Tragiczny los ojca i syna w "Zapomnieniu"

Tragiczny los ojca i syna Zapomnienie ukazuje problem nędzy małorolnych po uwłaszcze¬niu. Chłop, chociaż wolny, nadal pozostaje w zależności od pana. Ucieka się do kradzieży pożywienia (niedojrzałe kłosy zbóż, deski na trumnę dla dziecka). Wygląd Obali świadczy o tym, że niewiele różni się od zwierzęcia – brudny, obdarty, z głodu zdolny do wszystkiego. Jest całkowicie uzależniony od humoru pana, nie potrafi sam się obronić, bez oporów pozwala się poniżać i bić. Nauczony prosić i kła¬niać się, tylko w ten sposób stara się o darowanie kary. Obala został przedstawiony w porównaniu z koniem. On sam, jego kobyła, również jego zmarły syn wyglądem dowodzą, że stan życia bezrolnych i małorolnych jest katastrofalny. Chłop nie ma pieniędzy na żywność, ubranie i nie może (jeśli nie chce naruszać prawa) godnie pochować swojego dziecka. Stoi przed konfliktem sumienia: ukraść, żeby przetrwać czy umierać z głodu, ukraść, by zgodnie z czcią dla zmarłego człowieka pogrzebać ciało własnego dziecka czy zbezcześcić je, chowając bez trumny. Tekst ukształtowany jest w ten sposób, żeby czytelnik zdobył się na zrozumienie sytuacji Obali i współczucie. Chłop doskonale wie, że zawinił, ale jego postępowanie wymusiła skrajna bieda. Autor zasygnalizował, że tragiczny los stał się udziałem całej rodziny. Żona i syn Obali umarli – dziecko w wieku piętnastu lat, prawdopodobnie z głodu. Pozostały przy życiu chłop z rozpaczą spogląda na wątłe ciało chłopca, przeżywa swoje nieszczęście, ale stara się powściągnąć emocje. Jak mówi narrator, jego nędzna egzys¬tencja będzie trwała nadal dzięki biologicznemu prawu zapomnienia. Obala został przedstawiony jako człowiek kierujący się podstawowy¬mi instynktami, prawie jak zwierzę. Jest to, oczywiście, wynik warunków jego życia – w tej sytuacji liczy się tylko przetrwanie choć¬by jeszcze jednego dnia.