"W Weronie" Cypriana Norwida



W Weronie Wiersz Norwida W Weronie należy do najbardziej znanych liryków. Omawiany na lekcjach w szkole podstawowej i średniej sta¬lowi przykład a1uzji 1iterackiej do słynnej tragedii W. Szekspira Romeo i Julia. Zachowały się cztery różne autografy tego stworu. Jako ostateczną przyjmuje się wersję powstałą przed 1862 r., umieszczoną w cyklu Vade-mecum.4 Inspiracją do napisania wiers¬za były wrażenia, jakich poeta doznał pod wpływem zwiedzenia omów skłóconych rodzin, z których wywodzili się kochankowie oraz grobu uznawanego za miejsce pochówku tragicznie zmarłej pary na Campo Fiera w kapliczce dawnego cmentarza franciszkanów.5 Podmiot liryczny przedstawia stan rzeczy po burzy, wieczorną porą ¬przy świetle księżyca. Postępując za tokiem myśli M. Tatary warto zwrócić uwagę na dwa odczytania utworu: powierzchowne, dosłowne i głębsze. W warstwie realistycznej wiersza ukazana jest pora odwiedzin grobu: o burzy (Spłukane deszczem, poruszone gromem) w księżycowej oświacie (Łagodne oko błękitu) ukazane są zaniedbane, rozwalone ramy do ogrodów i gruzy nieprzyjaznych grodów. Ten obraz, po upływie wielu wieków od tragicznej śmierci młodych kochanków, spowodowanej przez nienawiść dzielącą ich rody, dowodzi obojętności ludzi na ich los, braku emocjonalnego zaangażowania, współczucia. Nikogo, poza poetą, nie przejmuje zdarzenie, którym emocjonowano się przed Szekspirem i po powstaniu jego tragedii. W przeciwieństwie do stanowiska „uczonego” człowieka w los Romea i Julii angażuje się natura – przyroda nieożywiona, która gwiazdę zrzuca ze szczytu. Interpretację obrazu spadającego mete¬orytu podają w utworze cyprysy. Odwołując się do tradycji ludowej przyjmują, że owa łza niebios – aniołów – jest przeznaczona właśnie dla młodych kochanków. W opozycji wobec opinii cyprysów podmiot umieszcza zracjonalizowany, pozbawiony uczucia pogląd ludzi, którzy [...] mówią uczenie, Że to nie łzy są, ale że kamienie, I - że nikt na nie nie czeka! Współczucie znad planety, z innego świata zostało tu zestawione z ironicznie ujętą „uczonością” racjonalistycznej interpretacji zja¬wisk, dokonaną przez ludzi obojętnych wobec uczucia i tragedii in¬nych. Skontrastowanie wierzeń ludowych z dziedzictwem osiemnastowiecznego racjonalizmu nie jest oryginalnym pomysłem Norwi¬da. Po raz pierwszy uczynił to Mickiewicz w Romantyczności. [...] W W Weronie został podjęty jeden z podstawowych problemów ro¬mantyzmu. Stosunek wiedzy do prawdy o świecie.6 Podmiot liryczny unika jednoznacznego opowiedzenia się za którymś z przedstawio¬nych stanowisk. Wydaje się, że dopuszcza po trosze obydwie racje, że są one, mimo sprzeczności, powiązane. Prawda o świecie jest złożona i często trudna do wyjaśnienia. M. Tatara podpowiada pojęcia: kreacjonizm i dys¬kursywność, które według niego rządzą formą wiersza W We¬ronie. Podmiot liryczny ukazuje przeciwstawne stanowiska przyrody i ludzi wobec obrazu grobu Romea i Julii, wtopionego w przyrodę poddaną zabiegom personifikacji: księżyc jest okiem nie¬ba, scharakteryzowanym dodatkowo przy pomocy epitetu – łagodne (mogącym kojarzyć się również z mądrym okiem Opatrzności7), cy¬prysy mówią i uczuciowo interpretują zjawisko spadającego meteory¬tu, który z kolei jest ukazany jako anielska łza. Tak powstaje świat zbu¬dowany na tradycji ludowej, który należy przyjąć jako prawdziwy. Rządzi nim prawo uczucia symbolizowane meteorytem-łzą. Wiersz W Weronie – określany jako przypowieść, aluzja literac¬ka, przykład liryki kreacyjnej – jest refleksją o wiedzy i głębokiej prawdzie o świecie, które zostały tu skonfrontowane. Utwór składa się z czterech trzywersowych strofek o zwartej kompozycji i oszczęd¬nym dozowaniu środków stylistycznych. Dwa pierwsze wersy każ¬dej zwrotki napisane są jedenastozgłoskowcem, zaś trzeci, ostatni wers, ma inną miarę – 8 sylab – i zawiera podsumowanie myśli. Rymy żeńskie wiążą z sobą po dwie kolejne zwrotki, zaś ich układ przedstawia się następująco: aab ccb. Ideowa zawartość wiersza zo¬stała skondensowana w krótko przedstawionym obrazie miejsca po¬chówku zakochanych (1. strofa), ze zwróceniem uwagi na gruzy i ruinę (2), następnie podmiot ukazuje reakcję przyrody wspartą o lu¬dowe pojmowanie meteorytów (3) oraz ironicznie ujęte, zracjonali¬zowane, naukowe stanowisko ludzi (4). Poeta unika jakiegokolwiek rozstrzygnięcia sporu, komentarza czy sugestii interpretacyjnej, tekst jednak wyraźnie uczula czytelnika na istnienie prawdy głębszej i ważniejszej niż tylko ta, którą narzuca zewnętrzne, podbudowane wiedzą pojmowanie świata. Wśród środków artystycznych uwagę zwraca personifikacja, symboliczne znaczenie meteorytu, wspomagające ironię powtarzanie przyimka „na” oraz spójnika „że”, a także wykorzystanie epitetów określających stan natury i porę doby oraz obraz zniszczenia miejsca i pamięci o ludziach z nim związanych (łagodne oko błękitu, nie¬przyjazne grody, rozwalone bramy).

"W Weronie" Cypriana Norwida

Materiały

Wątki biblijne, stylizacje gatunkowe, wyrażenia i zwroty biblijne Biblia może być wzorem : - myśli moralno-religijnej i filozoficznej - kontynuowanej, rozwijanej lub podejmowanej w ujęciu polemicznym; - wzorów osobowych; - wątków i motywów fabularnych; - symboliki, metaforyki, frazeologii i rytmiki; - stylizacji gatunkowych. Wątki biblijne - powtarzają się wielokrotnie w literzturze i sztuce:...

Rola niemców w społeczeństwie polskim I. MNIEJSZOŚĆ NIEMIECKA I JEJ FUNKCJONOWANIE W SPOŁECZEŃSTWIE POLSKIM. Niemcy odgrywali znaczną rolę w życiu gospodarczym kraju. To oni byli właściwie właścicielami nielicznych fabryk. Nadzorcy – Niemcy nic nie umieli, a zarabiali duża więcej niż wyzyskiwani w zakładach pracy – Polacy, np. Powracająca fala” B Prusa (patrz pun...

Rozwój renesansu PODSTAWOWE CECHY KULTURY RENESANSU Epoka ta narodziła się we Włoszech w XIV wieku. Bogate mieszczaństwo przejmowało władzę w republikach włoskich. Wielkie rody skupiały w swoich pałacach uczonych, artystów i poetów. Ośrodkiem zainteresowania się uczonych i twórców stał się człowiek i jego doczesne sprawy. Chciano zjednoczyć kraj i przywrócić ...

Osoby dramatu w "Weselu" TEMAT: Zagadka osób dramatu w „Weselu”. Pod koniec I aktu Rachela z Poetą wysuwają pomysł, który podchwytuje Pan Młody, by zaprosić na wesele wszystkie dziwy, kwiaty, krzewy i chochoła. Pan Młody zaprosi chochoła plan się zrealizuje i w akcie II baśniowo-fantastycznym zjawią się duchy. Przyjdą na zasadzie „co się komu w dusz...

Stosunek chłopa do powstania w "Rozdziobią nas kruki, wrony..." Stosunek chłopa do powstania Żeromski przedstawia w tym utworze postawę ludu wobec powsta¬nia, reprezentowaną tu przez chłopa znajdującego ciało Winrycha. Autor nie potępia ludu za takie stanowisko, ale wskazuje jego źródła. Chłopi są warstwą niewykształconą, pod każdym względem zaniedbaną, żyjącą w nędzy. Nie mają świadomości, jaka j...

Zależność między przedsiębiorstwem i między procesami realnymi i rezultatami finansowymi Ogólny schemat zależności między przedsiębiorstwem i otoczeniem oraz między procesami realnymi i rezultatami finansowymi a) Przedsiębiorstwo funkcjonuje w otoczeniu, które wywiera decydujący wpływ na to co dzieje się wewnątrz przedsiębiorstwa; b) Granice miedzy przedsiębiorstwem i otoczeniem nie są ostre przy czym samo otoczenie może być r...

Nurty poetyckie w poezji Staffa - w M³odej Polsce - dekadentyzm (koniec epoki, przekonanie o nieuchronnej klêsce, katastrofie spowodowanej rozwojem cywilizacji, zwi¹zanym z tym upadkiem wartoœci, poczuciem zagro¿enia); Staff mówi o s³aboœci i upadku cz³owieka, poczuciu bezsilnoœci, znu¿enia, niepokoju i lêku przed ¿yc...

Kanon estetyczny baroku . Kanon estetyczny baroku • motywy śmierci i sądu ostatecznego • motywy zegara, sielankowe, panegiryki • motywy miłosierdzia - o własnej grzeszności • motywy marności - nicości • motywy zegara - symbol przemijania