Wszystkie postacie w Panu Tadeuszu



Pan Tadeusz - słowniczek postaci. Asesor - właściciel charta Sokoła; konkurent Rejenta w walce o palmę pierwszeństwa w polowaniu; dawniej żyjący dostatnio; roztrwonił majątek na sprawy polityki i ( aby odzyskać status ) zaangażował się w służbę państwową; miłośnik myśliwstwa; rywal Tadeusza i Hrabiego w staraniach o względy Telimeny; Bolesta Rejent - właściciel charta Kusego i strzelby Sagalasówki; konkurent Asesora; ze względu na dość żywą gestykulację w czasie rozmowy dawniej zwany Kaznodzieją ( księga I, w. 686 ); dawniej adwokat; Brzechalski Protazy Baltazar zwany Woźnym - stary służący Sopliców; pozostający w zażyłych stosunkach z Sędzią; żywił niezbyt przyjazne uczucia w stosunku do rodziny Horeszków; opiekował się słuckim pasem Sędziego; zawsze nosił przy sobie trybunalską wokandę - spis spraw, w których przed laty uczestniczył jako woźny; Buchmann - komisarz z Klecka; Polak, choć ubrany z niemiecka; również uczestnik narady w Dobrzynie; Dąbrowski Jan Henryk - postać autentyczna; generał; stworzył legiony polskie we Włoszech; wojska polskie pod jego dowództwem walczyły u boku wojsk napoleońskich; pojawiał się w opowieściach ( głównie Bernardyna ), był też honorowym gościem na weselu Zosi i Tadeusza; Dobrzyński Bartek zwany Brzytewką - przezwisko otrzymał od cienkiej szabli, którą nosił; podczas narady w Dobrzynie popierał Chrzciciela; Dobrzyński Bartek zwany Prusakiem- poseł; uczestnik narady w Dobrzynie; zwolennik walki z Rosją; Dobrzyński Bartek zwany Szydełkiem - walczył szpadą; Dobrzyński Maciej - Maciek nad Maćkami, Kurek na kościele, Zabok, Królik; dawny konfederat barski; stał na czele rodziny Dobrzyńskich, do których zwrócił się Hrabia chcąc zajechać Sopliców; w chwili narady liczył 72 lata; miał karabelę, którą nazywał Rózeczką; walczył u boku Ogińskiego pod Jakubem Jasińskim; Dobrzyński Maciej zwany Kropicielem lub Chrzcicielem - jego ulubioną bronią była maczuga zwana Kropidełkiem; zwolennik metod radykalnych; Dobrzyński Maciej zwany Konewką - nosił sztucer o wyjątkowo szerokiej lufie; Dobrzyński Sak - syn Chrzciciela, zakochannny w Zosi; Ekonom - podwładny Sędziego ( wypowiada się w wersach 676-683 księgi II ); Fiszer - szef sztabu armii polskiej pod Księciem Józefem, od niego to posłaniec przynosi Robakowi wiadomość o wojnie ( księga X, w. 880 ); Gifrajter - były instruktor pułku; w czasie bitwy w Soplicowie walczył z Maćkiem nad Maćkami i poległ; "...fechmistrz najpierwszy z Moskalów, kawaler trzech krzyżyków i czterech medalów." Gont - żołnierz moskiewski, który miał zastrzelić Tadeusza ( księga IX, w. 650 ); Horeszko Hrabia - krwi Horeszków miał on w sobie właściwie niewiele, był jedynie dalekim "...krewnym Stolnika po matce Łowczynie, która się rodzi z drugiej córki Kasztelana, który był, jak wiadomo, wujem mego Pana..." jak mówił Gerwazy, jednak właśnie jego wybrał na właściciela Zamku Klucznik Rębajło; miłośnik francuszczyzny, początkujący malarz; dziwak; procesował się o Zamek z Sędzią; Horeszko Stolnik - ojciec Ewy, która była wybranką Jacka Soplicy; Stolnik, mając inne plany, nakazał, aby Jackowi podano "czarną polewkę" ( symbol odmowy ); w czasie gdy odpierał moskiewski atak na Zamek został zastrzelony w porywie gniewu przez Jacka Soplicę; Horeszkówna Ewa - ukochana Jacka Soplicy, córka Stolnika; później żona Wojewody; Hreczecha Wojski -"...daleki krewny pański i przyjaciel domu..." ( Sopliców ); w nieobecności Sędziego on właśnie miał za zadanie przyjmować i zabawiać gości, przygotowywał uczty i polowania; lubił polowania na muchy ( był twórcą teorii podziału much na zwykłe i "szlachciców"); wspaniale grał na rogu; Hreczeszanka Tekla - zaręczona z Asesorem; córka Wojskiego; Jankiel - żyd, dzierżawił obie soplicowskie karczmy; grał na cymbałach ( m.in. na weselu Zosi i Tadeusza ); uczestniczył w naradzie w Dobrzynie ( księga VII, w. 363 ); Płut - major, dowódca wojsk rosyjskich, które odzyskały Sopliców; z urodzenia Polak, pochodził z Dzierowicz ( dawniej nazywał się Płutowicz ); Podhjascy, Birbaszowie, Hreczechy, Biergele, Isajewicze, Kotwicze - nazwiska szlachty która wzięła udział w odsieczy dla Soplicowa ( księga IX,w.68 i 205 ); Podkomorzy - podobnie jak Sędzia, zwolennik dawnych obyczajów; Podkomorzyna - żona Podkomorzego; nie odgrywa zbyt dużej roli, jedynie kilka razy wymieniona ( np. księga I, w. 212 ); Róża Podkomorzanka - starsza z córek Podkomorzego; Anna Podkomorzanka - młodsza z córek Podkomorzego; z początku przeznaczona Tadeuszowi; Proporszczyk - kolejny przeciwnik Maćka, zwyciężony przez Chrzciciela ( księga IX, w. 411 ); Rębajło Gerwazy - szlachcic służący długo u Horeszków; posiadał liczne przezwiska : Półkozic ( od herbu Horeszków który widniał na jego liberii ), Szczerbiec ( od "poszczerbionej" bliznami łysej głowy ), Mopanku ( od ulubionego sposobu zwracania się do innych ); sa tytułował się Klucznikiem; uczestniczył w tej samej bitwie, w której zginął Stolnik ( nigdy do końca nie wybaczył tego Soplicom ); jego opowieść o "dziedzictwie Horeszków" nakłoniła Hrabiego do walki o Zamek; jego bronią był rapier, zwany Scyzorykiem; Ryków Nikita Nikitycz- kapitan moskiewskiego wojska wspólnie z litewską szlachtą biesiadujący w Zamku ( księga I, w. 504 ), a później uczestniczący w "odbijaniu" Soplicowa Hrabiemu; Skołuba, Mickiewicze, Terajewicze, Stypułkowscy - uczestnicy narady w Dobrzynie; Skołuba, Wilbik, Juraha, Żagiel, Podhajski, Birbasz, Mickiewicz, Cydzik, Rymsza, Zubkowski, Terajewicz - szlachcice uczestniczący w rozmowie w karczmie przed polowaniem; zażywszy z tabakiery Robaka, wyrażają swoje poglądy ( nie tylko polityczne)( księga IV, wersy 293- 470 ); Soplica Sędzia - stryj Tadeusza, brat Jacka; właściciel dworu w Soplicowie; przywiązany do dawnych obyczajów ( nabył ich służąc w młodości na dworze Wojewody ); procesował się o Zamek z Hrabią; Soplica Jacek - w młodości cieszący się dużym poparciem szlachty ( stąd przezwisko Wojewoda inne przezwisko Wąsal ); kandydat na zięcia Stolnika Horeszki, został jednak odrzucony i w porywie gniewu zabił Stolnika podczas ataku Moskali; winę swoją chciał odpokutować jako Bernardyn Robak ( kwestarz ), walcząc na wojnach i przenosząc wiadomości ( co również bywało niebezpieczne ); ojciec Tadeusza ( po własnej ucieczce wciąż kierował jego wykształceniem ); Soplica Tadeusz - syn Jacka Soplicy, wychowany przez Sędziego Soplicę; imię otrzymał po Kościuszce; od dzieciństwa kształcony w Wilnie; później mąż Zosi; w chwili przyjazdu miał blisko 20 lat ( księga I, w. 618 ); po ślubie postanowił uwłaszczyć swoich poddanych; Telimena - podobnie jak Hrabia zwolenniczka obcej mody; długo mieszkała w Petersburgu; osoba obyta, światowa; uważana za siostrę Sędziego; opiekunka Zosi; to ją z początku Tadeusz wziął za Zosię; próbowała z początku usidlić Tadeusza, później Hrabiego, ale zaręczyła się z Rejentem; miłośniczka sztuki; Tomasz - sługa Podkomorzego ( księga V, w. 682 ); Wania - służący Asesora, okazał się użyteczny w momencie gdy gajowy przyniósł wiadomość o niedzwiedziu ( księga III, w. 754 ); Zan i Czeczotowie - trzej szlachcice, którzy ruszyli na odsiecz Mickiewiczowi i Prusakowi pod koniec narady w Dobrzynie ( księga VII, w. 540 ), a później przyjechali do Soplicowa wraz z Robakiem; Zosia - wywodziła się z Horeszków; pozostawała pod opieką Telimeny, jednak utrzymywana przez Jacka Soplicę; późniejsza żona Tadeusza; Bohaterowie opowiadań ( nie biorący udziału w akcji lub nie mający wpływu na akcję ) : Bartochowski - ksiądz; opowieść Wojskiego ( księga VIII, w. 179 ); Binion - Francuz, członek rady Napoleona; dzięki niemu książę Józef dowiedział się o prawdopodobnym niepowodzeniu układy Francja - Rosja ( księga VI, w. 269 ); Borzdobochaci i Łopot, Krepsztulowie i Kupściowie, Putrament z Pikturną, Mackiewicz z Odyńcami, Turno z Kwileckimi - strony w procesach, które w czasach Woźnego rozstrzygnięto ślubem ( księga XI, w. 315 ); Czarnobacki - podczas obrony Częstochowy miał ponoć zabić moskiewskiego generała Dejowa i w pojedynkę rozbić cały pułk Kozaków; Denassów - książę, postać autentyczna; naprawdę nazywał się Karol de Nassau - - Siegen bohater opowiadania Wojskiego rozpoczętego w czasie uczty w księdze VI, a zakończonego w VIII; Domejko i Dowejko, Rupejko - bohaterowie opowieści Wojskiego, która miała pogodzić zwaśnionych Asesora i Rejenta ( księga IV, w. 759 ); Dymsza - proboszcz, który wygrał proces z Rymszą ( w czasach, gdy Protazy pełnił swój woźnieński urząd ( księga XI, w. 333 ); Gorecki, Pac, Obuchowicz, Piotrowski, Obolewski, Rożycki, Janowicz, Mierzejewscy, Brochocki, Bernatowicze, Kupść, Giedymin - przykłady szlachciców, którym udało się przekroczyć Niemen i w ten sposób dotrzeć do Księstwa Warszawskiego ( księga I, w. 936 ); Grabowski Józef - przyjaciel Prusaka, mieszkaniec Wielkopolski ( księga VII, w. 20 ); Hieronim Król Westfalski - razem z Księciem Józefem dowodził w walkach na Litwie ( księga XI, w. 81 ); Hrabia na Tęczynie, Karol - Kochanku - Radziwiłł - obaj korzystali, podobnie jak Wojski, z księgi "Kucharz Doskonały" ( księga XI,w. 119 ); Jabłonowski Stanisław - postać autentyczna; hetman wielki koronny; jeden z dowodzących w bitwie pod Wiedniem; opowiada o nim Wojski ( księga VIII, w. 175 ); Kaszyc z Jatra - przygotowywał fajerwerk na przyjęciu Rejtana ( księga VIII, w. 221 ); Kniaziewicz generał - postać autentyczna, wysoki rangą dowódca wojskowy ( księga I w. 921 ); brał udział m.in. w bitwie pod Hohenlinden ( księga XI, w. 248); w czasie uczty w Soplicowie ( XII księga ) stał się właścicielem Scyzoryka; Kozietulski - razem z Robakiem zdobywał grzbiet Samosiery ( księga XI, w. 253 ); Kozodusin Kiryło Gawrylicz - Wielki Łowczy Dworu ( rosyjskiego ); bohater opowiadania Telimeny; on to ukarał czynownika, którego charty zagryzły ukochanego Bonończyka Telimeny; Mejen - postać autentyczna; generał za czasów Kościuszki ( księga II, w. 823 ); Mokronowski - szlachcic zabity przez Rykowa w bitwie pod Maciejowicami; chwalony przez niego za męstwo ( księga X, w. 135 ); Napoleon - postać historyczna; cesarz francuski,król Włoch i wielki dowódca wojskowy; od niego właśnie Litwini oczekiwali pomocy w wyzwoleniu spod panowania Rosji; Ogiński, Wyzygird, Rymsza, Radziwiłł, Wereszczaka, Giedrojć, Rdułtowski, Obuchowicz, Juraha, Piotrowski, Maleski, Mickiewicz - pozywający i pozwani we sprawach, w których uczestniczył Protazy; Orłowski - malarz, którego wymieniła Tełimena widząc zachwyt Tadeusza nad pięknem rodzimej przyrody; postać autentyczna ( księga III, w. 620 ); Pac, Małachowski prawdopodobnie generałowie - goście na weselu w XII księdze; Parafianowicz - szlachcic, który przyszedł Stolnikowi z odsieczą w czasie bitwy o Zamek, "...przywiódłszy Mickiewiczów dwiestu z Horbatowicz ..."; Pinety - wędrowny kuglarz, sławny w całej Polsce; postać autentyczna ( księga XII, w. 189 ); Pociej Aleksander - hrabia; uratowany przez Macieja pod Pragą ( księga VI, w. 524 ); Poczobut - ksiądz, rektor Akademii Wileńskiej ( księga VIII, w. 145 ); Podczaszyc - bohatr opowieści Podkomorzego ( księga I, w. 437 ); na jego przykładzie przedstawiony został negatywny wpływ kultury francuskiej na polskie społeczeństwo; Puzynina - opowiadał o niej Podkomorzy; przeznaczyła dochód z dwustu chłopów na rozwój Akademii Wileńskiej ( w VIII księdze, w. 142 ); Radziwiłł Dominik - postać autentyczna; książę; znakomity myśliwy ( księga II, w. 822 ); Rejtan Tadeusz - postać autentyczna,szlachcic; w jego domu wychował się Wojski; poseł nowogrodzki; urządził przyjęcie, o którym opowiadał Wojski w VIII księdze ( wersy 211-259 ); Rejtan, Lachowicz, Niesiołowski, Białopiotrowicz, Żegota, Budrewicz, Terajewicz, Ogiński - sławieni w opowieściach Wojskiego jako wspaniali, niezrównani myśliwi ( księga I w. 788 i księga II, w. 789 ); Rymsza - wspólnie z Rębajłą uczestnik zajazdu na Korelicze ( księga II, w. 351 ) w czasie którego zginął jeden z Sopliców; Ryszpans - generał, którego w bitwie pod Hohenlinden Robak uratował od całkowitej klęski ( księga XI, w. 246 ); Sapieha - bohater opowieści Wojskiego; nadworny marszałek królewski ( księga VIII, w. 170 ); Sukin - książę, Rosjanin; bohater opowieści Telimeny; od niego dostała psa, którego śmierć spowodowała, iż dostała "... mdłości, spazmów,serca palpitacji..." ( księga II, w. 620 ); Śniadecki - astronom ( księga VIII, w. 149 ); Tułoszczyk - również wspomniany przez Wojskiego jako znakomity strzelec ( księga V, w. 463 ); Tyzenhauz - podskarbi litewski, z którym trzymał Maciej do czasu Targowicy ( księga VI, w. 504 ); on też prawdopodobnie przysłał tancerzy na ucztę którą Rejtan urządził dla Denassowa ( księga VIII, w. 222 ); Wilczek - hrabia, poseł austriacki do króla Jana III Sobieskiego przed bitwą pod Wiedniem; opowieść Wojskiego ( księga VIII, w. 179 ); Witenes, Mindowa, Giedymin, Kiejstut, Olgierd - wielcy kniaziowie litewscy wspomniani w pierwszych wersach IV księgi; Wołodkowicz, Dzindolet - przypomniał ich sobie Protazy, gdy zanosił pozew Hrabiemu ( księga VI w. 333 );

Wszystkie postacie w Panu Tadeuszu

Materiały

Motyw grobu w literaturze Grób Grób - Może być wykopanym w ziemi dołem, gdzie grzebie się ciało/ciała zmarłego/zmarłych lub urną z prochami albo też stanowi go nasyp ziemny (cza¬sami obmurowany) w miejscu, gdzie ktoś jest pochowany (kopiec, kurhan, mogiła). Biblia (NT) - Miejsce złożenia ciała Chrystusa: zdjąwszy ciało, obwinął je prześcieradłem, a położył je w...

Ludowość w twórczości romantyków polskich Romantycy nadali pojęciu ludowości nowy sens, nie była ona jednak czymś nowym w literaturze. Tematyka ludowa pojawiała się często w oświeceniu, ale służyła innym celom i wyrażała inne treści. Zgodnie z nacjonalistycznym i utylitarnym charakterem ideologii wieku XVIII pokazywano nędzę i ubóstwo ludu. Nie szukano w twórczości ludowej wartości m...

"Każdy jest Odysem co wraca do swej Itaki" - jak rozumieć to powiedzenie Leopold Staff należy do jednych z najwybitniejszych poetów polskich. Do jego utworów możemy zaliczyć m.in. : „Przedśpiew”, „Ars poetica” ... oraz interesujący nas wiersz „Odys”, w którym autor zawarł istotne stwierdzenie : „Każdy jest Odysem co wraca do swej Itaki”. Aby najlepiej zrozumieć to powie...

Losy Kordiana - charakterystyka Juliusz Słowacki (1809-1849) napisał ten utwór przebywając w Genewie. \"Kordian\" został wydany pierwszy raz w Paryżu, mimo że autor był zrażony do tego miasta. \"Kordiana\" wydał anonimowo. Charakterystyka bohatera z aktu I: rozdarty wewnętrznie, załamany, nie umie się odnaleźć w życiu; przedstawiciel środowiska szlacheckiego, bogaty, po szkole...

Pochwała codzienności w poezji XX-lecia międzywojennego Afirmacja codzienności w poezji XX - lecia międzywojennego. W poezji młodopolskiej było koturnowo, szumnie i górnie, więc w XX - leciu międzywojennym poeci zwrócili się ku codziennemu życiu, które przecież też było czasem piękne, a z pewnością - godne pióra. W okresie tym uformowały się różne grupy poetyckie: Skamander, Awangarda, futu...

Krótko o "Opowiadaniach" Borowskiego \"Opowiadania\" T.Borowski - obozowe opowiadania Tadeusza Borowskiego również ukazują życie i zachowanie więźniów (są także napisane techniką behawiorystyczną) i stają się oskarżeniem hitlerowskiego systemu masowej zagłady. Jednak Borowski pisze o obozach w sposób inny niż wszyscy inni przed nim. Czyni narratorem obozowego cwaniaka który prezen...

Cechy dramatu Cechy rodzajowe dramatu i przykłady z tekstu Dramat- jeden z trzech głównych rodzajów literackich. Strukturę dramatu, charakteryzuje centralne znaczenie akcji. Tekst dramatu, zorientowany przede wszystkim na osiągnięcie maksymalnej wyrazistości scenicznej, skoordynowany jest z możliwościami techniki teatralnej, m.in. z rozwiązaniem inscen...

Analiza majątku obrotowego ANALIZA MAJĄTKU OBROTOWEGO Przychody ze źródeł finsowania, w tym przede wszystkim ze wzrostu kapitału akcyjnego, wykorzystane zostały głównie na inwestycje odtworzeniowe i na poszerzenie majątku obrotowego ( który to w roku 1994 wzrasta o ok. 6% w stosunku do roku 1993). Zwiększenie majątku obrotowego jest ważnym elementem poprawy skuteczno...