Światopogląd i postawa Jurgena Stroopa

TEMAT: Światopogląd i postawa Jurgena Stroopa jako wynik indoktrynacji. Indoktrynacja - szerzenie, upajanie jakichś przekonań, jakiejś doktryny za pomocą nieustępliwej propagandy. Doktryna - ogół problemów, twierdzeń, założeń z określonej dziedziny wiedzy, np. doktryna filozoficzna, polityczna, społeczna. K. Moczarski (1907-1975). Członek komendy głównej AK, walczył w 1939r., był dziennikarzem. Po wojnie w polskim więzieniu oskarżony o współpracę z Niemcami, za co skazany na karę śmierci. Wyrok zmieniono na dożywocie, zwolniono z 1956r. Był w jednej celi z hittlerowcem odpowiedzialnym za zagładę warszawskiego getta, był nim Jurgen Strap. W celi był też szeregowiec Schielke. 9 miesięcy pobytu w jednej celi i rozmowy z tymi ludźmi to podstawa utworu wydanego w 1977r. Jurgen Stroop urodził się w księstwie Lippe w małym miasteczku Deltmond. Matka była prostą kobietą, interesowały ją tylko kuchnia, kościół, dzieci. Ojciec był dowódcą policji księstwa, był przełożonym 5-ciu policjantów. Księstwo liczyło przed wojną 150 tyś. mieszkańców i do 1939 roku stanowiło samodzielne państwo Rzeszy. Jurgen od najmłodszych lat wyrastał w przekonaniu, że Niemcy są narodem szczególnym, lepszym od innych. Lippe szczyciła się pochodzeniem od germańskiego plemienia Cherusków, które na czele z Hermanem Cheruskiem w 9 r.n.e. pobiło wielotysięczną armię Rzymian. Wychowany był w kulcie nunuokru, wojny i władzy. Kiedy Jurgen pobił młodszego brata za to, że zabrał mu prezent, ojciec odrzekł: „Bij synku nieprzyjaciół jak najmocniej i bez litości”. Matka była wobec syna bezkrytyczna, wyobrażała sobie, że będzie kimś ważnym, nie dostrzegła, że był tępym uczniem, że interesowały go tylko ćwiczenia fizyczne, zwłaszcza jazda konna. Skończył jedynie szkołę podstawową, potem tylko kursy. Podczas I wojny światowej ochotniczo zgłosił się do wojska, był ranny, wyleczonego posłano na front wschodni (Polska, Litwa, Białoruś). Poznał piękną Polkę, chciał się żenić, ale mu odradzano, za co później był wdzięczny, gdyż nigdy nie mógłby się znaleźć w szeregach SS, a jego dzieci byłyby mieszkańcami. Według niego wojna jest „selekcyjnym zabiegiem biologicznym i psychologicznym koniecznym dla każdego narodu. Tylko ludzie o duszy rycerza mogą dostąpić przywileju odczucia i zrozumienia tej wyższej kategorii przeżyć jaką jest wojna”. Za zasługi wojenne był odznaczony żelaznym krzyżem II klasy. Powtarzał, że Niemcy mają prawo i obowiązek mścić się za krzywdy. Nie od razu wstąpił do NSDAP, przyjął postawę asekuranta. Nie miał pewności, że Hittlerowi się powiedzie. Najpierw wpisał się do związku urzędników przy NSDAP. Stopniowo coraz bardziej odpowiadała mu polityka Hittlera, patrzył z podziwem, a nawet z zaślepieniem na wodza. W 1932 Hittler zdecydował się przeprowadzić w księstwie Lippe specjalną akcję agitacyjną. Stroop dowodził wtedy ochroną, odpowiadał za wszelkie przygotowania. Przemawiali tam wówczas Hittler, Goebbels, Gering i Himmler. Naziści odnieśli wtedy pewien sukces, który wyolbrzymiano. Stroop zyskał przychylność czołówki partii, a wszyscy mieszkańcy Detnioldu zaczęli zabiegać o jego względy. Został mianowany dowódcą policji. Niebawem był oficerem SS, dzięki protekcji Himmlera awansował od razu o 3 stopnie. Ożenił się, miał córkę Renatę, syna Olafa. Kierował posterunkiem w Hamburgu, później powierzono mu różne zadania w czasie II wojny: (Czechy, Ukraina, Kaukaz, Warszawa). Stroop był typowym hittlerowcem ponieważ: • wychowany w tradycjach nacjonalizmu, nietolerancji, kultu władzy i munduru; • cechowało go swoiste pojęcie „rycerskości”, czyli hołdowanie przemocy, brutalności, co łączyło się pogardą dla słabszych i respektem wobec siły; • nienawidził tych, których kazano mu nienawidzić; wyniósł to z domu, szkoły i wojska; chcąc robić karierę przyjmował te hasła, które mu pomagały; • był wierny grupie, z którą się utożsamiał (dewiza SS „twoim honorem jest wierność”); dokładnie wykonywał narzucone mu obowiązki, ale też zabiegał o własne korzyści; • imponowały mu spryt, bezwzględność, często korzył się przed siłą. Skazany przez polski sąd. Wyrok śmierci wykonano 6 marca 1952r. o godz. 19:00;