Roland a św. Aleksy - charakterystyka porównawcza

Od dawna lubiłem epokę średniowiecza. Dlaczego? Ponieważ możemy w tej epoce możemy odnaleźć wiele ideałów. Jednak chciałbym się skoncentrować tylko na dwóch wzorach : rycerza i ascety. Zadajmy sobie pytanie: " Jaki był ideał średniowiecznego rycerza ,a jaki ascety ? ". W eposie rycerskim pt.: " Pieśń o Rolandzie " odnajdujemy postać, którą z pewnością możemy przyrównać do ideału średniowiecznego rycerza. Osobą tą jest Roland, hrabia i rycerz Karola Wielkiego. Roland to piękny i dobrze zbudowany rycerz odziany w piękną zbroję płytową. W swej prawicy nosił potężny i bardzo wytrzymały miecz - zwany Durendalem z insygniami w rękojeści - zaś w lewej ręce trzymał tarczę. U pasa miał cudowny, zdobiony złotem i kryształami, róg. Posiadał również rączego rumaka, Wejlantyfa. Jego wygląd w pełnym uzbrojeniu był zarazem piękny acz srogi. Roland jest to mężczyzna obdarzony przez Boga wielką siłą i bardzo dużą sprawnością fizyczną. Cechy te miały praktyczne zastosowanie w wirze walki, ponieważ każdy rycerz miał na sobie bardzo ciężką zbroję i musiał w niej walczyć. Jego cechami charakterystycznymi są odwaga i brak strachu. Nie waha się on walczyć z dwudziestokrotnie większą armią Saracenów. Jest on również mistrzem we władaniu bronią, co możemy zauważyć w wielu fragmentach utworu. Jedną z wielu jego pozytywnych cech jest wielka cześć dla zmarłych. Po bitwie z Saracenami łkał nad ciałami poległych towarzyszy. Wśród innych cech szczególnie wyróżnia się jego pobożność i miłość do Boga. Chciałbym w tym momencie przytoczyć fragment utworu: " Ofiarował Bogu swą prawą rękawicę, święty Gabriel wziął ją z jego dłoni. Opuścił głowę na ramię; doszedł, ze złożonymi rękami, swego końca ". Pragnąłbym również zacytować słowa Rolanda: " Prawdziwy Ojcze, któryś nigdy nie skłamał, ty, któryś przywołał świętego Łazarza spośród umarłych, ty, któryś ocalił Daniela spomiędzy lwów, ocal moją duszę od wszystkich niebezpieczeństw za grzechy, którem popełnił w życiu. " Słowa które przytoczyłem świadczą o wielkiej wierze i miłości Rolanda do Boga. Podając najwyższemu rękawicę, Roland oddaje Bogu hołd i ślubuje posłuszeństwo wobec niego. Jest on wierny jedynie Bogu, królowi i ojczyźnie. Uważa on, że walka honorowa jest ważniejsza od zwycięstwa a podstęp w walce jest czynem haniebnym. Kolejną jego cechą była troska o honor. Nie chciał on wezwać pomocy gdyż uważał, że godziłoby to w jego honor. Jednak gdy patrzył na umierających towarzyszy, uświadomił sobie, że honor wiąże się również z odpowiedzialnością za innych - niestety było już za późno. Również w utworze pt.: "Legenda o świętym Aleksym" odnajdujemy ideał, jednak nie rycerza lecz ascety. Na początku chciałbym wyjaśnić słowo asceta. Asceta jest to człowiek oddany bezgranicznie Bogu, nie zważający na dobra doczesne. Jest to również człowiek umartwiający się w celu osiągnięcia doskonałości. Aleksy wywodził się ze znakomitego książęcego rodu rzymskiego. Jak na księcia przystało ubierał się w piękne szaty. Miał także żonę - piękną księżniczkę. Jednak pomimo tych wszystkich ludzkich uciech postanowił, że odda się służbie Bogu. Zostawił zatem żonę w noc poślubną, wziął tyle złota i srebra ile mógł unieść i odpłynął statkiem do jakiegoś kraju. Następnie rozdał całą swą majętność a sam usiadł jak żebrak pod kościołem. " Rozdał swe dobra żebrakom, Srebro złoto popom, żakom, Więc sam pod kościołem siedział, A o jego księstwie nikt nie wiedział. " Od tej pory żył on w biedzie i ubóstwie. Stał się ascetą. Aleksy był bardzo pobożnym człowiekiem. Dzień w dzień leżał przed kościołem i się modlił. Nawet Matka Boska zstąpiła z obrazu i poprosiła klucznika, aby otworzył drzwi Aleksemu. Ten bardzo skromny człowiek nie chciał, aby ludzie uważali go za świętego, dlatego postanowił uciec do innego miasta. Aleksy posiadał także wielką siłę samozaparcia, co pozwalało mu przetrwać wszystkie problemy. Był on również bardzo cierpliwy i wytrwały. Nie zważał na obelgi, pomyje wylewane na niego i niepowodzenia. Wierzył, że aby dostać się do nieba, trzeba zapomnieć o zabawach, życiu w luksusie i znosić upokorzenia. Podsumowując, średniowieczne ideały - Roland i Aleksy - mają cechy wspólne ale posiadają także różnice. Obaj kochali Boga i w razie potrzeby mogli oddać za niego życie. Byli gotowi pokonać wszystkie przeszkody które Pan im ustawił na drodze. Poza tym mieli tytuły szlacheckie. Jedną z różnic było to, że Aleksy żył w ubóstwie i w głodzie, natomiast hrabia Roland, spędzał czas w bogactwie i obfitości. To tylko kilka podobieństw i różnic które obie te postacie posiadają. Jednak możemy stwierdzić, że Aleksy i Roland mają odmienne poglądy na świat, ponieważ asceta chce zbawić siebie a rycerz pragnie nawracać pogan.