘ W ORGANIZACJI. Komunikowanie się – to proces przekazywania informacji od jednej osoby do drugiej lub grupy osób. Skuteczne komunikowanie się jest procesem wysyłania informacji w taki sposób by wiadomość otrzymana miała możliwie zbliżone znaczenie do wiadomości zamierzonej. Public Relation – to zarządzanie komunikowaniem się między organizacją a jej publicznością; to propagowanie renomy lub reputacji i jest to proces składający się z: • Zamysł – działania zamierzone, przemyślane, intencjonalne, mają wpływać na ludzi, zdobywać poparcie społeczne, dostarczać im informacji oraz poznawać ich relacje. • Plan – działania zorganizowane, poszukiwanie rozwiązań problemów w ramach schematów logicznych z uwzględnieniem czasu, analiz, badań. • Osiągnięcia – niezbędne dobre wyniki ekonomiczne i sukces rynkowy. • Interes społeczny – służba instytucji nie wyklucza służby społeczeństwu. • Komunikowanie dwukierunkowe – stwarzanie możliwości wypowiedzi różnym grupom społecznym będącym w kręgu zainteresowania organizacji. • Funkcja zarządzania – PR jako część zarządzania instytucją obejmująca rozwiązywanie problemów i doradzanie na najwyższym szczeblu a nie tylko publiczne usprawiedliwianie i bronienie już podjętych decyzji. Rola komunikowania się w zarządzaniu. • Niezbędny element w procesie przekazywania decyzji. • Pozwala gromadzić informacje i przekazywać je do otoczenia. • Element wspomagający funkcje kierownicze. Formy komunikacji grupowej: • Komunikacja pionowa – komunikacja płynąca w górę lub w dół organizacji, zwykle wzdłuż linii służbowego podporządkowania, odbywa się między kierownikami a ich podwładnymi i może obejmować kilka odrębnych szczebli organizacyjnych. • Komunikacja pozioma – komunikacja przepływająca w poziomie w ramach organizacji obejmuje kolegów oraz osoby zajmujące równorzędne stanowiska w hierarchii organizacji może obejmować osoby z kilku jednostek organizacyjnych. • Sieć komunikacyjna – wzorzec, zgodnie z którym odbywa się komunikacja członków grupy. • Winorośl – nieformalna sieć komunikacji wśród ludzi należących do organizacji, może przenikać całą organizację i nie zawsze odpowiada wzorcowi formalnych kanałów komunikacyjnych. • Zarządzanie przez krążenie po firmie – podejście do komunikacji wymagające od kierownika krążenia po firmie i odbywania spontanicznych rozmów z podwładnymi, dostawcami, klientami i wszystkimi innymi znajdującymi się w zasięgu organizacji. • Komunikacja parawerbalna – wszelka organizacja, która nie posługuje się słowami lub używa się do szerszego znaczenia niż słownikowe tzw. mowa ciała. Bariery skutecznej komunikacji: 1. Cechy nadawcy: • Sprzeczne lub niespójne sygnały, • Nieprawidłowość w przedziale wiadomości, • Niechęć do komunikowania się. 2. Cechy odbiorcy: • Brak nawyku słuchania, • Uprzedzenie w przedmiocie wiadomości Techniki poprawy skuteczności komunikacji: 1. Techniki dla nadawcy: • Sprzężenie zwrotne, • Świadomość języka i znaczenia, • Zachowanie wiarygodności, • Wrażliwość na potrzeby odbiorcy 2. Techniki dla odbiorcy: • Rozwijanie umiejętności słuchania, • Wrażliwość na potrzeby nadawcy