Zachowania uczestników w pracy zespołowej



Komunikacja Zachowania uczestników w trakcie pracy zespołowej Zachowania zadaniowe pomagają zespołowi zrealizować zadanie, osiągnąć wyznaczony cel. Uczestnik pracy zespołowej przejawia je przez: Inicjowanie: przedstawia sugestie, proponuje cele, pomysły, nowe sposoby podejścia do problemu, definiuje zadania, proponuje procedury rozwiązywania problemu. „Przyjrzyjmy się tym materiałom” „Myślę, że zbyt wcześnie na przyjęcie tego rozwiązania, spróbujmy najpierw dobrze zdefiniować problem” Poszukiwanie informacji lub opinii: prosi o informacje i fakty adekwatne do problemu, wyrażanie swoich odczuć lub ocen, poszukuje propozycji i pomysłów. „W oparciu o Twoje doświadczenie, jak Twoim zdaniem powinniśmy sobie radzić z...” „Czy ktoś może mi powiedzieć jak sprawdziła się koncepcja ....” Dostarczanie informacji lub opinii: oferuje fakty i uogólnienia zebrane od autorytetów lub wynikające z osobistych doświadczeń, dostarcza sugestie i pomysły, przedstawia własne przekonania dotyczące kwestii właściwych dla działań grupy. „Zanim przejdziemy do następnego punktu, chciałbym przedstawić parametry budżetowe dla tego projektu” „Pomysł Marka wydaje mi się podobny do sugestii Anny. Myślę, że można je połączyć” Wyjaśnianie i opracowywanie: interpretuje pomysły lub sugestie, usuwa niejasności, definiuje pojęcia, wskazuje alternatywy. „To co proponujecie, to to, że my....” „Poczekaj, najpierw powinniśmy się upewnić, że wszyscy dobrze rozumiemy o co chodzi w propozycji Anny” Podsumowanie: grupuje powiązane ze sobą pomysły, przedstawia sugestie po dyskusji grupowej. „Konkludując, to nad czym dyskutowaliśmy....” „Tak więc zgodziliśmy się, że zrobimy ten projekt, skończymy go za dwa miesiące, a Janek jest odpowiedzialny za przypilnowanie tej sprawy” Osiąganie konsensusu: przedstawia grupie do akceptacji lub odrzucenia decyzje lub konkluzje, sprawdza czy grupa jest bliska podjęcia decyzji. „A więc czy wszyscy zgadzają się, że nasze opcje są następujące....” „Czy zgadzamy się w tej kwestii?” Zachowania związane z utrzymaniem grupy pomagają utrzymać dobre relacje interpersonalne w czasie pracy zespołowej i dobry klimat dla wykonywania zadania, umożliwiają maksymalne wykorzystanie zasobów ludzkich. Uczestnik pracy zespołowej przejawia je przez: Harmonizowanie: pośredniczy w łagodzeniu różnic występujących między członkami grupy, skłania członków grupy do analizy i zrozumienia występujących między nimi różnic. „Sądzę, że powinniśmy zbadać różnice pomiędzy propozycjami Anny i Janka” „Ponieważ ten projekt musimy szybko skończyć, rozważmy, czy możemy znaleźć sposób na uwzględnienie w nim najlepszych pomysłów zarówno Anny jak i Janka” Ułatwianie komunikacji: dąży do utrzymania otwartych kanałów komunikacyjnych, stymuluje innych do aktywnego uczestnictwa, sugeruje procedury umożliwiające wspólne zgłaszanie wniosków i uwag. „Jurku, Twoje uwagi są istotne, myślę, że teraz powinniśmy wysłuchać innych osób, które jeszcze nie zabierały głosu” Chciałbym zaproponować, aby wszyscy członkowie grupy zabrali kolejno głos, w ten sposób będziemy pewni, że każdy z nas będzie miał możliwość przedstawienia swoich uwag” Zachęcanie: chwali i akceptuje wkład pracy innych członków grupy, okazuje im przychylne zainteresowanie, stosuje w komunikacji werbalne i niewerbalne komunikaty wskazujące akceptację udziału innych w pracy zespołowej „Ewo, odniosłaś duży sukces w tej dziedzinie, co sądzisz - jak powinniśmy ....?” „Wspaniały pomysł, Ewo, dziękuję za komentarz.” Zawieranie kompromisów: zmienia swoje stanowisko poprzez dokonywanie ustępstw, przyznaje się do błędów, modyfikuje stanowisko gdy leży to w interesie solidarności grupowej i postępu pracy zespołowej. „Nie miałem racji w tej sprawie. Gotowy jestem zaakceptować twoją decyzję” „Jeśli chcemy przejść dalej, czy moglibyśmy się zgodzić na kompromis co do...” „Dobrze Jurku, spotkam się z głównym księgowym, jeśli ty spotkasz się z w tej sprawie z X” Obserwacja grupy i dokonywanie ocen: sprawdza czy zespół jest zadowolony z istniejących procedur, proponuje alternatywne sposoby działania, zgłasza uwagi dotyczące różnych aspektów pracy grupy, pomaga w ocenie stosowanych przez nią procedur. „Zanim przejdziemy do następnego punktu, sądzę, że powinniśmy się upewnić czy kontynuowanie burzy mózgów jest tym sposobem, w jaki chcemy pracować?” „Wygląda na to, że jesteśmy zmęczeni. Co powiecie na przerwę” Redukowanie napięcia: odpowiednio wplata humor. „Co byście powiedzieli, gdybyśmy tak, zgłosili wniosek o szkolenie na Karaibach” Zachowania uczestników w trakcie pracy zespołowej Zachowania nieproduktywne nie sprzyjają efektywności pracy zespołowej, utrudniają udział wszystkich członków zespołu w pracy grupowej, uniemożliwiają wykorzystanie potencjału wiedzy, doświadczeń, poznanie opinii i ocen wszystkich uczestników. Najczęstsze postawy destrukcyjne i nieproduktywne to: Agresor - poniża poszczególnych członków grupy, zadaje sarkastyczne pytania „To jest głupie. Ta propozycja świadczy o całkowitej niekompetencji.” „Może ktoś zgłosi jeszcze bardziej absurdalny pomysł?” Osoba blokująca - przedstawia ultimatum o daleko idących konsekwencjach, atakuje wszystkie propozycje. „Nie zmienię zdania w tej kwestii, chyba, że zgodzicie się na przeznaczenie dodatkowych środków z budżetu na zgłoszony wcześniej mój projekt.” „Nie mamy możliwości technicznych, ani finansowych by wprowadzać takie innowacje, szkoda nawet czasu na zastanawianie się nad tym” Osoba skłonna do zwierzeń - Uzewnętrznia problemy osobiste, poszukuje współczucia ze strony grupy. „Nie mogę się skupić, tak mnie martwi choroba ojca” „Nie wyspałem się przez te dojazdy, wszędzie są korki, ludzie nie umieją jeździć, a w ogóle pogoda już taka nieprzyjemna, że rano nie mogę się zmobilizować do pracy...” Poszukujący uznania - demonstruje własne sukcesy „Jak uczestniczyłem w spotkaniu doradców prezydenta, to powiedziałem jasno co o tym myślę.” „Rozwiązywałem już nie takie problemy.” Osoba dominująca - przerywa innym, ignoruje wypowiedzi i zgłaszane pomysły innych uczestników, forsuje własne propozycje. Żartowniś - podnosi kwestie nie związane z meritum sprawy, rozprasza innych uczestników dowcipkując bez umiaru,. Znudzony - demonstruje brak zainteresowania lub znudzenie np. otwarcie czytając gazetę, gdy inni dyskutują.

Zachowania uczestników w pracy zespołowej

Materiały

Socjologia jako nauka o społeczeństwie Socjologia jest to nauka o społeczeństwie – socjolog może pojawić się wszędzie tam, gdzie ludzie żyją obok siebie i na siebie oddziaływują (tzw. interakcje społeczne). Socjologa interesują całe sekwencje zjawisk, a nie pojedyncze przypadki – poszukuje ona prawidłowości działania, powstawania, utrzymywania się, przekształcania wzajemn...

Zasada "wcielając to co ogólne, w to, co jednostkowe" - opinia słuszności Henryk Markiewicz dowodzi, że pisarze II połowy XIV w. próbują realizować zasadę typowości \"wcielając to co ogólne, w to, co jednostkowe\". Na wybranych przykładach dowieź słuszności bądź niesłuszności tej opinii. Druga połowa XIX w. to okres bujnego rozwoju kapitalizmu, okres klasowej segregacji i wszechwładzy pieniądza. W literaturze to cz...

Zachowania uczestników w pracy zespołowej Komunikacja Zachowania uczestników w trakcie pracy zespołowej Zachowania zadaniowe pomagają zespołowi zrealizować zadanie, osiągnąć wyznaczony cel. Uczestnik pracy zespołowej przejawia je przez: Inicjowanie: przedstawia sugestie, proponuje cele, pomysły, nowe sposoby podejścia do problemu, definiuje zadania, proponuje procedury rozwiązywa...

Opis typowych nowel pozytywizmu NOWELE: w nowelach uwidaczniały się dążenia społeczne i dydaktyczne oraz psychologiczne i poznawcze am-bicje pisarzy. Ukazywano w nich życie środowisk upośledzonych ze względów społecznych bądź narodowościowych, jednostek słabych, skrzywdzonych, bezradnych. “MENDEL GDAŃSKI” M. Konop-nickiej. To protest przeciw nasilającej fali antys...

Członkostwo w organizacji międzynarodowej - podział 1) Członkostwo pełne a) pierwotne - wszystkie kraje które podpisały i ratyfikowały statut przed ukonstytuowaniem się organizacji b) nabyte - wszystkie kraje które przystąpiły do tej organizacji w czasie późniejszym 2) Członkostwo niepełne a) stowarzyszenie b) status obserwatora W ONZ nabycie członkostwa wymaga: - decyzji Rady ...

Pojęcie i rodzaje konfliktu społecznego konflikt społeczny – to proces społeczny zachodzący miedzy jednostkami, lub grupami, wynikający ze sprzeczności ich interesów, bądź celów, bądź poglądów, obowiązków – powodujący powstanie wrogości między nimi. Jest to interakcja w której to każda ze stron usiłuje narzucić przeciwnikowi pewien stan rzeczy jakiego on nieb chce lub ...

Augustynizm - pojęcie augustynizm- œw. Augustyn uznaje równorzêdnoœæ istnienia ducha i cia³a, Boga i stworzenia, uczucia, woli i rozumu; najwy¿szym celem cz³owieka jest intuicyjne, a nie rozumowe poznanie Boga i w³asnej duszy ;Aaugustynizm pokazuje cz³owieka, jako istotê zawieszon¹ miêdzy zwierzêtami i ...

Romantyzm w Niemczech V. Romantyzm w Niemczech. - Johann Wolfgang Goethe - sentymentalistyczny poeta, w którego twórczości dominowały nastroje buntu i dążenia do odzyskania dawnej potęgi Rzeszy prowadzące do kultu średniowiecza oraz postawa \"bólu istnienia\"; autor dramatów : \"Goetz von Berlichingen\", \"Faust\", powieści \"Cierpienia młodego Wertera\", ballad o...