Sentymentalizm w literaturze oświecenia. Sentymentalizm jako kierunek literacki zaczął się rozwijać w latach 60 XVIII w.. Prekursorami byli Jan Jakub Rousseau oraz Wolfgang Goethe. Twórców sentymentalizmu fascynowała emocjonalna strona ludzkiej natury, ludzka uczuciowość. Przeciwstawiali cywilizacji naturę, rozumowi serce, a inspiracji artystycznej poszukiwali w tradycji rodzimej, często w ludowej. Dzieło sentymentalne, zgodnie z istotą kierunku, winna cechować czułość. Ulubionym gatunkiem sentymentalistów były : powieść sentymentalna, sielanka, pieśń, elegia. W literaturze klasycystycznej podmiot literacki jest bezosobowym, bystrym obserwatorem. W literaturze sentymentalnej natomiast reprezentuje sferę doznań prywatnych, osobistych, intymnych. Ośrodkiem rozwoju kultury sentymentalnej były Puławy, mecenasem była Izabela Czartoryska. Najważniejszym przedstawicielem w literaturze polskiej był Franciszek Karpiński (1741 - 1828), pierwszy polski intelektualista. Był sekretarzem, nauczycielem, pisał - "Zabawki wierszem i przykłady obyczajne", pamiętniki "Historja mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem". "Do Justyny tęskność na wiosnę" Poeta tęsknił do niej na wiosnę, utwór jest sielanką sentymentalną, autorski podmiot liryczny przedstawia uczucia Karpińskiego. Połączenie ludzkiej uczuciowości z fascynacją dla świata przyrody. Wiosna jest porą kochania - tęsknota wiosną jest szczególnie silna. "Laura i Filon" Utwór jest dialogowaną sielanką sentymentalną. Opowiada o historii igraszki miłosnej Filona i Laury. Scenerią jest świat przyrody, rekwizytem jest jawor. Poeta usiłuje zobrazować piękno ludzkich uczuć, miłości. Obrazuje wszystkie uczucia towarzyszące miłości - tęsknotę, niepokój, zazdrość. Ostatecznie między kochankami następuje pojednanie. "Pieśń dziada sokalskiego w kordonie cesarskim" Podmiotem lirycznym jest wędrowny dziad. Opisuje nieszczęścia jakich doświadczył w zaborze austriackim. Wyraża pogląd, iż upadek ojczyzny jest skutkiem wewnętrznego nieładu, który w niej panował. Polskę dawną ukazuje jako kraj wolności, której nie może doświadczyć w Cesarstwie Austriackim. Okazuje się, że bieda w Rzeczpospolitej była mniej dotkliwa od tej w kordonie cesarskim.
Sentymentalizm w literaturze oświecenia
Sentymentalizm w literaturze oświecenia. Sentymentalizm jako kierunek literacki zaczął się rozwijać w latach 60 XVIII w.. Prekursorami byli Jan Jakub Rousseau oraz Wolfgang Goethe. Twórców sentymentalizmu fascynowała emocjonalna strona ludzkiej natury, ludzka uczuciowość. Przeciwstawiali cywilizacji naturę, rozumowi serce, a inspiracji artystycznej poszukiwali w tradycji rodzimej, często w ludowej. Dzieło sentymentalne, zgodnie z istotą kierunku, winna cechować czułość. Ulubionym gatunkiem sentymentalistów były : powieść sentymentalna, sielanka, pieśń, elegia. W literaturze klasycystycznej podmiot literacki jest bezosobowym, bystrym obserwatorem. W literaturze sentymentalnej natomiast reprezentuje sferę doznań prywatnych, osobistych, intymnych. Ośrodkiem rozwoju kultury sentymentalnej były Puławy, mecenasem była Izabela Czartoryska. Najważniejszym przedstawicielem w literaturze polskiej był Franciszek Karpiński (1741 - 1828), pierwszy polski intelektualista. Był sekretarzem, nauczycielem, pisał - "Zabawki wierszem i przykłady obyczajne", pamiętniki "Historja mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem". "Do Justyny tęskność na wiosnę" Poeta tęsknił do niej na wiosnę, utwór jest sielanką sentymentalną, autorski podmiot liryczny przedstawia uczucia Karpińskiego. Połączenie ludzkiej uczuciowości z fascynacją dla świata przyrody. Wiosna jest porą kochania - tęsknota wiosną jest szczególnie silna. "Laura i Filon" Utwór jest dialogowaną sielanką sentymentalną. Opowiada o historii igraszki miłosnej Filona i Laury. Scenerią jest świat przyrody, rekwizytem jest jawor. Poeta usiłuje zobrazować piękno ludzkich uczuć, miłości. Obrazuje wszystkie uczucia towarzyszące miłości - tęsknotę, niepokój, zazdrość. Ostatecznie między kochankami następuje pojednanie. "Pieśń dziada sokalskiego w kordonie cesarskim" Podmiotem lirycznym jest wędrowny dziad. Opisuje nieszczęścia jakich doświadczył w zaborze austriackim. Wyraża pogląd, iż upadek ojczyzny jest skutkiem wewnętrznego nieładu, który w niej panował. Polskę dawną ukazuje jako kraj wolności, której nie może doświadczyć w Cesarstwie Austriackim. Okazuje się, że bieda w Rzeczpospolitej była mniej dotkliwa od tej w kordonie cesarskim.
Materiały
Analiza czynnikowa - cele
Cele Analizy czynnikowej
Do podstawowych celów analizy czynnikowej zalicza się:
Identyfikacja czynników wspólnych ukrytych w zbiorze zmiennych;
Redukcja wymiarów przestrzeni zmiennych;
Ortogonalizacja przestrzeni, w której rozpatrywane są obiekty, będące przedmiotem badań;
Identyfikacja charakteru zmienny...
Mit o Syzyfie - interpretacja
Mity, chociaż rozgrywały się w rzeczywistości uświęconej, pośród tak zwanego sacrum, a ich głównymi bohaterami byli bogowie, reguły mają czysto praktyczne - \"ziemskie\". Z ich pomocą ludzie interpretowali i porządkowali otaczający ich świat, w mitologii szukali punktów odniesienia, wzorów zachowań i postaw. Najbardziej znanymi interpretacjami m...
Poglądy filozoficzne oświecenia
Poglądy filozoficzne i postawy
Empiryzm - (empiria = doświadczenie); prekursorem był angielski filozof Francis Bacon; kładł nacisk na rolę doświadczenia w procesie poznawania świata, odrzucając to wszystko, czego nie da się potwierdzić praktycznie.
Racjonalizm - twórcą był Kartezjusz (:Rozprawa o metodzie”); przywiązywał on szczególną wa...
Podział Organizacji Międzynarodowych
I. Ze względu na charakter członków organizacji
1) O charakterze międzynarodowym (w skład których wchodzą państwa reprezentowane przez swoich przedstawicieli którzy postępują zgodnie z wytycznymi rządów danego kraju) WE, ONZ, EFTA, EBJ, EBOiR
2) Organizacje pozarządowe (w skład których wchodzą osoby fizyczne lub prawne – stowarzyszenia, ...
Stanisław Ignacy Witkiewicz - życie i twórczość
Witkacy – biografia, twórczość, legenda
Stanisław Ignacy Witkiewicz, znany również jako Witkacy (kontaminacja nazwiska i imienia), był człowiekiem bardzo wszechstron¬nym: twórcą literatury, malarzem, filozofem, teoretykiem sztuki. Uro¬dził się w Warszawie 24 lutego 1885 r., zmarł 18 września 1939 r. w Jeziorach na Polesiu. ...
Uczucia bohatera w IV cz. Dziadów
W każdej z trzech części tego utworu, wyraźnie widoczne jest ciągłe przechodzenie głównego bohatera z jednych skrajnych uczuć, do innych; taka huśtawka uczuć, charakteryzująca się obejmowanie bardzo dużej skali uczuć, jest dość charakterystyczna dla bohatera romantycznego; postaram się to pokazać na zaproponowanym utworze
W momencie wejścia b...
Pojęcia renesansu i baroku
Humanizm – prad umyslowy, skupiajacy swe zainteresowanie na czlowieku. H glosili potrzebe poznania jednostku ludzkiej.Haslem przewodnim H. Staly się slowa Terencjusza : „Czlowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce”. H. Stoi w opozycji do średniowiecznej filozofii i scholastyki, H. glosili wiare w filozofie rozumu a p...
Twórczość Kochanowskiego połączona z antykiem
Renesansowi twórcy byli olśnieni starożytną kulturą jako całością. Antyk określił renesans, stał się głównym źródłem tej epoki. Najświatlejsze umysły epoki studiowały historię starożytnych, ich dorobek literacki, filozoficzny oraz języki.
Jan Kochanowski uchodzi za najwybitniejszego twórcę epoki odrodzenia, gdyż dbał on o artyzm języka, kszta...