UGiW - drugi etap realizacji



Drugi etap drugi realizacji UGiW (lata 1994 - 1998) Traktat z Maastricht ustalił termin rozpoczęcia drugiego etapu tworzenia UGiW na 1 stycznia 1994 r. W drugim etapie kraje zobowiązały się do koordynacji polityki pieniężnej i makroekonomicznej oraz unikania nadmiernego deficytu budżetowego oraz do zapewnienia niezależności swojego banku centralnego. 1 stycznia 1994 r. został zamrożony skład kursowy koszyka ECU oraz po rozwiązaniu Komitetu Gubernatorów Banków Centralnych i Europejskiego Funduszu Współpracy Walutowej powstał Europejski Instytut Monetarny (EIM). Głównym zadaniem EIM była kontrola zobowiązań wynikających z drugiego etapu utworzenia Unii, a przede wszystkim:  umacnianie współpracy między narodowymi bankami centralnymi,  umacnianie koordynacji narodowych polityk pieniężnych oraz dążenie do zapewnienia stabilności cen,  kontrola funkcjonowania Europejskiego Systemu Walutowego,  przygotowanie dokumentów i procedur koniecznych do prowadzenia w UGiW jednolitej polityki walutowej,  przygotowanie zasad operacji, które będą podejmowane przez narodowe banki centralne w ramach Europejskiego Systemu Banków Centralnych,  przygotowanie emisji banknotów nowego pieniądza. EIM przejął zadania, a wraz z nimi także aktywa i pasywa Europejskiego Funduszu Współpracy Walutowej. EIM prowadził działania przygotowawcze, aby w przyszłości Europejski System Banków Centralnych mógł sprawnie podjąć realizację swych zadań. EIM nie posiadał żadnych wiążących uprawnień. Mógł on tylko:  formułować, nie mające mocy wiążącej, opinie lub zalecenia odnośnie ogólnej orientacji polityki walutowej i polityki kursów walut, jak również związanych z nimi środków wprowadzanych w każdym państwie członkowskim,  przedkładać opinie lub zalecenia rządom i Radzie UE odnośnie kierunków działań mogących wpływać na wewnętrzną lub zewnętrzną sytuację walutową we Wspólnocie, a zwłaszcza na funkcjonowanie Europejskiego Systemu Walutowego,  wydawać władzom walutowym państw członkowskich zalecenia odnośnie prowadzenia ich polityki walutowej. EIM pełnił swoją funkcję do czasu powołania Europejskiego Banku Centralnego, kiedy to uległ rozwiązaniu. W 1995 r. podczas Szczytu w Madrycie Rada Europejska przyjęła Zieloną księgę dotyczącą problemów przejścia do wspólnej waluty. W Zielonej Księdze zawarto m. in. harmonogram wprowadzania nowej waluty. W trakcie madryckiego szczytu zdecydowano także, że wspólna waluta europejska zostanie nazwana EURO. Aby zagwarantować dyscyplinę budżetowej nie tylko przed utworzeniem Unii Walutowej, ale i w trakcie jej funkcjonowania w 1996 r. Rada Europejska przyjęła Pakt Stabilizacji i Rozwoju. Zgodnie z postanowieniami Paktu w normalnych warunkach deficyty budżetowe powinny być zrównoważone, a w okresie złej koniunktury nie mogą przekraczać 3 % PKB. W przypadku gdy deficyt budżetowy zostanie uznany za zbyt wysoki, państwo karane jest sankcjami ze strony Rady Europejskiej. Kara polega na obowiązku złożenia nieoprocentowanego depozytu stabilizacyjnego. Jeżeli dany kraj w ciągu dwóch lat nie zlikwiduje nadmiernego deficytu, depozyt przemienia się w karę finansową, której wysokość zawarta jest w przedziale 0,2 do 0,5 % PKB w zależności od skali przekroczenia granicy 3 % PKB4.

UGiW - drugi etap realizacji

Materiały

Streszczenie "Kwiaty zła" Charles Baudelaire Padlina Jest to jeden z najważniejszych i najbardziej znanych wierszy Charlesa Baudelaire\'a. Padlina nie jest artystyczną deklaracją realistycznego czy też naturalistycznego sposobu obrazowania świata. Wiersz nie może być też traktowany jako wyznacznik całej twórczości Baudelaire\'a. Początek utworu to idylliczne wspomnienie letniej przec...

Formuła telewizji publicznej w Polsce Formuła telewizji publicznej w Polsce - działalność informacyjno-publicystyczna. Dynamiczne zmiany życia politycznego i gospodarczego w Polsce, wpłynęły znacząco na obecny kształt i rolę telewizji publicznej na rynku mediów. Przez wiele lat telewizja państwowa, jako monopolista i narzędzie w ręku władzy, pełniła dominującą i jedyną opc...

"Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela" - opis noweli “Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela” (1879 r.) Utwór napisany w formie pamiętnika. Nowela wydana wpierw we Lwowie, pt. “Z pamiętnika korepetytora” (ukazuje stosunki panujące w szkolnictwie warszawskim), następnie w War-szawie, ale ze względu na cenzurę pod zmienionym tytułem. Korepetytor Wawrzynkiewicz wspomina sweg...

Utwory literatury II wojny światowej CHARAKTERYSTYCZNE UTWORY BEZ IMIENIA (K.K. Baczyński) Chwilą \"bez imienia\" nazywa poeta czasy swojej młodości wojenno-powstańczej, podobnie jak w innym wierszu określa swoją współczesność: \"taki to mroczny czas\". Ta chwila to huk i ogień, biegnące postacie, krzyk zza ściany, uderzenie bomby i ciemność. Nie ma nazwiska, nie ma ...

Polemika klasyków z romantykami oraz kompozycja i walory artystyczne "Dziadów" Polemika klasyków z romantykami (Ksiądz – Pustelnik) Nowe tendencje w literaturze szybko stały się przyczyną sporu pomiędzy zwolennikami dawnych form i sposobu myślenia, a nowatorami, lekceważącymi tradycyjne widzenie świata, zaś preferującymi literaturę opartą na podłożu emocjonalnym, pełną postaci fantastycznych, pozaziemskich, lub...

Klasycyzm francuski XVII wieku Temat: Klasycyzm francuski XVII wieku. Dominującym kierunkiem w lit. i sztuce francuskiej XVII w. był klasycyzm. Nawiązywał on do sztuki starożytnej i renesansowej. U jego podłoża był racjonalizm (kierunek filozoficzny gloryfikujący wartość rozumu). Za jego twórcę uważa się filozofa Kartezjusza, który istotę swoich przemyśleń zawarł w z...

Dramaty młodopolskie Istniały dwa zasadnicze typy dramatów - symboliczny i naturalistyczny oraz dodatkowo ekspresjonistyczny. Przykład pierwszego stanowi \"Wesele\". Wyspiański zachowuje starożytną zasadę trzech jedności - miejsca, czasu, akcji. W jednej scenie nie ma więcej niż trzech postaci. Dramat posiada dwa wątki społeczno-obyczajowy związany z osobami r...

Streszczenie Mitu o Syzyfie Był królem Koryntu. Sam wybrał dogodne miejsce dla założenia portu, który przynosił wielkie zyski, gdyż leżał na szlaku wiodącym ze wschodu na zachód. Każdego ranka Syzyf siadywał na tarasie swego zamku i patrzył z radością na kwitnące miasto. Był on ulubieńcem bogów i często bywał zapraszany na olimpijskie uczty. Po powrocie nie trzymał języka ...