Środki artystyczne stosowane w baroku

TERMINY I OKREŚLENIA ŚRODKÓW ARTYSTYCZNYCH STOSOWANYCH W BAROKU Koncept (wiersz musiał być zaskakujący i w miarę możliwości nowatorski; “Do trupa” Morsztyn) Wyliczenie (nagromadzenie kolejnych, podobnych, synonimicznych cech) Anafora (jest to powtórzenie zdania o podobnej konstrukcji zaczynające się od tego samego wyrazu; “Do Anny” Naborowski) Antyteza (zestawienie dwóch opozycyjnych znaczeniowo elementów wypowiedzi, najczęściej zdań) Hiperbolizacja (wyolbrzymienie, przesadne przedstawienie jakiegoś zjawiska; “Do trupa” Morsztyn) Gradacja (jest to stopniowanie, wzrastające napięcie ® aż do pointy; “Niestatek” Morsztyn) Epitet (określenie) Porównania Przerzutnia (Zdanie nie mieści się w jednym wersie i jego część zostaje przerzucona do następnego; “Do trupa” Morsztyn “Ty masz związane ręce, ja, wolności Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity”) Metaforyka Motyw wanitatywny (marnościowy, wykorzystywanie tych wszystkich pojęć, które kojarzą się z przemijaniem i niestałością życia ® “Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt” ® “Krótkość żywota” Naborowski) Kontrast (operowanie przenośniami; “Niestatek” Morsztyn) Oksymoron (zestawienie dwóch wyrazów sprzecznych znaczeniowo, “mróz gorejący, ogień lodowy”) Pytania retoryczne “Cuda miłości” Morsztyn Powtórzenia Pointa “Niestatek” Morsztyn Figura sumacji (zebranie w poincie elementów z wiersza; “Do Panny” Morsztyn) Paradoks (sformułowanie zaskakujące swoją treścią na pozór bez sensu, “Do trupa” Morsztyn ) Operowanie brzydotą (ukazywanie bólu, cierpienia) Inwersja (przestawienie wyrazów)