Plany strategiczne. Prowadzą do osiągnięcia ogólnych celów organizacji - do spełnienia misji, stanowiącej szczególny powód istnienia organizacji. Plany operacyjne. Określają sposoby wcielenia w życie planów strategicznych. Plany operacyjne dzielą się na: Plany jednorazowe - określające szczególne działania, które prawdopodobnie nie będą powtarzane w tej samej postaci w przyszłości. Rodzaje planów jednorazowych: • Programy - obejmują względnie duży zbiór działań. Określają główne etapy osiągnięcia celu, jednostkę odpowiedzialną za każdy etap i termin wykonania każdego etapu. • Projekty - są cząstkami programów, mają ograniczony zakres i zawierają wyraźne dyrektywy dotyczące zadań i czasu. • Preliminarze finansowe - obejmują zestawienia środków finansowych zarezerwowanych na określone przedsięwzięcia w danym okresie, decydują o przeznaczeniu środków na alternatywne kierunki działania. Przekroczenie preliminarza jest wczesnym sygnałem, że działania nie przebiegają zgodnie z planem. Nadmierne wydatki mogą być skutkiem złego planowania, zmienionych warunków lub wystąpienia innych nieprzewidzianych i nieplanowanych zdarzeń. Plany trwale obowiązujące - dotyczą działań, które powtarzają się i można nimi pokierować za pomocą jednej decyzji lub ich zbioru. Plany trwale obowiązujące oszczędzają czas kierowników przeznaczony na planowanie, gdyż w podobnych sytuacjach postępuje się w sposób konsekwentny i z góry ustalony. Rodzaje planów trwale obowiązujących: • Wytyczne polityki - są ogólną wskazówką przy podejmowaniu decyzji, wyznaczają ich granice, wykluczają decyzje zabronione. Są najczęściej formułowane przez naczelne kierownictwo by podnieść efektywność organizacji, wyklarować obraz firmy (np. unifikacja stroju pracowników) lub zażegnać konflikt na niższym szczeblu organizacji. Mogą również powstać wytyczne nieformalne, zwyczajowe. • Procedury - zawierają zbiór szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu wykonania serii czynności realizowanych często lub systematycznie. • Reguły - mówią o kienieczności określonego działania w danej sytuacji, są najkonkretniejszą formą planów. Mnożenie reguł może ujemnie wpłynąć na postawę pracowników. Kontrola - polega na porównaniu informacji o tym, co rzeczywiście nastąpiło w trakcie wdrożenia planu z preliminarzami, programami, wzorcami itd. opracowanymi podczas planowania. Jeżeli istnieje duża rozbieżność mogą być potrzebne następujące działania dostosowawcze: • zmiana działań tak, by ich wyniki zbliżyły się do przewidzianych w planie • analiza i ewentualna rewizja planu • ponowna ocena instrumentów kontroli, by upewnić się co do ich stosowności wobec planu. Rozdział planowania i kontroli może zachęcić pracowników do jej poważnego traktowania, równocześnie wiąże się to z niebezpieczeństwem wystąpienia konfliktów między planistami i kontrolerami.
Rodzaje planów
Plany strategiczne. Prowadzą do osiągnięcia ogólnych celów organizacji - do spełnienia misji, stanowiącej szczególny powód istnienia organizacji. Plany operacyjne. Określają sposoby wcielenia w życie planów strategicznych. Plany operacyjne dzielą się na: Plany jednorazowe - określające szczególne działania, które prawdopodobnie nie będą powtarzane w tej samej postaci w przyszłości. Rodzaje planów jednorazowych: • Programy - obejmują względnie duży zbiór działań. Określają główne etapy osiągnięcia celu, jednostkę odpowiedzialną za każdy etap i termin wykonania każdego etapu. • Projekty - są cząstkami programów, mają ograniczony zakres i zawierają wyraźne dyrektywy dotyczące zadań i czasu. • Preliminarze finansowe - obejmują zestawienia środków finansowych zarezerwowanych na określone przedsięwzięcia w danym okresie, decydują o przeznaczeniu środków na alternatywne kierunki działania. Przekroczenie preliminarza jest wczesnym sygnałem, że działania nie przebiegają zgodnie z planem. Nadmierne wydatki mogą być skutkiem złego planowania, zmienionych warunków lub wystąpienia innych nieprzewidzianych i nieplanowanych zdarzeń. Plany trwale obowiązujące - dotyczą działań, które powtarzają się i można nimi pokierować za pomocą jednej decyzji lub ich zbioru. Plany trwale obowiązujące oszczędzają czas kierowników przeznaczony na planowanie, gdyż w podobnych sytuacjach postępuje się w sposób konsekwentny i z góry ustalony. Rodzaje planów trwale obowiązujących: • Wytyczne polityki - są ogólną wskazówką przy podejmowaniu decyzji, wyznaczają ich granice, wykluczają decyzje zabronione. Są najczęściej formułowane przez naczelne kierownictwo by podnieść efektywność organizacji, wyklarować obraz firmy (np. unifikacja stroju pracowników) lub zażegnać konflikt na niższym szczeblu organizacji. Mogą również powstać wytyczne nieformalne, zwyczajowe. • Procedury - zawierają zbiór szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu wykonania serii czynności realizowanych często lub systematycznie. • Reguły - mówią o kienieczności określonego działania w danej sytuacji, są najkonkretniejszą formą planów. Mnożenie reguł może ujemnie wpłynąć na postawę pracowników. Kontrola - polega na porównaniu informacji o tym, co rzeczywiście nastąpiło w trakcie wdrożenia planu z preliminarzami, programami, wzorcami itd. opracowanymi podczas planowania. Jeżeli istnieje duża rozbieżność mogą być potrzebne następujące działania dostosowawcze: • zmiana działań tak, by ich wyniki zbliżyły się do przewidzianych w planie • analiza i ewentualna rewizja planu • ponowna ocena instrumentów kontroli, by upewnić się co do ich stosowności wobec planu. Rozdział planowania i kontroli może zachęcić pracowników do jej poważnego traktowania, równocześnie wiąże się to z niebezpieczeństwem wystąpienia konfliktów między planistami i kontrolerami.
Materiały
Cechy dramatu Różewicza - Kartoteka
Cechy dramatu Różewicza.
„Kartoteka\", utwór z roku 1959, to dramaturgiczny debiut poety. Bohater dramatu jest kimś bez nazwiska i indywidualnych rysów. Autor nazywa go „Bohaterem\". Dramat składa się z luźnych scen, Przez pokój bohatera, który leży niemal przez cały czas bezczynnie w łóżku, przechodzą różne postacie. W konwencji ...
Narrator w epice
Narrator to skonstruowana przez autora fikcyjna osoba opowiadająca w dziele epickim
Istnieją następujące formy narracji związane ze sposobem językowego przejawiania się narratora;
narracja autorska (trzecioosobowa), w której opowiadacz umieszczony jest na zewnątrz świata przedstawionego
narracja pamiętnikarska (pierwszoosobowa), kiedy narrato...
Cykl transakcji w handlu zagranicznym - 4 fazy
Pierwszą fazą jest przygotowanie transakcji handlu zagranicznego. Do podstawowych czynności w tym okresie zalicza się:
- zebranie informacji na temat ewentualnych nabywców danych towarów lub ich potencjalnych sprzedawców (pośredników) za granicą
- badanie rynku (popyt, podaż, dystrybucja i innych elementów o charakterze marketingowym)
- przyg...
Co to jest liryka grecka?
Liryka grecka:
a) liryka (śpiewana):
- monodie (solowe);
- pieśni chóralne (chóralne);
b) melika:
- skierowana do bogów:
- hymn (pieśń pochwalna);
- prozodion (pieśń procesyjna);
- pean (okrzyk na cześć Apollina);
- dyturamb (okrzyk na cześć Dionozosa);
- skierowana do ludzi:
- skolion (pieśń biesiadna);
- erotikon (pieśń miłosna);
...
Oda do młodości utwór romantyczny czy klasyczny
Oda do młodości\" powstała w grudniu 1820 roku w Kownie. Stała się progra-mem ideowym filomatów. Według Mickiewicza, człowiek młody powinien pró-bować poznać to, co pozazmysłowe. Apostrofa do młodości - ma mu pomóc wynieść się do góry, przeniknąć wszystko. Świat bez uczuć i fantazji jest mar-twy. Kontrast pomiędzy wyżynami intelektu a fantazją, ...
Gatunki dydatktyczne
gatunki dydaktyczne
bajka
Jako samodzielny gatunek literacki w literaturze europejskiej bajka ukształtowała się w starożytnej Grecji. Szczególne znaczenie miała w twórczości Ezopa, na wpół legendarnego poety frygijskiego z w. VI p.n.e. Bajki Ezopowe maiły charakter ludowy, w literaturze poslkeij tłumaczył je Biernat z Lublina na pocz. XVI w. W...
Podział i charakter Psalmów
Księga psalmów - tematyka, walory formy
Psalmy to utwory do śpiewania przy akompaniamencie harfy i cytry. Psalmów jest 150. Twórcy to Dawid, Mojżesz, Salomon, Asaf, Karachit, Ezramit.
Dzielimy je na:
pochwalne
błagalne
dziękczynne
mądrościowe
pokutne
Charakter psalmów:
pieśni liryczne mówiące o kondycji...
Tematyka wiejska w literaturze renesansu
Okresowi renesansu charakteryzującemu się poczuciem piękna i harmonii towarzyszyło nieodmienne i powszechne przekonanie, że stan ziemiański jest stanem szczęśliwym, zapewniającym człowiekowi prawdziwe powodzenie i radość. Radości płynące z życia człowieka na wsi mocno podkreślili w swojej twórczości: Szymon Szymonowic, Mikołaj Rej i Jan Kocha...