Wpływ pieniądza na życie bohetarów "Lalki", "Ojca Goriota", "Powracająca fala"

Wpływ pieniądza na postawy i życie rodzinne bohaterów “OG” “L” “Pf” LALKA Przedstawieni w “L” bohaterowie działali głównie z myślą o własnych korzyściach, podporządkowując się wszechwładzy pieniądza. Społeczeństwem rządziły twarde prawa walki o byt, które bohaterów usiłujących tego nie dostrzegać w najlepszym razie spychały na margines. W przedstawionym społ. wszystkie wartości, łącznie ze zgodą na małżeństwo, można było kupić. Rzeczywistość zmuszała do pozbycia się złudzeń, że pieniądz jest tylko środkiem płatniczym. Wokulski, który starał się zbliżyć do Izabeli głównie przez pomoc finansową i podnoszenie poziomu materialnego biednych, naiwnie wierzył, że walczy o uczucie. Kiedy zyskał zgodę na małżeństwo zrozumiał, że nie uczucie, ale względy finansowe przesądziły o decyzji - przeżył szok. Ten sprawny finansista i kupiec, rozumiejący doskonale mechanizmy społeczne, nie mógł zaakceptować faktu, że w gruncie rzeczy kupił kochaną osobę. Musiał wyzbyć się złudzeń - w zmaterializowanym świecie uczucie przestało się liczyć. OJCIEC GORIOT p. Vauquer – prowadzi pensjonat przy ulicy Nevre Sainte- Genevieve w biednej dzielnicy Paryża – jej mąż stracił majątek przez nieszczęścia – obecnie wdowa – była życzliwa dla Vautrina, bo płacił 15 franków za kawę z wódką – chciała “upolować” Goriota (miał 9 tys. franków renty) – nie lubiła biednych pensjonariuszy “jedli za dużo chleba” – kiedy odeszli wszyscy pensjonariusze, była strapiona, jednak chodziło o “boleść spowodowaną klęską w interesach i zburzeniem przyzwyczajeń” Eugeniusz de Rastignac – był nadzieją rodziny, która posyła mu na utrzymanie pieniądze z małego majątku – za nie dobrze się ubierał, uczył się języka, zwyczajów – “rzucił się w wielki świat, aby zdobyć protektorki” POWRACAJĄCA FALA W pustym życiu Adlera pieniądz uświęcał cel. Pracował ciężko, aby za okrągłą sumę, już odłożoną, plus za środki uzyskane ze sprzedanych fabryk mógł używać uciech życia razem z synem. Rola pieniądza w życiu tego obłudnika była jednoznaczna. Zdobywanie pieniędzy stało się dla niego sportem. Ciągle podwyższał granicę, jaką miał osiągnąć i sprzedać wszystko. Zdobycie fortuny w oczach Adlera było obsesją. Zaniedbał wychowanie syna, nigdzie nie ruszał się z fabryki. A kiedy myślał o zyskach, zacierał ręce z zachwytu. Pieniądz przesłonił mu oczy na świat. Adler potrzebował pieniędzy, wobec czego zaoszczędził na doktorze i felczerze. W tym momencie fabryka została pozbawiona opieki sanitarnej. Jednocześnie wydłużył pracę robotników. Mógł zastosować takie manewry, gdyż był monopolistą na rynku włókienniczym. Nie wiedział co się dzieje pod jego oknami. Kiedy z przepracowania zginął człowiek, nawet nie przejął się pogróżkami kierowanymi pod jego adresem. Jednak śmierć syna sprowadziła go na ziemię. Postradał zmysły, czego wynikiem było naumyślne podpalenie swojej fabryki. Chciwość i żądza niekończącej się fortuny zgubiły Adlera. Brawurowo zdobyte trzysta rubli były początkiem końca Adlera.