Rola tradycji narodowej w literaturze i w życiu



Tradycja jest to dziedzictwo naszej przeszłości. Każdy człowiek żyjący w każdym kraju i w każdej epoce, staje się czy chce czy nie chce dziedzicem tego co stworzono przed nim. Rozwija się i kształci w określonej kulturze stworzonej przez swoich przodków. Tradycja oddziałuje na niego i ma wpływ na kształtowanie się jego osobowości. Dotyczy to również pisarzy. Choć w niektórych epokach pisarze odcinali się od idei głoszonych w epoce poprzedniej, choć krytykowali ją i twierdzili, że nie chcą niczego powtarzać z przeszłości, że są pierwsi i jedyni w swoich poglądach. To przecież w rzeczywistości poglądy ich wyrastały z tradycji, bo inaczej być nie mogło. Właściwie każde nowe pokolenie ma krytyczny stosunek do zastanej rzeczywistości, stworzonej przez ojców. Próbuje w ten sposób ukształtować swoje życie inaczej z wiarą, że będzie ono lepsze. Podobnie każdy nowy prąd literacki rodzi się z pewnej opozycji w stosunku do literatury, która powstała poprzednio. I tak romantycy toczyli bój z ideami klasycznego oświecenia, pisarze pozytywizmu odrzucali jako nierealne, a Młoda Polska potępiała z całą mocą użytkowy i dydaktyczny charakter literatury pozytywistycznej. Ale właśnie te nurty odnowy wyrastały z tradycji, z tego co było przed nim. Zaprzeczenie też stanowiło nawiązanie do tego, co stworzyło poprzednie pokolenie. Twórczość składająca się na tradycję literacką danego narodu jest stale żywa, obecna w życiu społeczeństwa, choćby były to utwory z przed setek lat. Pierwsze utwory polskiego piśmiennictwa: „Bogurodzica” czy średniowieczna pieśń religijna, choć napisana staropolskim, nie w pełni zrozumiałym dziś językiem, są imitacją dla poetów współczesnych. Krzysztof Kamil Baczyński przed pójściem do powstania pisze "„Modlitwę do Bogurodzicy” . Podobnie jak rycerze polscy i litewscy, którzy przed bitwą pod Grunwaldem śpiewali „Bogurodzicę”, tak też i on modli się do Matki Boskiej, by młodym niewinnym chłopcom dała zaciętość do walki i uchroniła ich przed zatraceniem człowieczeństwa w tej strasznej, nie ludzkiej wojnie. Inspiracją do napisania wiersza „Średniowieczna miniatura” stał się dla Wisławy Szymborsiej średniowieczny obrazek przedstawiający bogaty, barwny orszak księcia. W podobny sposób można było by prześledzić często czerpane przez pisarzy tematów i motywów z twórczości wieków poprzednich. Polega ono nie na prostej relacji z utworów napisanych w przeszłości. Nie jest też wyłącznie naśladownictwem czy powtarzaniem tego, co było. Wartości czerpane z minionych lat są przetwarzane odpowiednio do warunków w których pisarz żyje. Często są pretekstem do wykazania podobieństwa lub kontrastów między życiem ludzi w dawnych czasach i dziś oraz do wypowiedzenia jak najbardziej aktualnych treści. Wtedy powstaje nowy oryginalny utwór, który stanowi nową cegiełkę w gmachu tradycji narodowej. Może za parę lat ktoś znów nawiąże do niego. W ten sposób tradycja stanowi źródło energii twórczej , inspiruje do oceny współczesnej rz3eczywistości. Świat się wciąż rozwija i ludzie się zmieniają. Pisarz zwraca się ze swoim utworem do współczesnych , do tych którzy będą go czytali, toteż zawsze jego utwór wyraża myśli i idee współczesnemu, choćby na tematy zaczerpnięte z dawno minionych czasów. Tradycja narodów przekazuje nam, cały bagaż przeszłości, a więc i dobro i zło. Historyczne doświadczenia mówią na przykład, że Polacy są narodem tradycyjnie tolerancyjnym, nigdy w Polsce nie było wojen religijnych, ani tak okrutnych prześladowań mniejszości narodowych, jak w innych krajach. Ale jednocześnie wiemy, z tej samej historii, a także z literatury choćby z okresu Sejmu Czteroletniego, że szlachta i magnateria miała sarmackie wady, które przywiodły kraj do utraty niepodległości. Te wady przedstawiał m. in. Ignacy Krasicki w swoich satyrach „Żona modna”, „Pijaństwo” , Julian Ursyn Niemcewicz w komedii „Powrót posła” a Stanisław Staszic w traktacie politycznym „Przestrogi dla Polski” . Te elementy tradycji wielokrotnie krytykowane, należało by odrzucić. Literatura po to nam je ukazała, by następne pokolenia nie popełniały tych samych błędów. Czy w praktyce ludzie stosują się do wskazań zawartych w dorobku literackim narodu? Chyba nie, bo pewne tradycje, nasze wady narodowe np. pijaństwo, niezgoda, prywata są od wieków krytykowane i ciągle są aktualne, bardzo ważne jest, By każde kolejne pokolenie wychowywane było w tradycji wszystkiego, co w minionej historii naszego narodu było najlepsze, godne zastosowania we współczesnym życiu. Składa się na to program nauki w szkole, zapoznawanie młodzieży z najwybitniejszymi dziełami literackimi z przeszłości. Ważne jest też budzenie patriotyzmu, dumy z własnej historii, z osiągnięć polskiej nauki, bohaterstwa polskiego żołnierza, postawy najwybitniejszych Polaków: Kościuszki, Staszica, Chopina, Kopernika, Reymonta i wielu innych. Trzeba też ukazywać, że w dziejach Polski były okresy dużego rozwoju, że mieliśmy mądrych i dzielnych królów, oraz odnosiliśmy nie tylko klęski ale i znaczące zwycięstwa i to nie tylko we własnej obronie ale i w walkach innych narodów o niepodległość. Tradycja jest więc ogromnie pomocna w procesie wychowania młodzieży, ukształtowania jej mentalności, moralności i postawy obywatelskiej. Nie tylko nauka w szkole ale i wychowanie w rodzinie odgrywa tu ogromną rolę. Opowiadane w dzieciństwie baśnie, stare powstańcze pieśni, wspomnienia dziadków i rodziców, dziecięce zabawy w wojsko- wszystkie te elementy składają się na to, w jakiej tradycji dziecko wyrasta. W tym sensie każdy ma swoją własną indywidualną tradycję rodzinną. Oczywiście nie wszystko co stworzyli przodkowie jest dobre i słuszne. Tak więc można i trzeba odnosić się do przeszłości krytycznie, ciągle poddawać ją własnej ocenie, ale zawsze należy tradycję własnego narodu traktować z należytym szacunkiem. Poeta okresu pozytywizmu Adam Asnyk, napisał w swoim wierszu „Do młodych”. „Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy, choć macie sami doskonalsze wznieść, Na nich się jeszcze święty ogień żarzy I miłość ludzka stoi tam na straży I wy winniście im cześć.” To, co nam wydaje się często przestarzałe i mało ważne, dla ludzi w tamtej epoce było bliskie, nowe i odkrywcze. „Każda epoka ma swe własne cele” – pisał Asnyk. Literatura powstająca w tych epokach cele te wyrażała. Ona jest wiec właściwa tej epoce, żadnej innej. Jeżeli ten sam motyw przejawia się w utworach różnych epok np. w poezji- modlitwa do Boga to przecież w każdej epoce poeta tą modlitwę inaczej formułuje, o co innego się modli, inaczej wyraża swe uczucia. Jakżeż inna jest wymowa modlitwy J. Kochanowskiego w „Hymnie do Boga” , w którym wielbi Boga za to, że stworzył dla człowieka piękny i użyteczny świat od „Hymnów’ J. Kasprowicza w których „wadzi się” z Bogiem o to, że dopuszcza istnienie zła na ziemi, a potem każe za nie człowieka. Dlatego tradycja jest czymś stałym, nie przemijającym. Każdy na nią się składa efektem własnego życia. Każde pokolenie dokłada następną „warstwę” w pokładach tradycji, wzbogaca ją dodając do niej coś nowego w miarę rozwoju powiększania wiedzy, aktualnych wydarzeń historycznych i politycznych. Istotne jest to by w tej tradycji, którą odziedziczą po nas następne pokolenia, nie musiały zbyt wiele pomijać wstydliwym milczeniem.

Rola tradycji narodowej w literaturze i w życiu

Materiały

Wiersz sylabotoniczny Wiersz sylabotoniczny W okresie romantyzmu rozwijają się nowe sposoby wierszowania, które w pewnych dziedzinach stają się nie tylko równorzędne sylabizmowi, ale nawet go wypierają, np. wiersz nieregularny w dramacie romantycznym, wiersz sylabotoniczny w stylizowanej pieśniowo lub ludowo odmianie liryki. Rozwój wierszowania charakteryzują dwie ...

Streszczenie wierszy Cypriana Kamila Norwida Pióro Pióro jest jednym z wcześniejszych utworów Cypriana Kamila Norwida, powstał bowiem w roku 1842. Motywem przewodnim utworu jest tytułowe pióro, czyli narzędzie pracy pisarza, poety. Pióro urasta tutaj do rangi symbolu, gdyż współuczestniczy w akcie twórczym. Piórem można pisać rzeczy banalne, czasem bardzo przyziemne, jak praca buchalter...

Mikołaj Sęp-Szarzyński twórca renesansowy czy barokowy ? Czy Mikotaj Sęp Sarzyński jest twórcą renesansowym czy barokowym? Twórczość Mikołaja Sępa Sarzyńskiego to \"zachodzące słońce renesansu\", a tym samym przedsionek baroku. Zwykło się mówić, że jest to pomost między epokami. Poetę - Mikołaja Sępa Sarzyńskiego uznano za prekursora tendencji nowej epoki, choć jego krótkie życie mieści się w granica...

"Mistrz i Małgorzata" utwór w sprawie dobra i zła W totalitarnej Moskwie system spowodował gwałtowne i bardzo szerokie rozprzestrzenienie się zła, stało się ono codziennością, wobec tego dobro (w utworze reprezentowane tylko przez Małgorzatę, no i Jeszuę oraz częściowo przez Mistrza) pozostaje w mniejszości; w takiej sytuacji pojawia się Woland i jego świta, aby wykazać nam i tamtejszym ludziom...

Przemowa oskarżycielska Zenona Ziembiewicza Wysoki sądzie, szanowna ławo przysięgłych, będę się starał dowieść zarzutów postawionych Zenonowi Ziembiewiczowi w akcie oskarżenia. Zenon Ziembiewicz, jak wynika z jego życiorysu, sprzeniewierzył się ideom i zasadom, którymi chciał kierować się w życiu. Dla pieniędzy godzi się pisać w gazecie \"Niwa\", prawicowej I konserwatywnej artykuły, któ...

Charakterystyka "Iliady" i "Odyseji" Homera Homer „Iliada ” „Odyseja ” –według tradycji starożytnej autor Iliady i Odysei ,wielkich tekstów otwierających historię literatury europejskiej – od XVIII roztrząsano w historii literatury tzw. kwestię homerycką dotyczącą autorstwa i powstania obu dzieł niektórzy badacze, pluraliści, dowodzili,że są one...

Wstęp do kultury a gospodarki Współczesny świat wydaje się być coraz bardziej ujednolicony. Dominuje demokratyczny model sprawowania władzy oraz wolnorynkowa gospodarka. Upowszechnienie tych systemów skłoniło nawet niektórych uczonych do ogłoszenia ,, końca historii”. Przyglądając się jednak dokładniej dostrzegamy, że owe ogólne wzorce są realizowane w k...

Streszczenie Bajek I.Krasickiego Wstęp do bajek Wstęp do bajek jest, zgodnie z sugestią zawartą w tytule, komentarzem do całego zbioru bajek a zarazem próbą określenia istoty bajki jako gatunku. Autor posłużył się tu przede wszystkim nagromadzeniem jednakowych struktur gramatycznych, wypełniających prawie cały utwór i wywołujących wrażenie monotonii. Po tych wyliczeniach, w ...