Szczegółowa interpretacja w "Malinowym chruśniaku" Leśmiana

Temat: Intuicjonizm w erotyku W. Leśmiana "W malinowym chruśniaku". Bolesław Leśmian (1878÷1937) - właściwe nazwisko Lesman. Urodzony w Warszawie, studiował w Kijowie. W latach 1903-1907 studiował we Francji. Duży wpływ Henryka Bergsona. Po przyjeździe do kraju związany z teatrem w Warszawie i Łodzi. W 1918 obejmuje posadę rejenta w Chrubieszowie. Wiele jego utworów wiążę się z Iłżą, gdzie mieszkała jego ukochana Teodora Lebental. Miał żonę, 3 córki. Często uciekał do Warszawy, Zakopanego, Monte Carlo, stąd kłopoty materialne. W 1933 został członkiem Polskiej Akademii Literatury, rok później przeniósł się do Warszawy, tu zmarł na atak serca. Zaczął pisać jeszcze w okresie Młodej Polski, pozostał pod jej wpływem. Poezja: "Sad rozstajny", "Łąka", "Napój ciernisty", "Dziejba leśna"; Baśnie: "Klechdy sezamowe", "Przygody Sindbada żeglarza", "Klechdy polskie"; Dramat: "Skrzypek opętany"; "W malinowym chruśniaku". Motyw malin w lirykach miłosnych powtarzał się w polskiej literaturze od sentymentalizmu (Karpiński - "Laura i Filon") poprzez romantyzm (Mickiewicz - "Świtezianka", Słowacki - "Balladyna") aż poprzez modernizm. Leśmian oddaje temat zdecydowanie inaczej. Bohaterowie liryki zbierają przybyłe tej nocy maliny. Pojawia się sugestia dojrzewania. Dojrzewa wszystko w przyrodzie, to samo dzieje się z ludźmi. Znaleźli się w gęstych krzewach malin, są ukryci przed wzrokiem ciekawskich - zapodziani po głowy. Mimo, że mają poczucie bezpieczeństwa, są zagubieni, głównie z tego powodu, że intuicyjnie wyczuwają zachodzące w nich przemiany. Ona zrywa maliny na oślep, jej uwaga koncentruje się zupełnie na czymś innym. Dłonie ma skrwawione sokiem malin. Podteksty erotyczne dają się zauważyć niemal we wszystkim. Bliskość przyrody to sugestia zbliżenia między nimi. Tuż obok jest bąk złośnik, wygrzewa się liść, są wisiory pajęczyn i kosmaty żuk. Jest ciepło, cisza, rozmawiają ze sobą szeptem, a zatem mimowolnie się do siebie zbliżają. Po kontakcie wzrokowym następuje kontakt słuchowy, a po nim dotykowy. Ona podaje na dłonie maliny, on wygarnia je wargami, a owoce są przepojone wonią jej ciała. W kontaktach erotycznych wrażenia zapachowe są szczególnie sugestywne. Maliny stają się narzędziem pieszczoty, czegoś niezwykle nowego dziwnego, a jednocześnie upojnego i niebiańskiego. Początkowo mijają długie godziny, z czasem, im są bliżej siebie, tym wydarzenia rozgrywają się szybciej. Na końcu toczą się lawinowo. Nie wiadomo, w którym okamgnieniu dotknęła wargą spoconego czoła, porwał jej dłonie, oddała skupieniu, a chruściak malinowy trwał wciąż dookoła. Wiersz stanowi rodzaj etiudy filmowej. Po ogólnym ujęciu krzewów malin następuje najazd kamery do wewnątrz, a później spojrzenia okiem kamery z bardzo bliska i pod różnymi kątami. Istotną rolę odgrywa montaż, czyli zderzanie obrazów z życia przyrody z tym, co dzieje się między ludźmi. Po długich ujęciach na początku sceny są coraz krótsze, aż do migawek. W finale następuje odjazd kamery i ponowne ogólne ujęcie. Nowatorstwo Leśmiana widoczne jest najlepiej z zestawieniem "Wysokie drzewa" Staffa.