Szymon Szymonowic - krótko życie i twórczość

Jest twórcą zbioru około 20 sielanek. Gatunek ten wywodzi się z twórczości jednego z poetów greckich - Teokryta, a rozpowszechniony został przez Wergiliusza. Gatunek ten obejmuje utwory o tematyce zaczerpniętej z życia wiejskiego, ukazujące pasterzy lub rolników. Sielankę umiejscowić należy na pograniczu rodzajów literackich. Do liryki zbliżają ją liryczne wprowadzenia i pieśni bohaterów, do epiki - fabuła i narracja, zaś do dramatu dialogowe partie tekstu, wypowiedzi i rozmowy poszczególnych bohaterów. Sielanka z reguły przedstawia rados- ną, nieco wyidealizowaną wizję świata, bardzo pogodną i częstokroć sztucznie upiększoną. Ukazuje uroki życia wiejskiego, nie wspominając o jego trudach. Dawniej sielankę nazywano idyllą, co najpełniej chyba oddaje jej charakter. Jednak utwory Szymonowica określa się mianem antysielanki. Pomimo bowiem zachowania tematu i oparcia się na motywach wiejskich, nie ma w nich owego sielskiego obrazu, który był dotychczas spotykany w poprzednich utworach. Wręcz przeciwnie, Szymonowic przedstawia trud pracy, podkreśla wyzysk panujący na wsi. Zaskakiwać mogą opisy brutalnych kar. Dostrzec można w jego utworach narzekania i złorzeczenia pod adresem nadzorców. Polska wieś końca szesnastego wieku jest, według Szymonowica, miejscem wyzysku człowieka prostego, miejscem, gdzie często dochodzi do nadużyć i niesprawiedliwości. Pisarz nie unika spraw bolesnych, ukazuje ujemne strony życia na wsi, oddalając się od beztroskiej wizji świata, wielokrotnie spotykanej wcześniej. Łamie więc zasady, rządzące tym gatunkiem. Czy więc w jego utworach spotkać można jakiekolwiek elementy sielankowe ? Tak, np. w "Żeńcach" elementem sielankowym jest pieśń o słońcu, a także sam motyw pracy. Tak więc Szymon Szymonowic jawi nam się jako twórca sielanki, ale sielanki specyficznej, bo nieco pesymistycznej. Wyraźne jest jednak odstępstwo od dotychczasowej beztroski, obecnej w dotychczasowych sielankach. Mimo to możemy stwierdzić, iż Szymonowic jest twórcą sielanki łączącej z sobą motyw wiejski i ważne problemy społeczne. Dlatego tego pisarza określa się mianem twórcy antysielanki lub sielanki niekonwencjonalnej.